Iedereen heeft de ogen gericht op Rafah, of Israël werkelijk van plan is, zoals ze aankondigden, om een nieuw grondoffensief te beginnen op de plek waar ze om te beginnen een miljoen inwoners van Gaza heen hebben gedreven. Die zouden dan eerst weer weg moeten, er is alleen geen enkele plek in Gaza meer die nog ‘veilig’ is. Terwijl er beraadslaagd wordt hoe die aanval op Rafah nog tegengehouden kan worden, gaan de aanvallen in de rest van de strook nog op volle kracht door.
Het is de vijfde dag dat het grootste ziekenhuis in de Gazastrook, het Shifa ziekenhuis voor de zoveelste keer aangevallen wordt. Zoals gewoonlijk is de smoes dat er Hamas ’terroristen’ zouden zitten. En zoals gewoonlijk is dat een leugen. Het was in 2014 al een leugen, toen dat beweerd werd en er geen spat bewijs van bleek te zijn. Hoe zou dat ook kunnen. Denken ze echt dat Hamas mensen zo onnozel zijn dat ze zich in ziekenhuizen verschansen, wetende dat ze daarmee precies het beste doelwit zijn? Denken ze echt dat de mensen die in ziekenhuizen werken zo onnozel zijn dat ze hun patiënten en zichzelf in gevaar willen brengen?
Zoals gewoonlijk is de werkelijkheid akeliger, want het is voor wie de ogen niet potdicht houdt volstrekt duidelijk dat Israël bezig is om de gehele medische infrastructuur in Gaza te vernietigen. Samen met de bewuste uithongering, die nu de eerste dertig doden heeft gekost is het een prima ‘stille’ manier om de genocide voort te zetten. Gelijk op met alles wat er nog meer verwoest wordt: het gehele onderwijs. Ook de universiteiten zijn aangevallen, de mensen die er werkten gevangen genomen. Er zijn na 7 oktober meer dan zevenduizend mensen gevangen genomen en afgevoerd naar de Israelische gevangenissen, alwaar ze, ook dat is gebruikelijk, worden gemarteld, en soms gedood.
In het Shifa ziekenhuis zijn 160 mensen gedood. 358 mensen zijn afgevoerd naar de gevangenis. Er is een aantal patiënten overleden doordat de elektriciteit is uitgeschakeld en er geen zuurstof meer is. De mensen die nog in het ziekenhuis aanwezig zijn hebben vier dagen geen eten gehad. Wanneer ze proberen het ziekenhuis te verlaten lopen ze een groot risico om neergeschoten te worden.
Israel stuurde om te beginnen een bericht rond dat er een belangrijke Hamas leider, Ra’ed Saad, was gevonden die gedood is. Dat was een vergissing. En overigens vertelden ze er niet bij dat Saad een hoofd was bij de politie, die de taak heeft te proberen om om de distributie van de voedselhulp, voor zover die binnenkomt, beter en veiliger te regelen. Zoals gewoonlijk wordt er geen onderscheid gemaakt tussen de Palestijnen die deel uitmaken van de overheidsdiensten van Gaza, en dus, formeel, ook Hamaslid zijn, en de verzetsstrijders, overigens allang niet meer alleen Hamas. Maar dat is ook geen verrassing meer.
Het gaat Israël niet lukken om Hamas definitief uit de weg te ruimen, zoals ze beweren te willen. Dat kunnen ze helemaal niet. Zolang er bezetting is is er verzet. Het heldhaftige Israëlische leger schiet liever op ongewapende burgers die niet terug schieten. En Israël is hard bezig om er voor te zorgen dat er nog generaties aan verzetsstrijders gekweekt worden. Wat ze aan het doen zijn weten we intussen. Het verwoesten van een gehele samenleving, het vermoorden van een gehele bevolking. Als ze de kans krijgen. Als niemand ze tegenhoudt.