De kranten doen erg hun best om een ‘gebalanceerd’ beeld te geven van de opening van het Holocaustmuseum in Amsterdam, gisteren. Dus schrijven ze over hoe belangrijk dat museum is, en ook over de meer dan duizend mensen die protesteerden. Niet tegen het museum zelf, ik heb niemand gehoord die vindt dat het niet belangrijk is dat de Holocaust niet wordt vergeten. Alleen is het de vraag wat je bedoelt als je zegt: ‘nooit meer’. Dit mag de joden nooit meer gebeuren, of dit mag niemand ooit nog gebeuren.

Dat laatste is een heel urgente vraag, omdat iedereen kan weten dat juist nu een massamoord gaande is, gepleegd door Israel, op de bevolking van Gaza. En om ons er maar even hardhandig aan te herinneren dat dat wel erg is maar ons verder niet aangaat is de president van Israël, Herzog, uitgenodigd om het museum mede te openen. Ja, is het excuus, want die hadden we voor 7 oktober al uitgenodigd. En als we de Volkskrant moeten geloven was hij tot op dat moment een zachtmoedige man. Zou het? Waren er niet al vele moordende aanvallen op Gaza geweest? Had de VN niet al geconstateerd dat de situatie in Gaza, gezien het gebrek aan ongeveer alles niet meer levensvatbaar was?

En waarom moest hij naar de opening worden gehaald? Omdat hij de nabestaanden en de overlevenden van de Holocaust vertegenwoordigt? O ja, hebben die daarmee ingestemd? Lees Tom Segev, The Seventh Million, hoe belazerd de nieuwe staat Israel omging met de overlevenden.

Nou en om in beelden te zeggen waar de krant in woorden net even te beleefd voor is, zie je welke foto’s zijn uitgekozen, om de beide ‘partijen’ af te beelden. Op de ene foto die genodigden die de Portugese Synagoge verlaten. Uitermate beschaafde mensen. Op de andere foto de ‘betogers’. Heel toevallig is er van die meer dan duizend mensen die er waren (zie mijn foto’s op Facebook, zie bijvoorbeeld hieronder) net die ene schreeuwende baardman uitgekozen die het meeste overeenkomt met het oriëntalistische cliché (zie Edward Said) van de gewelddadige woeste Arabier.
Fijn hoor.