Verplicht om van ons te laten houden

Ik schreef dit stukje voor mijn feestboek, op 14 augustus 2019. Het was de aanloop naar de zogenaamde ‘boerkawet’ waarbij het vrouwen voortaan verboden zou worden in publieke gelegenheden een niqaab te dragen. De wet is er gekomen. Er zijn geen arrestaties gepleegd en geen boetes opgelegd. Wel melden moslima’s meer agressieve reacties en gescheld. En intussen is die gehele achterlijke wet ingehaald door een onverwachte gebeurtenis. Maandenlang hebben we mondkapjes gedragen die precies deden wat de niqaab ook doet: het laat de ogen vrij, en communicatie is nog steeds mogelijk.

COMMUNICEREN OP BEVEL. Ik geloof dat ik even niet heb opgelet, maar er schijnt inmiddels een wet te zijn die bepaalt dat we buitenshuis altijd bereid moeten te zijn om met iedereen die we tegenkomen te ‘communiceren’ en dat blijkt alleen te kunnen als je ons gezicht kunt zien. Alleen dan ben je ‘open’, alleen dan kunnen mensen van je houden, alleen dan mag je deel uitmaken van onze cultuur.

En het schijnt dat iedereen het recht op kan eisen om van mij te mogen houden, en met me te communiceren, ongeacht of ik daar zin in heb of niet, ook als ik alleen maar even naar de Jumbo loop voor brokjes voor de poes.

Nou gisteren kwam ik iemand tegen op straat met zo’n enge spiegelende zonnebril, zodat ik zijn ogen niet kon zien. Dat gaf mij een ongemakkelijk gevoel. Tja, zo kan ik dus niet van die man houden, dacht ik, dus ik sloeg de bril van zijn gezicht, werkte hem tegen de straat, ging op hem zitten en belde de politie. Maar die kwam niet.
PS. Dat vrouwen verplicht van zich moeten laten houden, wat alleen kan als ze hun niqaab uitdoen, is een mening van Erdal Balci in de Volkskrant. Ik overweeg een wetsvoorstel waarbij mannen op straat hun broek moeten laten zakken als ik dat wil, zodat ik kan beslissen of ze mijn liefde waard zijn.