Ik was er wel tevreden over, dat minister Bot tenminste een half soort van excuses maakte, over de rol van Nederland na de Japanse bezetting in Indonesie. Het was een diplomatieke uitspraak, dat Nederland erkent dat de werkelijke onafhankelijkheid in Indonesie is begonnen met de terugtrekking van de Japanners, diplomatiek om ook de oude Nederlandse strijders daar nog enigszins te ontzien, en spijt betuigde over het aantal doden dat was gevallen tussen 1945 en 1948, toen nederland nog steeds dacht dat ze hun oude kolonie nog wel konden houden. Wat mij betreft is het al meer dan achterstallig om nu, net als alle voormalige koloniale mogendheden toe te geven dat we er nooit wat te zoeken hadden. Maar dat is nog even een brug te ver.
Uit de peiling van Maurice de Hond blijkt dat de meerderheid van de SP het er mee eens is dat we onze excuses aan moeten bieden, en dat doet me deugd.
Bij de vraag: Gisteren heeft Minister Bot zijn spijt betuigd over de vele doden die in Indonesie zijn gevallen tussen 1945 en 1949, bent u het daar mee eens? zeggen de SPers voor 88% ja, tegen een gemiddelde van 79%.
Op de vraag; Nederland heeft niet zijn excuus aangeboden maar spijt betuigd. Vindt u dat Minister Bot zijn excuses had moeten aanbieden namens Nederland? is dit de score per partij die ja zeggen: Wilders 16%, LPF 7%, VVD 20%, CDA 18%, D66 48%, PvdA 37%, GroenLinks 49%, en de SP 57%.
En ook vinden we bij de SP het hoogste percentage mensen die vinden dat Premier Balkenende bij de onafhankelijkheidsviering had moeten zijn: 42% tegen een gemiddelde van 18%.
Ik denk dat ik bij de volgende verkiezing maar weer SP stem.
Wat is precies het verschil tussen spijt betuigen en excuses aanbieden? Op zich vind ik wel dat Balkenende erbij had moeten zijn en zijn excuses aanbieden namens Nederland – omdat er nogal wat poespas over was in de media: wel spijt betuigd, maar geen excuses aangeboden…
Kennelijk is er een verschil, en ik voel aan dat dit verschil belangrijk is en dat die stap derhalve ook gezet had moeten worden…
Maar wat is het feitelijke verschil? Waar hebben we het hier over?
Heb je onvolledig geciteerd of is de ChristenUnie echt niks gevraagd? Als dat zo is, is dat weer typisch, ChristenUnie is veel groter, serieuzer en stabieler dan zo’n partijtje van Wilders.
For the record: het is niet altijd voor niets geweest dat Nederland zo’n moeite had om Indonesië als kolonie los te laten. Natuurlijk zullen er Nederlanders zijn geweest die Indonesië als kolonie wilden behouden (kijk maar naar de cijfers voor de excuses). Premier Drees was echter wel voor onafhankelijkheid voor Indonesië, maar niet onder Soekarno, wat later ook een corrupte dictator bleek. Zelfs met die ogen zijn alle verloren levens natuurlijk ijdel geweest, en Drees heeft ook toegegeven dat het uiteindelijk een vergissing is geweest. Dus JA excuses, maar voor ons wel deze voetnoot.
Volgens mij is het verschil tussen spijt en excuus, dat je bij het eerste zegt: jammer dat er doden zijn gevallen, en bij het tweede: dat hebben we verkeerd gedaan en dat erkennen we hierbij.
Jan, het verschil: hij heeft spijt betuigd over de doden die zijn gevallen, niet over de politionele acties zelf (volgens de tekst hierboven, ik heb het zelf niet gehoord of gelezen).
Eindelijk erkent Nederland dat de uitroeping van de onafhankelijkheid door Soekarno en Hatta het feitelijke begin van Indonesië vormt, en dat de gewelddadigheden van de “politionele acties” -een eufemisme voor regelrechte oorlogvoering-, waarbij zeker zo’n Indonesische 100.0000 burgers en 6.000 Nederlandse militairen zij omgekomen- fout waren. Het ging er toenterijd helemaal niet om, de Indonesiërs een bewind van Soekarno te “besparen”. (Overigens was dat in het algemeen niet zo slecht, in tegenstelling tot het latere echt dictatoriale regiem van Soeharto). Nederland wilde coûte que coûte de staatkundige banden met “Indië” in stand houden.
Het door Jan Breur aangestipte verschil verschil zit hem niet zozeer in het gebruik van de woorden “spijt” dan wel “excuses”, maar in enerzijds het betreuren van de gwelddadigheden en de gevolgen daarvan, wat nu is gebeurd, of anderzijds vvoluit erkennen dat Nederland politiek geheel fout zat en sowieso niets meer in “Indië” met militairen te zoeken had. Het heeft allemaal zo lang geduurd omdat de ex-militaiten zich steeds scherp hebben gekant tegen een dergelijke stap; en de Nederlandse regering wilde zoals gewoonlijk de kool en de geit sparen. Het is dan ook de hoogste tijd dat de betrekkingen met Indonesië -die economisch al lang weer op gang waren gekomen- ook politiek geheel worden gezuiverd.
Het lijkt mij ook op zijn plaats om -na de excuses aan Indonesie- de Nederlandse mannen die als jonge man naar ‘Nederlands Indie’ werden gestuurd excuses aan te bieden.
Zéker: én excuses voor de politionele actie – die we NIET hadden moeten voeren – én aan de (niet over-leden maar stellig psychisch getraumatiseerde) nederlandse soldaten die daar hebben gevochten.
EN: politieke zuivering van de betrekkingen met Indonesië!
Nederland had voor de oorlog al een federatie afgesproken.
Dus Java apart van Atjeh etc. China was na WOII communistisch
geworden en Korea volgde dus Amerika, zelf een federatie wilde een eenheidsstaat groot genoeg om daar tegengewicht aan te bieden.
Hierdoor kreeg Nederland via UN resolutie geen logistieke steun
en zijn de oliemaatschappen in Indonesie nu nog van Amerikanen.
In zowel Volkskrant en NRC over Indonesie de afgelopen weken staat niets over de een miljoen vermoorde communisten onder Soekarno. Dat was zeker politiek correct tijdens de koude oorlog.
Waarom nu nog verzwijgen dat de Indonesiers zelf 10 x zoveel
dan 100.000 1.000.000 mensen ombrachten in de jaren na hun vrijheidsstrijd?
Pardon, Paul vd Drift! Een miljoen vermoorde communisten onder Soekarno???
Je stelt het verkeerd voor: Soekarno had altijd een redelijke verstandhouding met de communisten. Dat was -na de staatsgreep van overste Oentoeng- juist de aanleiding voor de machtsgreep van de rechtse dictator Soeharto najaar 1965, en toen die de feitelijke macht had -Soekarno had die niet meer, en werd alleen formeel pas in 1966 afgezet- zijn enorme aantallen communsten en mensen, die ervan verdacht werden dat te zijn, afgeslacht. Vele duizenden zijn op het concentratiekampeiland Boeroe lange tijd gevangen gehouden.
Overigens is de Volksrepubliek China pas in 1949 uitegroepen, en in 1953 het bestand in Korea tot stand gekomen, waardoor het noordelijk deel communistisch wwerd. Die gebeurtenissen staan dus los van de onafhankelijkheid van Indonesië.(Uitroeping daarvan in augustus 1945; officiële soevereiniteitsoverdracht in december 1949).
Ik vind dit soort van boetedoening altijd zo ’n “mosterd na de maaltijd”. Excuses aangeboden namens een generatie die part noch deel had aan de misdaden tegenover een generatie die zelf niet rechtstreeks geleden heeft onder de misdaden waarvoor excuses zijn aangeboden.
Zoiets heeft enkel nog een ceremoniële functie. Het betekent feitelijk niets.