Dat was hartstikke fijn terugkomen, het partijcongres gemist omdat ik in Gaza zat, ingehaald met het feest in Artis, met een klinkende overwinning in het grondwet referendum.
Een springerige Ronald van Raak die de avond aan elkaar moest praten. Tiny Kox en Harry van Bommel op het beeldscherm, aanwezig in de tv programma’s. Twee uitgelaten Europarlementariërs, Kartika Lyotard en Erik Meijer, tevreden dat ze met minder macht naar huis gingen dan waar ze mee gekomen waren. Kersverse partijsecretaris Hans van Heijningen die zijn maidenspeech hield. Vrolijke Agnes Kant, vrolijke Krista van Velzen. Jan Marijnissen met zijn rug wel op het scherm en aan de telefoon. Het mooie moment dat de uitslag doorkwam. Balkenende en Bos die probeerden niet sip te kijken. En bakken camera’s.
En een paar conclusies:
Dat de SP zich niet voor niets het schompes heeft gewerkt de afgelopen weken. De Volkskrant kopt vanochtend: SP grote winnaar referendumcampagne.
Dat de PvdA en Groen Links te weinig kontakt hebben met hun eigen achterban, en daarvoor de rekening kregen gepresenteerd. Dat de SP heel veel kontakt heeft met de eigen achterban en beloond werd voor de betrouwbaarheid en standvastigheid.
Dat er een grote kloof is tussen regering en bevolking, maar dat wisten we al. Erger, er is eveneens een grote kloof tussen parlement (85% voor) en bevolking (62% tegen).
Dat het erg jammer was dat Jan z’n rug het af liet weten, maar dat het ook te zien was dat Tiny en Harry het in de media fantastisch hebben overgenomen. De SP heeft dus meer dan één koploper, en dat voelt solide.
Het is heerlijk dat er zo overtuigend NEE is gezegd! Het is erg goed dat er nu in alle rust gekeken kan worden wat er nou eigenlijk aan het gebeuren is. Beetje pijnlijk en ongemakkelijk vind ik het wel dat Wilders trots op Nederlanders zegt te zijn, dat doet hij op een manier die suggereert dat het allemaal dankzij hem is en dat Nee-stemmers Wilders-aanhangers zijn.
Ik vind het heel erg jammer dat er ’tegen’is gestemd. Ik was voor en blijf ook voor een sterk en solide Europa. Dankzij de grondwet zou discriminatie op alle niveaus beter bestreden kunnen worden, alsook goede voorwaarden voor samenwerking op het gebied van veiligheid, asielzaken en handel. Ik vind dat je buitengewoon naief bent om te denken dat Nederland zonder Europa kan en bovendien denk ik dat je een beetje kortzichtig bent als je denkt dat een nee tegen Europa een manier was om je -voor deze kwestie zeer irrelevante – gevoelens van ongenoegen te uiten jegens nationale zaken.
Imad, nee tegen deze grondwet, (met nadruk op deze) is absoluut niet hetzelfde als nee tegen Europa. Daar is de SP heel duidelijk in. Samenwerking: zijn we voor en gaat ook gewoon door. Grondwet moet beter.
Ik was ook bewust voorstemmer gisteren. Heb wekenlang lijstjes met argumenten pro en contra bijgehouden, die argumenten punten gegeven en toen gewoon opgeteld. Mijn Nees haalden mijn jaas op zeker moment niet meer in.
Heb ik (aan mij zal die kloof niet liggen) ook nog die grondwet een avond bestudeerd en omdat ik toch bezig was ook nog onze eigen grondwet (staan ook best rare dingen in trouwens).
Dus ik ben niet echt blij vandaag.
Er zaten ontegenzeggelijk een paar voordelen aan dit referendum.
Dat je kon zien dat het kabinet echt grenzeloos klungelt.
Dat je kon zien dat ‘het volk’ zich soms graag gedraagt als luie middelbare scholieren in examentijd (ik snap het niet want het is me nooit goed uitgelegd!).
Dat duidelijk is geworden, dat je een referendum niet om het referendum moet houden.
Dat kamerleden net zo bang zijn voor het electoraat als andersom.
En dat het tenminste twee weken even niet over de islam is gegaan. He lekker rustig.
Maar voor het overige heeft deze uitslag mij erg bezorgd gemaakt. Want ik vond en vind dat alle commotie heel erg over het kortstondige nu gaat – terwijl ik dacht dat het referendum over het langetermijn straks ging.
Ik heb tegen gestemd, terwijl ik dat op het laatst toch nog een beetje ‘eng’ vond. Als zo’n grote kamermeerderheid zegt dat ‘we ‘ erop vooruitgaan met zo’n grondwet, en zelfs Femke Halsema en haar partij GroenLinks dat adviseren, vind ik het niet niks om daar toch tegen in te gaan.
Ik heb dat uiteindelijk toch gedaan, omdat ik erachter kwam dat ik al heel lang vind dat hoe de dingen in Brussel (Europa) geregeld worden, niet goed gaan. Het argument dat deze grondwet slechts een samenvatting is van de gemaakte afspraken, + 10 procent vooruitgang, vind ik dan onvoldoende overtuigend om groen licht te geven om zo maar door te gaan.
En voor mijzelf is het in ieder geval helemaal niet ingegeven door korte visie denken. Ik vraag mij oprecht af of Europa (en de wereld) er op lange termijn beter (vreedzamer) van wordt als wij een Europese Unie creeren die uiteindelijk vooral bedoeld is om een machtsfactor in de wereld te blijven/worden, of zo iets.
Ik denk dat het streven naar macht niet erg veel heeft bijgedragen aan een balans in de wereld en deze steeds heeft verstoord. In die zin ga ik dan straks maar liever roemrijk ten onder als een werelddeel dat niet bezweken is aan de valse schijn van macht, maar dat oprecht is proberen blijven samenwerken met een hoge mate van zelfbeschikkingsrecht voor iedere lidstaat en burger. Deze stem was niet tegen Europa, ik houd echt van Europa. Mijn tegenstem was een stem voor Europa.
Als iemand die aan de zijlijn staat heb ik toch geprobeerd te bedenken wat ik gestemd zou hebben.En ik ben blij dat ik niet hoefde te stemmen. want tot nu toe zou ik niet geweten hebben wat ik gestemd zou hebben.De Eu als tegenwicht tegen de US, kan ik meegaan. dus ja. maar de economische gevolgen die het misschien voor nederland zou opleveren, zou ik misschien nee gestemd hebben. En nee, ik ben niet tegen Europa, maar wel hoe ze hun werk vaak doen, ik kan me daar vaak ontevreden over vinden. Ik denk dat ik uiteindelijk toch een nee stem had gedaan. Dit omdat ik denk dat de veranderingen te snel gaan, zo snel dat mensen niet meer kunnen overzien wat er allemaal gaat gebeuren, en wat de echte konsekwenties zijn. Misschien moet de Eu wat betreft de grondwet hun huiswerk nog eens doen, de politieke partijen hun huiswerk beter, en proberen de dingen wat duidelijker te maken naar het volk toe, en dat je dan een andere uitkomst krijgt. Eerst eens proberen om meer gelijkheid (economische b.v.) tussen de nieuwe leden van de Eu, en dan weer verder kijken.maar dat er iets fout zit maakt dit referendum wel duidelijk.
Wat een fantastisch resultaat! Wat een mooie TV-avond! Het donderend geraas van de luchtmoleculen die weer op elkaar botsten nadat ik bliksemsnel een gat in de lucht had gesprongen, echoot nog na in mijn oren…..De leugenachtige, tegenstrijdige, groteske en opportunistische drogredenen van de ja-propagandisten -kabinet, Kamerfracties e.a.- zijn afgestraft. Dus een goede uitkomst voor de Nederlandse bevolking als geheel en Europa. Want de z.g. “Grondwet” is een onding, dat thuishoort in de prullemand. Hierover zeg ik kortheidshalve: zie http://www.sp.nl. Hopelijk wordt nu eindelijk eens de les geleerd, dat de machtsgeile politici in Den Haag door hun arrogante optreden en het verkwanselen van de belangen van de gewone mensen -met name de gedurende decennia opgebouwde sociale voorzieningen- het contact met de bevolking al lang kwijt zijn. Nu nog de consequenties trekken, dames en heren!
Welke formele procedureregels ook worden afgesproken door de bureaucraten in Brussel, die zijn niet bestand tegen de politieke werkelijkheid van de bevolking, die in beweging komt. Dat is een eigenstandig proces. Nu al wordt algemeen de politieke conclusie getrokken, dat de Europese “Grondwet” -zeker in haar huidige vorm- eigenlijk geen enkele kans meer maakt. Zeker als ook Engeland niet gaat ratificeren. Want Frankrijk en Nederland zijn echt belangrijke EU-landen; met Engeland erbij in het nee-kamp kan de “Grondwet” echt wel in de reet van Barroso worden gestoken. (Excuses voor dit wellicht wat onsmakelijke beeld).
Waakzaamheid blijft natuurlijk geboden. We kunnen er vanuit gaan, dat de neen-stemmers en hun vertegenwoordigers in het parlement (waarbij zij ook dus fracties van de ja-campagne zullen aanspreken!) hun uitspraak verzilverd willen zien, en het er niet bij zullen laten zitten als onbetrouwbare politici verraad willen plegen aan dit resultaat.
betse anja,
mede als reactie op imad [een goede lieve vriend van me] en anderen die een beetje in de argumenten van het establishment zijn getrap; en als analyse over de Nee overwinning vraag ik je dit stuk op je site te zetten.
veel liefs
miriyam
ps heerlijk dat je weer in palestina was!
Een klap voor het neoliberale Europa en voor Balkenende II
De nieuwe revolte van de kiezers
De hele politieke elite, van Balkenende tot Wouter Bos, zei ja. Alle media zeiden ja. Lodewijk de Waal en Wim Kok zeiden ja. 62 procent van de bevolking stemde nee. Het referendum over de Europese grondwet was een nieuwe revolte van de kiezers.
De uitslag van het referendum is een enorme klap voor het neoliberale project in Europa. Met een Nee in Frankrijk en een Nee in Nederland beide bij een zeer hoge opkomst is de grondwet in de huidige vorm vrijwel zeker getorpedeerd. Dat is goed nieuws voor iedereen die streeft naar een sociaal, vreedzaam en kleurrijk Europa. De grondwet was een poging de huidige neoliberale en militaristische koers van de EU in beton te gieten. De mislukking van die poging, is een klap voor de Europese elites en geeft de sociale bewegingen in Europa de mogelijkheid nieuwe stappen vooruit te zetten.
De uitslag van het referendum heeft ook een grote betekenis voor Nederland. Wat ze na afloop ook beweren, de uitslag is een diepe nederlaag voor de politieke elite in Nederland, en voor het kabinet Balkenende in het bijzonder. Elke denkbare truc hebben de ministers de afgelopen weken uit de kast gehaald om mensen voor te laten stemmen. Hun overtuigingskracht bleek nihil. Hoe feller Balkenende opriep om voor te stemmen, hoe meer mensen overliepen naar het nee-kamp.
In de aanloop naar 1 juni klaagden Balkenende en Zalm dat het referendum tot een stemming werd gemaakt over het kabinet en de euro, in plaats van de EU-grondwet. Inderdaad klonk de afkeer van het rechtse kabinet diep door in de nee-stem. Maar dat was geen afleiding van het thema waar het referendum over ging. Kiezers begrepen dat de EU-grondwet voor Europa precies hetzelfde beleid vastlegt dat Balkenende in Nederland al doorvoert.
Maar niet alleen Balkenende en het kabinet zijn door de kiezers in hun hemd gezet. Grote delen van gevestigd links, van de PvdA tot GroenLinks, van de va kbondstop tot de leiding van de milieubeweging, hebben zich voor het karretje van de regering laten spannen. Ze hebben het neoliberale karakter van de EU omarmd, en geloven dat er alleen nog aanpassingen in de marge mogelijk zijn. Daarmee hebben ze zich vervreemd van hun eigen achterban. Een meerderheid van de PvdA-leden en een aantal PvdA-prominenten zoals Marcel van Dam stemde tegen. Onder vakbondsleden was de stemming zo duidelijk tegen, dat de FNV een peiling daarover op internet van hun site heeft laten halen.
Stem van onderaf
Net als in Frankrijk was het nee tegen de grondwet een stem van onderaf. Volgens onderzoek van Maurice de Hond stemde van de mensen met een laag inkomen 68 procent tegen, en van de mensen met een modaal inkomen 71 procent. Van de mensen met een hoog inkomen stemde maar 51 procent tegen. Van mensen met een laag of gemiddeld opleidingsniveau stemde respectievelijk 82 en 72 procent tegen.
Met een opkomst van 63 procent ruim anderhalf keer zoveel als de opkomst bij de vorige Europese verkiezingen was dit referendum een uiting van massaal volksprotest. In omvang is de revolte te vergelijken met die in het voorjaar van 2002, de doorbraak van het fortuynisme. Maar dit keer waren het niet rechtse argumenten die de boventoon voerde. Het nee tegen de grondwet was een revolte van links. De SP, niet Wilders of de LPF, leidde de nee-campagne. Sentimenten tegen het kabinet en tegen de gevolgen van neoliberaal beleid, niet chauvinisme en angst voor Turkije, waren de dominante factor. De tegenstem lag in het verlengde van het massale protest op 2 oktober vorig jaar en de demonstratie in Brussel tegen de Bolkesteinrichtlijn in maart.
Dat wil niet zeggen dat nationalistische argumenten om tegen te stemmen volledig afwezig waren. En de linkse nee-campagne had dit soort argumenten harder kunnen en moeten aanvallen. Maar de pogingen om nee-stemmers op een hoop te vegen met Wilders of Le Pen, zijn een diepe belediging voor de kiezers. Bovendien zijn ze hypocriet. Het ja-kamp zelf hanteerde schaamteloos nationalistische argumenten. Nederland zou zijn invloed in Europa verspelen bij een nee-stem. En na het Franse referendum deed het kabinet een vruchteloze poging om op anti-Franse gevoelens in te spelen.
Kabinet zwaar gehavend
Het kabinet dreigde dat Nederland ge‹soleerd zou komen te staan door een nee-stem. In werkelijkheid hebben gewone mensen in Nederland door de nee-stem aansluiting gevonden bij de woede van gewone mensen in heel Europa over de politiek van sociale afbraak en privatisering die de Europese elites over ons uitstorten.
Het kabinet zelf heeft zich met zijn ja-campagne verder ge‹soleerd van de Nederlandse bevolking. Volgens een recent opinieonderzoek van NIPO-TNS roept Balkenende inmiddels net zulke negatieve gevoelens op als George Bush en de Noord-Koreaanse dictator Kim Jong Il.
In Frankrijk werd op basis van de uitslag van het referendum een premier ontslagen. Zoals de traditie is in Nederland, zullen alle betrokken ministers hier veilig blijven zitten. Maar na de overweldigende overwinning bij het referendum, weet het kabinet hoe tijdelijk dit is. Bij de eerstvolgende mogelijkheid om naar de stembus te gaan, zal de kiezersrevolte zich richten tegen de neoliberale regeringspartijen zelf.
Het kabinet komt zwaar gehavend uit het referendum. Het echte links, het links van de nee-campagne, heeft nu de taak het kabinet verder in het defensief te drukken. Balkenende II mag geen rust krijgen om zich te herstellen. Waar we dat kunnen moeten we de onvrede die in het referendum zichtbaar is geworden opnieuw naar boven brengen in actieve campagnes tegen het neoliberale kabinet. Dat is de uitdaging bij de komende stakingen van gemeentepersoneel, de protesten tegen de G8 in Schotland en de komende acties van Keer het Tij in het najaar.
Pepijn Brandon, redacteur de Socialist