Goed nieuws en slecht nieuws. Het goede nieuws, voor de SP althans, is dat de partij in de peiling van 13 naar 21 zetels gaat, een hele forse toename van acht zetels, en daarmee de VVD voor het eerst heeft ingehaald. (Peiling Maurice de Hond) Die is nu gezakt van 22 naar 18.
Het slechte nieuws is dat de PvdA (nog steeds in de peiling) fors heeft ingeleverd en van 50 naar 41 zetels is gezakt, en dat als ik PvdA, Groen Links en SP optel, links op 70 zetels staat en dat is niet de kamermeerderheid. Want dat bedenk ik op dit moment steeds, als we nu het zorgstelsel moesten behandelen, met de verhouding aan zetels in de kamers die overeen zou komen met de werkelijke politieke voorkeur van dit moment, dan zou de kans veel groter zijn dat we Hoogervorst en het hele kabinet trouwens, naar huis konden sturen.
Vandaag is het dus de dag in de Eerste Kamer over de zorgwet. Het zal helemaal niemand verbazen dat we daar als SP veel bezwaren tegen hebben, en Tineke Slagter, die zelf huisarts is, gaat daar vandaag voor ons het verhaal over houden. Maar zoals wel vaker zal het niet van ons afhangen of Hoogervorst naar huis wordt gestuurd met een onvoldoende, maar van het CDA, die het verschil kan maken tussen aannemen of afwijzen. We weten dat vrijwel alle partijen forse kritiek hebben, zelfs de VVD die het heeft over een wirwar aan regels voor eigen betalingen en een grote kans dat er straks veel ziekenfondsverzekerden onverzekerd zullen zijn.
Nou hebben we Tineke natuurlijk vooral in ons midden opgenomen omdat we nog eens de Nacht van Slagter mee willen maken (grapje hoor) maar dit zou alleen de Nacht van Hannie van Leeuwen kunnen worden. Hannie van Leeuwen zegt zelf dat ze veel voorspelbaarder is dan Ed van Thijn (?) en niet houdt van nachten. “We hebben nog de intentie om er uit te komen”. Die voorspelbaarheid klopt. Hoezeer ik Hannie ook hoog heb zitten, ze heeft als het op ouderen, gehandicapten, alleenstaande ouders etc. aankomt echt het hart op de goede plaats, als het op stemmen aankomt stemt ze altijd met de regering mee, ook al is dat na veel kritiek. Dus het zal me benieuwen. Laat wordt het in ieder geval, de zittingen zijn gepland tot 1.30 vannacht en kunnen nog uitlopen.
Als er nog iemand omkiept, de publieke tribune zit vol artsen strakjes.
Ik ben groot fan van de Eerste Kamer! Ze heeft zich diverse malen als een zeer nuttige noodrem bewezen. Wat betreft het zorgstelsel hoop ik dat de Eerste Kamer zich ook weer als zeer nuttige noodrem zal bewijzen.
We mogen de minder gezonde medemens niet in de kou laten staan. Ik hoop dan ook dat Hannie van Leeuwen (die ik verder niet ken) stemt in het voordeel van, als ik jou mag geloven, waar haar loyaliteit ligt.
Ik duim duim duim als een gek dat Hoogervorst een onvoldoende krijgt! Succes!
Veel praten maar besef, dat is: eigen ervaring, ontbreekt. Dus zal altijd een “papieren” oplossing worden bereikt. Hoe maak je een politicus duidelijk dat er veel dingen fout gaan in de zorg, in de woonvoorzieningen, werkgelegenheid, etc. die dat niet zelf ervaart en alleen maar hoort van adviseurs?
Mijn geloof in de politiek en de keuzes die gemaakt worden staan op een dieptepunt bij mij…
Het is enigszins hoopgevend dat de CDA-fractie in de Eerste Kamer ook de nodige problemen heeft met de nieuwe Zorg(stelsel)wet. Maar gerust ben ik er niet op. Invoering van de nieuwe wet, zelfs al per 1 januari 2006, zou een grof schandaal zijn. De zoveelste afbraak van de in decennia opgebouwde sociale regelingen. Het kabinet heeft zo’n haast omdat het donders goed weet dat het al lang geen meerderheid van de bevolking achter zich heeft, en bij de Tweede Kamerverkiezingen in 2007 onderuit zal worden gehaald. Politiek gajes is het, anders niet (deze onparlementaire kreet moet er even uit)!!!
Wouter zal het goed doen in de campagne.
Dan hebben we er zeker ruim 50.
Met groot gemak.
Inmiddels weten we dat straaljager hanny vandaag wel kritisch was, maar niet zo kritisch dat de kleine napoleon tempo moet minderen.
Oftewel: Hoogervorst mag ook van de senaatsfractie van het CDA gewoon full speed vooruit. Maar het CDA gelooft in iets waarin ik niet geloof.
Die hele vermarkting van de zachte en publieke sectoren: ik word soms gewoon chagrijnig van ongerustheid. Want we zijn in noodtempo een solidariteit aan het afbreken die je in de vanzelfsprekende vorm die hij nu hog heeft, waarin wij nu nog leven en denken, echt nooit meer terugkrijgt.
Omdat we als publiek nog uitgaan van die solidariteit en ons domweg niet kunnen voorstellen, hoe het zal zijn in de nieuwe wereld waarin de markt de ‘kwaliteit’ moet gaan bepalen, zien we niet welke zeldzame en kostbare kwaliteit we met open ogen op de schroothoop kapotgooien.
Wie langere tijd in Amerika heeft rondgekeken, kent de gevolgen. De meesten zullen zich wel redden en hun weg erin vinden. Maar ik maak me zorgen om hen die dat niet kunnen.
Die rothaast van dit kabinet! Die keiharde rothaast, om nog gauw even de boel voor de komende tien jaar overhoop te gooien. Dat heilig en heilloos geloof in de markt en de eigen verantwoordelijkheid van de burger.
Als raadslid zie ik hoe op lokaal niveau alle ballen die van boven komen veel te hard en ondoordacht en onverschillig worden aangegooid en hoe daardoor de instabiliteit van onze lokale dienstverlening met de dag toeneemt. Maar daar heeft men ‘boven’ geen oog voor, want dat komt niet in hun kraam te pas.
De reactie bij verkiezingen zal ongetwijfeld zijn, dat links gezien zal worden als een alternatief. Die meerderheid zal er wel komen, gelet op de toenemende maatschappelijke onrust. De vraag is alleen, wanneer.
Ik hoor het Balkenende nog zeggen: eerst het zuur en dan het zoet. Ik heb vaak gedacht: hoe zuur moet het worden jongen, voor het zoet kan doorkomen? Ik heb het intussen opgegeven, nog in het zoet van dit kabinet te geloven.
Bitter, ja. Sorry.
jaja… maar nu nog verkiezingen in september !!
We laten dit kabinet gewoon nog even doormodderen en dan weer net zo fantastisch campagne voeren voor de verkiezingen als voor het referendum. Geheid dat we dan premier Marijnissen kunnen verwelkomen. Met Kant en Slagter op volksgezondheid, Van Velzen op milieu, Mouthaan op ontwikkelingssamenwerking, Halsema op justitie, Vergeer op onderwijs en Meulenbelt op sociale zaken. Ben ik nog iemand vergeten? O ja, er moeten nog wat mannen bij. Van Bommel op buitenlandse zaken en Bos op visserij.
Ruben
Volkskrant vanmorgen: Senaat stemt in met nieuw zorgstelsel.
Jammer…
Wat gek eigenlijk dat je de minister een hand gaat geven als er een wet is aangenomen waar je zo tegen bent. Ik begrijp dat niet zo goed.
Knap werk van Hoogervorst. Wat andere bewindslieden in 30 jaar niet is gelukt, lijkt Hoogervorst te lukken.
Heb vertrouwen dat het allemaal goed komt met één zorgverzekering voor alle burgers.
Lucy: geef jij alleen een hand aan mensen met wie je het eens bent? Juist in zo’n formele setting als deze vind ik het wel gepast iemand een hand te geven. Anders gaat Hoogervorst toch maar demonstratief zijn hand uit blijven steken voor de camera’s. 😉
Lucy schrijft: Wat gek eigenlijk dat je de minister een hand gaat geven als er een wet is aangenomen waar je zo tegen bent.
We hebben de afgelopen tijd een paar beroemd geworden handen gehad. Verdonk en haar imam. Nog iets verder terug in de tijd De Waal en Balkenende. Het handen geven als ritueel. In beide gevallen werd dat ritueel in feite gebroken.
Zelf zit ik in een gemeenteraad. Voordat een raads- of commissievergadering begint, ga je alle anderen af en geef je een hand. Dat is nog een heel gedoe, omdat dus iedereen iedereen een hand geeft en er geen systeem in zit. Zo ruim is onze raadzaal niet, dus soms moet de burgemeester even wachten met het openen van de vergadering omdat er nog raadsleden klem zitten.
Ik kan me niet meer voorstellen dat we zouden beginnen, zonder elkaar een hand te geven. Ik ben erg aan het ritueel gehecht geraakt. Het bevestigt, dat je allemaal naar die plek bent gekomen met dezelfde intentie: besluiten nemen en overleg voeren in het algemeen belang.
Het kan er tijdens vergaderingen hard aan toe gaan. Dat je elkaar echt wel wat kunt doen. Of dat je pootje wordt gelicht. Of dat er dingen worden gezegd, die echt hard aankomen.
Je hebt geen idee, Lucy, hoe waardevol het dan is elkaar aan het einde van de vergadering weer een hand te geven. Want volgende week zit je hoe dan ook met elkaar weer in diezelfde ruimte, met hetzelfde doel. Je moet met elkaar door en een volgende keer kunnen de coalities anders liggen.
Bovendien kun je inhoudelijk erg met elkaar van mening verschillen en elkaar op het persoonlijke vlak toch waarderen. Ook dat wil je graag heel houden.
Doordat je weet dat deze rituelen er zijn, daarom juist kun je elkaar elke keer weer met open vizier tegemoettreden en er snoeihard tegenaan gaan. Omdat je weet dat er een moment bestaat aan het begin en einde, waarin de ander respect betoont aan het feit dat jij bent gekomen met hetzelfde doel als hij. Een respect dat bestaat bij de gratie dat ook jij de ander datzelfde respect teruggeeft. Altijd, bij elke ontmoeting weer.
Beste Lucy, Wouter en Claar hebben al een zinnige reactie geschreven op de nieuwe handen-geef kwestie. Ik ben het met ze eens, met name met Claar. Ik zou als ik op mijn gevoel was afgegaan graag tegen Verdonk hebben willen zeggen: ik geef u geen hand, dat is tegen mijn geloof. Maar ik ziot niet alleen maar in de Eerste Kamer vanwege mijn gevoel al speelt dat mee. De rituelen waar we aan vast houden bakenen het strijdtoneel af, en houden er enige beschaving in. De meeste regels zijn zinnig, zoals de afspraak dat alles wat je in de zaal zegt openbaar is, maar dat wat je tegen elkaar zegt in koffiekamer en wandelgangen niet publiekelijk gebruikt mag worden. Ook het handengeefritueel vind ik zinnig. Ik ga als eerste naar de voorzitter om haar een hand te geven. Dat is alsof ik daarmee zeg vanaf dit moment accepteer ik je als voorzitter en laat ik me afhameren als dat moet, net als de ministers dat ook moeten accepteren. Na de zitting is het weer gewoon Yvonne met wie ik een borreltje kan drinken en kan roddelen. Met Verdonk is een hand ook een symbool, ik accepteer op dit moment dat je de minister bent en houd me aan de spelregels van fatsoen, ook als ik het inhoudelijk faliekant met je oneens ben en je dat mag weten ook. En na de zitting ben ik vrij om niets met je te maken te willen hebben.
Zonder dat soort rituelen zou het een vreselijke jungle worden met de meeste ruimte voor de grootste schreeuwers.
Er wordt nu van het handen geven iets véél groters gemaakt dan ik bedoelde. Ik heb verbaasd naar de tv gekeken toen iedereen braaf naar de minister liep om hem een hand te geven. Ik heb me op dat moment afgevraagd of er een wedstrijdje gespeeld was en de winnaar gefeliciteerd moest worden. Ik zag het dus als een erkenning (door de handenschudders) van een persoonlijke overwinning van de minister. Dat vond ik pijnlijk. Ik vroeg me daarom ook af of het toch om de mensjes in zo’n kamer ging en niet om het grote geheel. De lading ‘Verdonk’ e.d. die er nu bijgehaald wordt heb ik dus helemaal niet bedoeld en laat ik graag bij de schrijvers.
Nou, Lucy, ook als je het niet zo bedoeld hebt, ik vond het wel een leuke discussie, dus dank voor het punt.