Het erge van het spionagewerk van Abdul Qadeer Khan schijnt te zijn dat Pakistan nu een islamitische bom heeft, zo staat het tenminste in het NRC van gisteren als kop: Vader islamitische bom.
Even een ingezonden briefje naar de redactie gestuurd, of ze me uit kunnen leggen wat dat is, een islamitische bom. Is dat een bom die de shahada heeft gedaan en vijf keer per dag bidt met het gezicht naar Mekka? Zijn de bommen die Bush op Irak heeft gegooid dan christelijke bommen, en is de bom die het Israelische leger op Khan Younis in de Gazastrook heeft gegooid dan een joodse bom?
En nog een vraag aan de redactie: is een islamitische bom erger dan een seculiere bom? Dodelijker, of zo?
Misschien scandeert hij AllahuAkbar voordat hij ontploft? 😉
Hoe heet die Indiase bom trouwens, is dat dan een hindoeistische bom? Wat ik trouwens begreep uit het radioprogramma van de vpro is dat de cia mogelijk ook vanwege koude oorlogsmotieven gehandeld heeft. Zo van India is onder russische invloedssfeer ,dan moet Pakistan dat tot onze invloedsfeer behoort ook een wapen hebben en dat ze daarom niet wilden laten optreden tegen meneer Khan. Nou dat is ze gelukt, is het dan niet een gecombineerde christelijke /islamitische bom( om in de terminologie te blijven). Zijn seculiere bommen trouwens hetzelfde als atheïstische bommen??
Goed dat je die brief gestuurd hebt. Ik erger me wel vaker aan ‘islamitisch’ huiselijk geweld en dat soort zaken. Tariq Ramadan sprak op het Europees Sociaal Forum ook over de islamitische bom… Zou die Halal eten?
Ik had het ook gezien gisteren (daarover belde ik). Terwijl dit weekend Hagen juist een commentaar in NRC had geschreven over de wisselende zorgvuldigheid van NRC bij het gebruik van de term moslimterrorisme. Door die term wordt immers ook een hele bevolkingsgroep aan een zeer ernstig fenomeen gekoppeld, waarvan die zelfde groep keer op keer afstand neemt en bovendien geacht wordt afstand te nemen. Nogal paradoxale keuze dus om die term te gebruiken.
Ik was gisteren ook al in de pen geklommen om een brief te schrijven. Naast het feit dat ik inderdaad nooit heb gehoord van projectielen die zich tot een godsdienst kunnen bekeren, vond ik de term ‘Vader’ ook insinuerend. Het geeft een indruk alsof voor moslims bommen ontwikkelen tot de huiselijke sfeer behoort. Beetje onverantwoordelijk zo’n kop in een tijd dat de bezorgdheid over een aanslag in Nederland toch al flink is toegenomen en bij een groot aantal mensen de gemoederen behoorlijk heeft doen stijgen.
Ik heb mijn brief uiteindelijk niet ingezonden omdat NRC ‘islamitische bom’ tussen aanhalingstekens had gezet, en het misschien zo is, dat het destijds door Pakistan zelf zo genoemd is. Ik wilde ze niet de kans geven om dat er nog eens lekker dik bovenop te kunnen vermelden. Maar dan nog is het te gemakkelijk scoren om zo’n kop te kiezen.
Zeer benieuwd of jouw brief geplaatst wordt en er een reactie komt.
Het is uiterst urgent dat ALLE moslims in Nederland OGENBLIKKELIJK afstand nemen van de “Islamitische bom”! Als ze dat niet doen moeten ze worden aangemerkt als MEDEPLICHTIG aan bedreiging met geweld, met een TERRORISTISCH oogmerk! Heer Donner, VERZAAK NIET!
Zonet abonnement opgezegd, op zowel NRC als Elsevier. Elsevier met Leon de Winter die zijn propaganda via Elsevier verkoopt en nu naar VS gevlucht is. En NRC met de hele grote artikels die nergens overgaan en nu weer dit.
Nu heb ik ook geld voor andere dingen.
Kunnen we niet zelf een dagblad beginnen?
Olav,
Ik begrijp je ironie. Het zou wel goed zijn als een moslimautoriteit een brief zou schrijven als die van Anja, en er ook bij zegt dat offensief geweld – in welke vorm ook – niet-islamitisch is, althans niet soennitisch is.
Als moslim vind ik dat islamitische bommen evengoed bestaansrecht hebben als joodse en christelijke bommen. Islamitische bommen verbieden is discriminatie en in strijd met de Universele Verklaring van de Rechten van de Bom.
Ik moet bij dat ‘vader’ sterk denken aan de ‘moeder’ waarover ik eens las:
http://bieslog.vpro.nl/programma/bieslog/news.jsp?news=11018614
Bommen hebben geen vaders, moeders, of geloof.
Bommen hebben alleen een lading.
Nou, ik heb de artikel in NRC niet gekeken, want deze dagen zit ik in Pakistan; maar als de kop wel tussen aanhalingstekens is, dan zal ik er minder schuld aan de krant geven voor het gebruik van de term. Omdat in Pakistan zelfs een lobby was die eerst met zulke naam kwam. Er was trouwens ook een boek verschenen in begin jaren 1980 met de titel ‘Islamic Bomb’ waarin over de gehele geheim programma van A.Q Khan was gesproken. In dat boek ideeen waren gespreid dat de kerntechnalogie van Pakistan eventueel naar andere moslim landen over te laten brengen. En vergeet ook niet een enorm financiele bijdragen van Libie en Saudie Arabie in de kerntechnologie programma van Pakistan.
Maar anno 2005 in Nederland wekt de term ‘islamitische bom’ inderdaad zeer verscheidene betekenis!
In de kop van het NRC stond het niet met aanhalingstekens. En als er ergens anders nog gekken zijn die het hebben over een islamitische bom betekent dat nog niet dat wij zulke domme gewoontes over hoeven te nemen.
Over Khan en die bom zelf en wat daar allemaal achter steekt heb ik het niet, ik had het alleen over onzindelijk taalgebruik.
Ik dacht al zoiets Amer, maar de aanhalingstekens stonden trouwens alleen in het artikel, niet in de kop. En bovendien getuigt het misbruiken van een titel en uitspraak van zoveel jaren geleden, in deze tijd, van erg weinig verantwoordelijkheidsbesef. In dit geval zou ik het goedkoop vinden als de krant zich achter journalistieke vrijheid of feitvinding verschuilt (blijkbaar zijn oude feiten weer nieuws als het de krant uitkomt en het verder komkommertijd).
Farshad jij hebt je abonnement opgezegd. Ik heb mijn abonnement op Trouw opgezegd in 2001 om dezelfde reden. Destijds was er een golf van opzeggers van Trouw (moslims én christenen). Ik had mijn hoop nu op NRC gevestigd. Die hoop lijkt ook steeds vaker ijdel te zijn, hoewel het wisselt. De Volkskrant is ook al niet meer echt een goed alternatief. Een nieuwe krant voor inclusiefdenkers zou te gek zijn, daar zou ik nou ongezien een abonnement op nemen.
Anja,
Ja, die terminologie is – op z’n zachtst gezegd – hoogst ongelukkig. Ik ga echter – bij wijze van spreken – niet de Pakistani te eten geven die inderdaad de term “islamitische bom” in hun mond hebben genomen. Dan is zelfs het salaris van de complete Shell directie volstrekt onvoldoende … laat staan het mijne …
Verder: We hebben het over proliferatie. Kernwapens zouden de wereld uit moeten en kunnen. In deze heeft Nederland dus niet bepaald een fraaie rol in gespeeld.
Mazzel & broge, Evert
Farshad heeft zijn abonnement op de NRC opgezegd. Ik lees drie kranten, belachelijk ja, maar dat is historisch zo gegroeid. Zelf heb ik sinds mijn studententijd de Volkskrant, mijn man had de NRC en als raadslid lees ik het plaatselijk nieuws in BN/DeStem. Daarnaast neem ik regelmatig proefabonnementen, laatstelijk op Trouw.
Meerdere kranten lezen houdt je met de kop erbij, is mijn ervaring. Bovendien weet je al snel voor welke berichtgeving je waar moet zijn. En dan merk ik dat ik me vaker orienteer op de berichtgeving in de NRC dan die van de Volkskrant. Van Trouw ben ik echt geschrokken. Ze kruipen met ‘Letter&Geest’ verder naar rechts dan ik voor mogelijk hield. Ik overwoog even mijn Volkskrant in te ruilen voor Trouw, maar kwam daar al snel van terug.
Waar ze wel goed in zijn, is in berichtgeving over sociale zaken en werkgelegenheid. Dat zeg ik mede omdat ze op eigen initiatief ruim baan hebben gemaakt voor berichtgeving over mijn eigen ervaringen. Dat vertrouwde ik ze dan ook met een gerust hart toe.
Dat alle kranten die ik lees in toenemende mate lijden aan het euvel dat er sprake is van haastige ondoordachtheid, zoals nu weer met het klakkeloos overnemen van die ‘islamitische bom’, of het voortdurende koppelen van moslim aan terrorisme, zie ik dagelijks. Er helpt maar één ding tegen: onmiddellijk en consequent protesteren. Wie men liefheeft kastijdt men en ook niet-geplaatste brieven komen aan.
Maar wat de NRC betreft denk ik niet aan opzeggen. Ik wil dat die krant overeind blijft, daar wil ik als abonnee harder voor knokken dan voor de veel gemakzuchtiger en grilliger Volkskrant. De NRC is voor mij de laatste krant met inhoud en een afgewogen podium voor zowel rechts als links. Het is een krant die mij vaak voedt met kennis en inzichten die ik elders niet krijg. Het is een krant waaraan ik dus hoge eisen stel. Maar opzeggen? Nee, dat is voor mij niet aan de orde.
Ja, Claar, op ‘sociaal gebied’ is Trouw goed, laat dat gezegd zijn. Ik vraag me ook wel eens af hoe de gewone redactie zich voelt als ze toch moeten waarnemen dat veel welwillende lezers afhaken vanwege de redactie van Letter en Geest. Ik zou dat als redacteur of medewerker behoorlijk ondermijnend vinden en af en toe ook plaatsvervangend beschamend.
Vanochtend kop in de Volkskrant: Rushdie haalt uit naar moslimterrorisme. Voorpagina. Rushdie heeft dus een boek geschreven. De redactie legt even uit wat een fatwa is, dat is volgens de redactie van de Volkskrant een moordbevel. Fijne voorlichting. Voor wie weten wil wat een fatwa echt is, hier op dit weblog meer daarover.
En dan het NRC. Gisteren of was het eergisteren alweer een redactioneel waarin beweerd wordt dat Sharon nu echt van mening is veranderd, van havik duif is geworden die nu inziet dat het voortbestaan van Israel in gevaar is door de voortdurende bezetting van de Palestijnse gebieden. Godallemachtig. Het NRC. Op dezelfde pagina een artikel van iemand die het beter weet, een defensie-attache, die dat gehele redactioneel tegenspreekt.
Met feiten.
Ik wilde er nog aandacht aan besteden maar er was al te veel, vanochtend. Misschien morgen.
Moet nog een boek schrijven en niet blijven bloggen.
Maar wat kranten betreft: ik ben over niet een echt tevreden. Ik merk dat vooral als het over onderwerpen gaat waar ik echt wat van weet. Dan vraag ik me dus ook af hoe goed de informatie is over onderwerpen waar ik weinig van weet.
Dus heb ik er vier en lees ze tegen elkaar. Dat helpt een beetje, al is het wel een akelige stapel papier die dagelijks de deur weer uit moet en ook een nimmer eindigende strijd om de knipsels op een plaats te krijgen waar ik ze vinden kan en niet op een slordige stapel waar je later alleen met een archeologisch zintuig – hoe lang was dat geleden – nog iets in kunt vinden.