WIJ ZIJN JULLIE. Campagnetijd, dat betekent dat wij als aankomende partij de handen vol hebben met de deelname aan debatten over alle mogelijke thema’s, voor alle mogelijke organisaties die belang hebben bij de voor hen beste vertegenwoordigers in de raad. Het betekent het tijdrovende invullen van schema’s voor de kieswijzers, het betekent opdraven voor interviews. Daar kunnen we rustig al onze tijd mee vullen, en dan zou je haast vergeten dat er een nog veel belangrijkere activiteit is: het contact, face to face, met de mensen die wij moeten vertegenwoordigen. Want om hen gaat het, uiteindelijk.
Dus was ik blij met de bijeenkomst die door onze fantastische campagneleider Chihiro Geuzenbroek was georganiseerd, in de ruimte van OSCAM in Amsterdam Zuidoost. (Met enorme dank aan de mensen van OSCAM die hun ruimte ter beschikking hadden gesteld) Dit was bedoeld als een wederzijdse kennismaking tussen de kandidaten van BIJ1 en de mensen uit -dit keer vooral – Zuidoost. Mogelijkheid van onze kant om te vertellen waar het ons om gaat, broodnodig omdat we inmiddels wel weten hoe vaak we fout geframed worden in de media, en wat er vanaf de rechterzijde in de sociale media aan kwaadaardige onzin over ons beweerd wordt. Maar vooral gaat het er om dat bewoners van de Amsterdamse wijken met ons in gesprek komen wat zij verwachten van ons.
Dit werd meteen duidelijk, onder de mensen die waren gekomen, jong zowel als oud, is veel wantrouwen tegenover ‘de politiek’. Mooie woorden in verkiezingstijd, wanneer alle partijen proberen stemmen te winnen, en wat zie je ervan terug als ze eenmaal hun zetels hebben? Bitter weinig. En dus de vraag: waarom zouden we jullie wel vertrouwen, en wat gaan jullie anders doen?
Het forum van BIJ1 bestond uit de vijf toppers op de lijst: Sylvana Simons, Jazie Veldhuyzen, So Rayatsour, Ana Paula Lima en Vayhyishta Miskin. Waarbij Sylvana en Jazie de meeste kans maken op een zetel in de gemeenteraad, maar Ana Paula en Vayhishta als inwoners van Zuidoost zich ook hebben opgegeven voorn de stadsdeelcommissies. En waarom wij anders zijn dan andere politici? Kun je ons wel vertrouwen? Sylvana zei het met vuur. Omdat wij geen politici zijn die zich inzetten voor vrouwen, Afro-nederlanders, transmensen, mensen met een beperking, vluchtelingen of mensen uit Zuidoost – wij zijn die vrouwen, wij zijn vluchtelingen, wij zijn transmensen en LHBTers. Wij kunnen onszelf niet verloochenen. WIJ ZIJN JULLIE. Of we nooit water in de wijn zullen doen, of we nooit compromissen zullen sluiten met andere partijen? Waar dat kan, zonder onze principes te verloochenen, zullen we zeker samenwerking zoeken, maar er zijn zaken waar geen concessies mogelijk zijn. So zei het, er zijn drie zaken waar ik geen concessies over zal maken, zei ze: vluchtelingen, racisme en Palestina. Garanties kunnen we nooit geven, hoeveel we als nog heel kleine partij kunnen bereiken ook niet. Maar dit wel, niemand van ons zit hier voor een politieke carriere. We zitten hier voor onszelf. Mensen van kleur, transmensen, vluchtelingen, vrouwen. En mensen die hebben gekozen voor bondgenootschap – voor radicale gelijkwaardigheid.
En ja, samenwerking waar het kan. Jazie is nu al bezig om de mensen van de andere linkse partijen bij elkaar te krijgen die op gaan komen voor de afgewezen asielzoekers die recht hebben op meer dan bad, brood en bed, maar onderdak moeten hebben waar ze niet steeds weer uit worden gegooid. En recht op werk, onderwijs.
Het was heel goed om te luisteren naar de mensen die waren gekomen. We hoorden veel dat heel belangrijk was. Dat de jongeren willen dat er beter naar ze geluisterd wordt – waren wij het mee eens. Ook jongeren horen een plaats te hebben in het maken van beleid. Een van hen zei: we hebben hier in Ganzenhoef wel vijf grote supermarkten, maar geen gewone winkels meer, geen boekwinkel, geen fietsenwinkel. Ook dat is een belangrijk punt, de buurt blijft alleen leefbaar wanneer niet iedereen voor allerlei zaken naar de stad moet, wanneer je een cadeautje kunt kopen of je fiets kunt laten repareren in je eigen wijk. Ook dat mensen hier de kans krijgen een eigen bedrijfje te beginnen, nu is dat onbetaalbaar. Het is belangrijk dat er voor meer mensen werk is in de eigen wijk. En de woonsituatie. Vayhishta kan er over meepraten hoe moeilijk het is om voor een gezin met twee kinderen betaalbare woonruimte te vinden. We hadden het over onderwijs. Er zijn goede scholen in Zuidoost. Maar nu wordt er net weer besloten dat er voor het voorschoolse traject, waarin kinderen uit een gezin waarin Nederlands nog niet de moedertaal is worden bijgespijkerd, zodat ze niet al met een achterstand aan de basisschool kunnen beginnen. En daarvoor wordt er nu een eigen bijdrage ingevoerd. Waarmee je kunt voorspellen dat het juist de kinderen zijn die het het meeste nodig hebben die niet naar het voorschoolse traject zullen gaan. En groter: zou het onderwijs niet veel minder gericht moeten worden op feitjes leren en hoge cijfers halen? Over veiligheid: te veel inbraak, politie die te laat komt. Over vuilnis die te lang blijft liggen. Zo is er veel dat vraagt om verbetering. Verbetering die gewoon moet kunnen. Waar de burgers gewoon recht op hebben.
Wat we kunnen doen? Ook een kleine partij als BIJ1 kan niet veel beginnen als de bewoners zelf zich niet gaan organiseren. Dit is er nodig: dat de bewoners kiezen welke zaken belangrijk zijn om actie voor te voeren. Dat ze ons hebben als hun vertegenwoordigers in de raad, hopelijk met de mensen van andere partijen. En dat ze petities tekenen, demonstreren, en massaal op komen draven bij de Stopera als de raad over hun belangen vergadert.
Ik ging vrolijker naar huis dan ik meestal ben na de bekende debatten. Dit is politiek zoals ik me dat voorstel, waar ik warm voor loop. Niet ergens in een zaaltje beslissen wat ‘het volk’ nodig heeft. Maar ons verbinden. Omdat wij het zelf zijn, dat volk. Wij zijn jullie.