Jaap Hamburger van Een Ander Joods Geluid:

Andermaal: de Kristallnachtherdenking(en) in Amsterdam…

Ik heb de afgelopen vijf jaar de officiële Kristallnachtherdenking bezocht bij het Monument voor Joods Verzet aan de Zwanenburgwal (in Amsterdam).
Ik noem dit de officiële herdenking, omdat zij de eerste was, -1992 (tien jaar voordat het CJO -Centraal Joods Overleg- zelfs maar als organisatie werd opgericht, derhalve de oudste rechten heeft en de tegenherdenking door het CJO -vanaf 2010- vooral ingegeven is door nijd, en niet door betrokkenheid.

Telkens weer ben ik bij de herdenking op de Zwanenburgwal getroffen door de intense en ontroerende nadruk, gelegd op de historische Kristallnacht, de gore bruutheid van politie en SA en het lot van de Duitse joden, slachtoffer van aanvallen en wreedheden.

De organisatoren van deze herdenking beschouwen deze Nacht bovendien als een archetypische waarschuwing voor het lot dat minderheden kan treffen als een agressieve maatschapelijke onderstroom onder aanmoediging van een perfide overheid zich een weg naar buiten baant. Met die -Europese- onderstroom hebben wij afgelopen maanden weer volop kennis kunnen maken (al stond er dit keer veel spontaan en georganiseerd vertoon van gastvrijheid, behulpzaamheid en burgermoed tegenover).

Als joden willen wij voor alles dit: alomtegenwoordig besef van de gemeenschappelijkheid in het historisch racisme jegens joden en de verachting van andere ‘minderheden’. De Kristallnacht en wat volgde mag nooit meer aan joden, noch aan enige ‘minderheid’ voltrokken worden.

Het raakt mij daarom diep te zien hoe joden en niet joden bij het Monument voor Joods Verzet jaarlijks eendrachtig opkomen tegen vooroordeel en mensenverachting, vroeger, nu, in de toekomst.

Als ‘gedenken’ meer wil zijn dan naar binnen gekeerde maar steriele bespiegeling op lotgevallen van de eigen groep, als gedenken betekenis wil hebben voor ons huidige leven, en de plaats van anderen daarin, dan is de manier waarop het Platform tegen Racism en Uitsluiting daar vorm aan geeft, exemplarisch.
Kortom: het Platform belasteren (hoofdredacteur Voet, Nieuw Israëlitisch Weekblad 5, ‘rel’,‘schaduwherdenking’,‘anti-Israël’, Van der Wieken, voorzitter Centraal Joods Overleg, Parool) is journalistieke ‘valsheid in geschrifte’, en onvermogen de ‘boodschap’ van de joodse geschiedenis passend te lezen en te vertalen.

Het Platform verdient juist voor zijn toewijding daaraan en zijn onbetwistbare integriteit lof en eer, van joden en niet-joden.

Kol HaKavod! Bravo!

En oh ja, wat Haneen Zoabi betreft, bij de Zwanenburgwal de Israëlisch-Palestijnse hoofdspreker dit jaar, van haar kritische, op haar land betrokken opvattingen kan Israël alleen maar een veel toleranter, evenwichtiger en aangenamer natie worden.