De Duif, 15 november 2015. Jan Andreae leidt te dienst, voorlopig voor de laatste keer, samen met Jörgen Gario. We zingen:
Het volk dat in duisternis gaat
zal aanschouwen groot licht.
Die wonen in schaduw van dood,
over hen gaat het licht.
We bidden met Jan:
We bidden vandaag niet alleen voor Parijs.
We bidden voor de wereld.
We bidden voor de aanslagen in Beiroet, wij bidden voor de aanslag bij een begrafenis in Bagdad.
Wij bidden voor een wereld die vluchtelingen beschuldigd van terroristische aanslagen, waarin geen onderscheid wordt gemaakt tussen daders en zij die op de vlucht zijn voor daders.
Wij bidden voor een wereld waar mensen maandenlang door landen lopen met hun schamele bezittingen op hun rug en niet weten waar te gaan.
Wij bidden voor een wereld die uiteen aan het vallen is
De dienst is opgedragen aan onze vluchtelingen. Ze zijn met bussen uit hun AZC naar de Duif gekomen, de kerk was zelden zo vol. We lezen Leviticus, natuurlijk, om ons er aan te herinneren dat wij zelf vreemdeling zijn geweest in Egypte.
We spreken de geloofsbelijdenis uit: Ik zal niet geloven dat ik de verdrukking daar kan bestrijden als ik onrecht hier laat bestaan. Maar ik wil geloven dat recht één is, hier én daar, dat ik niet vrij ben zolang er nog één mens slaaf is.
We zingen:
Om zijnentwil zie ons, dit uur bijeen.
Zie alle stervelingen van de wereld,
waar onze doden zijn, verkoold, verwaaid,
vragen wij U: hebt Gij hen gezien?
Waarom genadeloos vernietigd worden
de armsten van de wereld, uw geliefden:
waarom wij die met weinigen bezitten
wat allen toebehoort, uw woord niet doen,
geen wereld maken die in vrede is,
een nieuwe orde van gerechtigheid-
Gij die ons heeft gezegd wat leven is:
te doen wat goed is, recht, elkaar bevrijden.
Jan spreekt de zegen uit.
En dan is er een tafel vol met eten, en de mogelijkheid om kennis te maken, gevestigden en vluchtelingen met elkaar.