Looien, grauwe maand, het wordt alleen maar donkerder en kaler en kouder. Uitstapje in het Amsterdamse bos, naar de bomen kijken nu er nog even blad aan zit. We konden zelfs nog even buiten zitten in de uitspanning. Oude Amsterdammers noemen dit nog steeds ‘het Bosplan’, in de crisis van de jaren dertig aangelegd door werklozen. De bomen zijn dus minstens tachtig jaar oud.
Het mooie, sobere Dachau monument is er ook.
Iedereen die er loopt heeft een hond, behalve wij.
De herfst is juist mijn favoriete jaargetij, Anja. Ik kan enorm genieten van al die geuren en kleuren. De bomen zien er vaak prachtig uit (waarvan ook jouw foto’s getuigen) en als de zon schijnt krijgt het landschap een grote diepte (evenals de foto’s die daarvan gemaakt worden). De sfeer van weemoed en zwoele erotiek kan mij soms aangenaam overvallen.
Dus niks grauwheid en somberheid! En we kunnen ons geleidelijk voorbereiden op de winter….(Als die tenminste echt komt).
Ik heb altijd een beetje te doen met mannen die voor zwoele erotiek de bosjes in moeten, hahhhhahahaha. (sorry Olav)
@ Clarea Legêne (2(:
Nou, ik voel me allerminst persoonlijk aangesproken, Clara!
Bovendien: (homo-?)seks en erotiek zijn totaal verschillende dingen…..
Herstel: Clara (2).
De herfst was mijn tijd voor somberheid. Maar niet langer! NU zie ik het met andere ogen. Al die blaadjes die vallen, de eikels, rozenbottels en kastanjes e.d., zijn juist reuze hard nodig om de bomen, struiken en planten te voeden voor het volgende jaar. De natuur gaat in rust om bij te komen van een vol jaar van groeien en bloeien. Als we dat volgend jaar weer willen hebben, geniet dan van de bladeren en vruchten die nu op de grond vallen en tot voedingsstoffen worden voor de volgende uitbarsting van leven. Als je goed kijkt, zie je overal al de knoppen klaar zitten voor het nieuwe jaar. Deze tijd kan je zelf gebruiken voor wat reflectie, als je dat verder nauwelijks doet. Over hoe je jaar is verlopen en wat je gedaan hebt, of juist niet gedaan hebt. Over zes weken vieren we alweer het eerste Lichtfeest: YULE (Joel) of, op 25 december: Kerstmis. Daarna duurt het nog tien dagen voordat de dagen weer gaan lengen. We schieten alweer op. Over zeven weken wordt het alweer elke dag een klein beetje langer licht. De sombere, donkere dagen, zijn de dagen van rust. Die eerste zes weken zijn voorbij voor je het beseft. Tijd gaat toch al snel… 🙂
haha Clara
Nah ook weer haha
Gr Els
Voor Lydial.
HERFST.
Het bos, gekleurd gebladerte
tapijt van bruin en goud.
De zonnestralen spelend
door het al kalend hout.
Waar late vogels zingen
nog snel hun afscheidslied.
De vruchten zijn gevallen
de koude in’t verschiet.
De wind laat dan ook zwiepen
haar takken op en neer.
Om langzaam terug te keren
naar rustig zonne weer.
Is alles nu aan’t sterven?
’t Leek alles zo vol kracht!
Nee, ’t nieuwe zal weer komen
’t ligt alles in Gods macht.
Om zo te mogen sterven,
zo feestelijk, zo goed.
Opnieuw weer te beginnen
zoals het bos dat doet.
Gerrie A. van Zoelen. 1980.
Gerrie, wat mooi! Dank je wel. Ik heb ‘m opgeslagen. 🙂