Keulen rommelt nog na in de weekbladen, die altijd wat later zijn. Interessant is de nevenhetze waarbij vooral ‘het fanatieke feminisme’ (Elsevier) het moet ontgelden, want, wordt er beweerd, die feministen kijken weg. Nou dacht ik dat we juist het tegendeel deden van wegkijken, namelijk er op wijzen dat er nog heel veel meer seksueel geweld gaande is ook in ons geweldig fijne land, gepleegd door authentieke kaaskoppen, dat we dat al een halve eeuw weten, en dat er ijverig wordt weggekeken door met name de mensen die zich nu opeens geweldig opwinden over Keulen en daar meteen een asielzoekers issue van maken. Dus bij wie is er nu eigenlijk sprake van ‘selectieve perceptie’?

In VN beweert Beatrijs Ritsema ook zoiets. Selectieve perceptie in met name ‘divers links-feministisch commentaar’, waarin gewezen wordt op het (erg aantoonbare feit) dat ook westerse mannen zonder moslimachtergrond zich te buiten gaan aan seksuele intimidatie van vrouwen. Vooral Renée Römkens krijgt er van langs, die de afgelopen week van zich heeft laten horen. Zij is in Nederland een pionier op het gebied van onderzoek naar (seksueel) geweld, en als geen ander kent ze haar dossier. Een op de drie vrouwen in Nederland heeft te maken gehad met seksueel geweld. En de meeste daders zijn bekenden van de vrouwen in kwestie. Niet waar dan? Mag niet gezegd worden?

Ritsema geeft toe dat er wel iets waar is van de man als boosdoener. Maar, schrijft ze vergoelijkend, en tegen de feiten in, vrouwen leven in het Westen in een oase van vrijheid en veiligheid. Natuurlijk gaat er wel eens wat mis, en en worden er vrouwen verkracht of aangerand. Maar het maatschappelijke uitgangspunt is in orde, vrouwen hebben gelijke rechten en dezelfde vrijheden als mannen. En nu komt ie: ‘Dat ze een groter risico lopen op seksueel slachtofferschap dan mannen ligt niet aan tendentieuze wetten of een geborneerde cultuur, maar aan het natuurgegeven dat vrouwen fysiek zwakker zijn.’ Interessant. Als mannen met een ‘etnische achtergrond’ aanranden dan is dat hun foute cultuur. Als witte Nederlandse mannen aanranden, dan is dat een natuurwet.

En dus moeten verstandige ouders hun dochters op het hart drukken om ‘s avonds altijd in een groepje te fietsen, zegt Ritsema.

Na dit gelezen te hebben is weer eens duidelijk waarom we nog een grote behoefte hebben aan fanatiek feminisme. En aan feiten: de echte engerds zijn niet de mannen die je van de fiets aftrekken, de echte engerds zitten thuis. En aan nog eens uitleggen dat een gemiddelde grotere spierkracht geen vrijbrief is om vrouwen te verkrachten. En dat het idee dat je het recht hebt om seks, en dus een vrouw (of een kind) mag ‘nemen’ geen natuurwet is maar een cultureel gegeven, dat iets zegt over de opvattingen over mannelijkheid, die in een beschaafde samenleving niet meer thuis horen. Net zo min als we het mogen accepteren dat er bendes jonge mannen vrouwen aanranden om ze makkelijker te kunnen beroven. En we zeker niet wegkijken als daar mannen bij zijn met een ‘etnische achtergrond’.

Gelukkig hebben we in hetzelfde nummer van VN Arnon Grunberg, die nog even vaststelt dat de gebeurtenissen in Keulen vrijwel geruisloos waren voorbij gegaan als het om witte mannen was gegaan. Over ‘selectieve perceptie’ gesproken.