Kinderarmoede bestaat niet

KINDERARMOEDE BESTAAT NIET
Dat is de kop die boven mijn opiniestukje vanochtend (7 aug 2021) in Trouw had moeten staan, maar de redactie maakte er wat anders van: ‘hulp’ aan de ouders. Terwijl dat idee, dat het bij bestrijding van armoede gaat om ‘hulp’ nou juist precies niet de bedoeling was. Nou ja, zo gaat dat.

Arme kinderen helpen? Help liever hun ouders
ANJA MEULENBELT, WERKT BIJ SINGLE SUPERMOM

Ooit een arm kind tegengekomen met rijke ouders? Ik ook niet. Toch maken vier senatoren van linkse partijen zich zorgen over het grote aantal kinderen in Nederland dat in armoede leeft: 400.000. (Opinie, 4 aug). Inderdaad, het is een schande dat dat bestaat, in een welvarend land als het onze. Maar toch: er gaan jaarlijks een aantal miljoenen naar organisaties en scholen om, zoals dat wordt genoemd, die kinderen ‘mee te kunnen laten doen’. Gratis muziekles en sport, soms een fiets of een laptop, dagjes Efteling, soms een pak kleren, en gezellige dingen als een zomerpretpakket.

Cadeautjes, noemde Floris, een vijftienjarige zoon van een alleenstaande moeder dat, tijdens een protestbijeenkomst van alleenstaande moeders en hun kinderen in de Tweede Kamer. “Ik hoef geen cadeautjes, ik wil liever dat ik me geen zorgen hoef te maken over mijn moeder die niet weet hoe ze de achterstallige huur moet betalen.”

Alleenstaande moeders
Ik ben sinds een paar jaar onbezoldigd medewerker van het grootste platform van alleenstaande moeders in Nederland, Single SuperMom, grotendeels bestaande uit moeders die op of onder de armoedegrens leven met hun kinderen.
Deze moeders horen bij de groep met de grootste kans op langdurige armoede.

Ik weet hoe dat gaat, met de speciale hulp aan arme kinderen. Een geweldige rompslomp om elk jaar dat pakket kleren aan te vragen, die je ook nog niet zelf uit mag zoeken. Moeders zijn ook niet altijd van plan zijn om een fiets aan te vragen bij de school, omdat ze niet willen dat hun kinderen in de klas bekend staan als arm. En een gratis ontbijt op school? Is het niet fijner als ze thuis kunnen ontbijten?

Waarom gaat dat geld niet naar de ouders zelf, die beter weten wat hun kinderen nodig hebben, de ouders die meer problemen hebben om de huur en de elektriciteit te betalen, en om aan het eind van de maand een andere warme maaltijd op tafel te kunnen zetten dan alweer pannenkoeken? Wantrouwen? Waarom anders alleen hulp in natura? En alleen voor de kinderen?

Liefdadigheid
Kinderarmoede bestaat niet. Armoede bestaat. We willen niet meer terug naar de armenzorg van vroeger, die armen arm hield maar ze af en toe wat toeschoof. Liefdadigheid is niet meer van deze tijd, en vernederend voor de ouders die niet rond kunnen komen van bijstand of onderbetaald parttime werk. Senatoren van de PvdA, GroenLinks en de SP, dit kan echt beter.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *