Ingestuurd door Miriyam Asfar. Ik vind het een heel erg goed artikel, en heb het dus vertaald. Dank je Miriyam!
Beste Anja en weblog surfers
Ervan uitgaande dat je het nog niet hebt gelezen. Dit is zo een goed en scherp artikel van Naomi Klein [gerenomeerde activist writer van oa No Logo] uit The Nation die de vinger op de zere plek legt, dat ik hem jou en je bezoekers niet wil onthouden. Ik denk overigens dat dit ook een debat is dat binnen links gevoerd moet worden want helaas zijn daar ook regelmatig klassieke of etnocentrische misvattingen te vinden mbt ‘de’ [cultuur van de] moslims/islam, terrorisme en/of vrouwenonderdrukking wat de gezamelijke strijd tegen racisme verzwakt.
Veel liefs,
Miriyam
Hoe maak je terroristen?
Door Naomi Klein
Hussein Osman, een van de mannen die ervan verdacht wordt deel te hebben genomen aan de mislukte bomaanslag op Londen op 21 juli, vertelde onlangs aan Italiaanse onderzoekers dat ze hun aanval voorbereidden door te kijken naar films over de oorlog in Irak – dat stond in La Repubblica. Speciaal de films waar vrouwen en kinderen in werden gedood en afgemaakt door de Britse en Amerikaanse soldaten – films over huilende weduwen, moeders en dochters.
In Engeland gelooft iedereen er in dat Groot Brittanie kwetsbaar was voor de terreur vanwege hun politiek correcte antiracisme. Maar de opmerkingen van Osman suggereren dat wat de bommenleggers voortdreef de woede was tegen wat zij zagen als extreem racisme. En hoe kunnen we dat anders noemen – zo vanzelfsprekend dat we het niet eens opmerken – als Amerikaanse en Europese levens meer waard zijn dan de levens van Arabieren en moslims, zo veel meer waard dat hun doden in Irak niet eens worden geteld?
Het is niet de eerste keer dat dit soort rauwe ongelijkheid de voedingsbodem was voor extremisme. Sayyid Qutb, de Egyptische schrijver die algemeen gezien wordt als de intellectuele ontwerper van de radicaal-politieke islam, maakte zijn ideologische bliksembekering mee toen hij in de VS studeerde. De puriteinse student was geschokt door de losbandigheid van de vrouwen van Colorado, dat is waar, maar belangrijker was Qutb’s confrontatie met wat hij later beschreef als Amerika’s kwaadaardige en fanatieke rassendicriminatie. Toevallig arriveerde Qutb in de VS in 1948, het jaar dat de staat Israël werd gesticht. Hij was er getuige van dat duizenden Palestijnen tot permanente vluchtelingen werden gemaakt door het zionistische project. Voor Qutb was het geen politiek, het was een aanval op zijn identiteit: het was duidelijk dat de Amerikanen vonden dat het leven van Arabieren veel minder waard was dan dat van de Europese joden. Volgens Yvonne Haddad, een professor in de geschiedenis van de George Town Universiteit, was Qutb daarna nooit meer in staat om de bitterheid van deze ervaring af te schudden.
Toen Qutb naar Egypte terugging sloot hij zich aan bij de Moslim Broederschap en dat leidde naar de volgende ervaring die zijn leven zou veranderen: hij werd gearresteerd, zwaar gemarteld en veroordeeld wegens samenzwering tegen de staat in een absurde schijnvertoning van een rechtszitting. Qutb’s politieke theorievorming werd vergaand beïnvloed door de marteling. Niet alleen zag hij zijn beulen als onmensen, zijn oordeel strekte zich uit tot de gehele staat die deze wreedheid had bevolen, inclusief de gelovige moslims die Nassers regime passief hadden ondersteund.
Qutb’s brede categorie van ‘ondermensen’ gaf zijn volgelingen de legitimering voor het doden van ‘afvalligen’ en ongelovigen – praktisch iedereen dus, in naam van de islam. Een beweging voor de stichting van een islamitische staat werd omgevormd tot een gewelddadige ideologie die de intellectuele basis legde voor Al Qaida. Met andere woorden, het zogenaamde islamitische terrorisme stamde van Westerse bodem – al lang voor de aanvallen van 7 juli. De bevruchting had in wezen al plaatsgevonden door het achteloze racisme van Colorado en de concentratiekampen van Cairo.
Waarom is het de moeite waard om dit oude verhaal uit de kast te halen? Omdat de twee vonken die het wereldveranderende vuur van Qutb’s woede lieten ontbranden op dit moment geblust worden met benzine: Arabieren en moslims worden vernederd in de martelkamers van de wereld en hun doden worden genegeerd in de tegelijkertijd woedende koloniale oorlogen, terwijl de bewijsbare, en stuitende details van deze verliezen en vernederingen toegankelijk zijn voor iedereen met een computer. En opnieuw brandt deze dodelijke cocktail van racisme en marteling in de aderen van kwade jonge mannen. Zoals Qutb’s verleden en Osmans heden onthullen is het niet onze tolerantie voor het multiculturalisme die terrorisme aanvuurt, het is de tolerantie voor de barbaarse daden die in onze naam worden gepleegd.
En daar stapt Tony Blair dit mijnenveld in, vastbesloten om ons de twee hoofdoorzaken van het terrorisme aan te smeren als de wapens ertegen. Hij is van plan om nog meer moslims het land uit te zetten, die waarschijnlijk martelingen tegemoet kunnen zien. En hij gaat door met het voeren van oorlogen waarin soldaten niet eens de namen kennen van de dorpen die ze met de grond gelijk maken. (Volgens een rapport van Knight Ridder van 5 augustus pepte een sergeant van de marine onlangs zijn manschappen op door tegen ze te zeggen: “dit wordt weer net als de goeie ouwe tijd, toen we dood en verdoemenis brachten naar .. hoe heet deze kutplaats ook weer, jongens?” Waarop iemand hem behulpzaam souffleerde: “Haqlaniya”)
Ondertussen is er in Engeland geen schaarste aan de ‘kwaadaardige en fanatieke rassendiscriminatie’ waar Qutb tegen ageerde. “Natuurlijk hebben er wel geïsoleerde en onaanvaardbare incidenten van etnische en religieuze haat plaatsgevonden”, zei Blair voordat hij zijn plan om het terrorisme te bestrijden ontvouwde, “maar dat waren geïsoleerde incidenten”. Geïsoleerd? De Islamitische Commissie voor Mensenrechten ontving 320 klachten over racistische aanvallen na de bomaanval; de Monitoring Group ontving 83 oproepen van noodgevallen; Scotland Yard zegt dat de ‘misdrijven uit haat’ met 600% omhoog zijn gegaan vergeleken met vorig jaar. Niet dat er voor 7 juli veel reden was om op te scheppen, een op de vijf kiesgerechtigden uit de etnische minderheden van Engeland zeiden dat ze overwogen om het land te verlaten vanwege de etnische intolerantie, bleek uit een onderzoek van Guardian in maart.
Die laatste statistieke feiten tonen aan dat het in Engeland (en Frankrijk, Duitsland, Canada) gehanteerde merk multiculturalisme weinig uitstaande heeft met werkelijke gelijkwaardigheid. Het lijkt meer op een Faustiaanse overeenkomst, gesloten tussen de politici die op zoek zijn naar kiezers, en de zelfbenoemde leiders uit de samenleving, die gezamenlijk de etnische minderheden opgesloten houden in door de staat gesubsidieerde getto’s aan de rand van de samenleving terwijl de centra van het openbare leven grotendeels onbesmet blijven door de veranderingsgolven in de etnische samenstelling van het land. Niets onthult de oppervlakkigheid van de zogenaamde tolerantie meer dan de snelheid waarmee de moslim gemeenschappen nu te horen krijgen dat ze maar op moeten hoepelen (om het conservatieve parlementslid Gerald Howarth te citeren) in de naam van onze nationale normen en waarden.
Het werkelijke probleem is niet te veel multiculturalisme maar te weinig. Wanneer de diversiteit die nu in getto’s aan de rand van de maatschappij zit, zowel geografisch als psychologisch, werkelijk toegestaan werd om naar het midden te verhuizen, dan zou het openbare leven van het Westen misschien aangestoken worden met een werkelijk krachtig humanisme. Als we werkelijk een diepgewortelde multi-etnische samenleving hadden, in plaats van een oppervlakkige multiculturele, dan zou het voor de politici heel wat moeilijker zijn om de uitzettingsbevelen te tekenen waarmee Algerijnse asielzoekers naar de martelkamer werden gestuurd, of naar oorlogen waarin alleen de doden van de bezetters worden geteld. Een maatschappij die werkelijk zou leven volgens de waarden van gelijkwaardigheid en mensenrechten, zou er nog op een andere manier bij winnen. Het zou de terroristen beroven van het belangrijkste middel om rekruten te winnen: ons racisme.
(vertaling Anja Meulenbelt)
Bron: The Nation, 29 augustus 2005
Goede analyse!
Hoe maak je het de onnozele burger duidelijk, dat de westerse maatschappij het terrorisme over zich zelf hebben afgeroepen, opdat men een andere koers gaat varen?
Of is dat en utopische gedachte?
Anneke
Puik stukje, we zijn weer wakker!
Hans
Als verklaring van terrorisme snijdt het vermeende racisme van de Westerse samenleving geen hout. Waarom dan massamoord op burgers waaronder ook moslims in de metro?
Nee, de terroristen hun bedoelingen zijn duidelijk: de samenleving verder polariseren met hun terreurdaden en zo hopelijk nog meer zieltjes te winnen voor hun perverse ideologie. Ze denken ook nog hier mee beloond te worden in het hiernamaals.
Interessante reactie, precies de orientalistische beelden waarom ik het graag doorstuurde. De bekende mantra over “‘de’ bedoelingen van moslim terroristen” die geen enkele analyse (dat moslims maagden als beloning in de hemel krijgen als bewijs is te simplistich en a-politiek om serieus op in te gaan)laat staan motivering tot oplossingen geeft. Is ook niet vreemd want deze opvattingen kunnen netjes via bronnen zoals ‘The Trouble with Islam’ of Hirschi Ali (idd, juist buitenlands of ex-moslim, is nl ‘niet racistisch’) krachtig als self-fulfilling prophecy werken. Uiteindelijk is de enige oplossing op basis van dit soort analyses (omdat (potentiele!) radicale moslims duidelijk anders zijn in hun denken en voelen) een harder, preventiever zero-tolerance. Daarmee wordt democratie tot relatief begrip, en krijgen manifest/latente racistische vooroordelen ruimte om te ontwikkelen en vervolgens cart blance bij de disco, op de werkvloer, op school en op straat. Zie daar, de cirkel sluit zich, en wat voor nieuwe generatie moslims/migranten heeft men ondertussen gekweekt? Inderdaad…
De analyse van Naomie Klein is als een glas water in een dorre woestijn. Ach, reacties van Duikersloot houden ons tenminste scherp, want het echte gevaar zit hem in de politieke vertaling door VVD, CDA en de rest van het rechtse kabinet.
Miriyam
Beste Miriyam Aouragh,
Ik begrijp dat je je ongerust maakt over beeldvorming maar het gaat erom wat de terroristen denken en doen. Ze hebben heel extremistische denkbeelden en vallen burgers en ook moslims aan. Als het hun echt om de oorlog in Irak zou gaan waarom geven ze dan bijvoorbeeld Tony Blair geen draai om zijn oren? Dat zou veel logischer zijn.
Een zeer treffende zin:
“….is het niet onze tolerantie voor het multiculturalisme die terrorisme aanvuurt, het is de tolerantie voor de barbaarse daden die in onze naam worden gepleegd.” Inderdaad is er in de politiek van de westerse landen een compleet gebrek aan analyse en begrip van het islamitische extremisme, omdat men de diepere oorzaken ervan niet onder ogen wenst te zien: dat vergt te veel zelfrelectie en -kritiek.
“Een maatschappij die werkelijk zou leven volgens de waarden van gelijkwaardigheid en mensenrechten,”, zegt Naomi Klein terecht, “zou de terroristen beroven van het belangrijkste middel om rekruten te winnen: ons racisme.”
@ Rinus Donkersloot (5):
Je hebt kennelijk nog steeds niet door, dat dit voortreffelijke artikel van Naomi Klein niet ingaat op de buitenkant en de resultante van het radicaliserinsgproces, maar op de OORZAKEN. Dus: nog even goed lezen en nadenken!
Dankzij een forward van een forward van deze post op dit, toch wel interessante, weblog uitgekomen — leve de vrije informatiestroom! 😉
Gerelateerde, mijn inziens interessante links:
* Een interview met Robert Pape, een politoloog die een reusachtige database van alle terroristische aanslagen sinds 1980 aangelegd heeft, en daaruit interessante conclusies trekt ivm de oorzaken v terrorisme & link met geloof/islam/bezetting ed.(http://www.amconmag.com/2005_07_18/article.html).
* The Power of Nightmares, BBC-documentaire van de hand van Adam Curtis, waarin hij de parallellen tussen de neoconservatieven en moslimfundamentalisten (te beginnen met Qutb) nagaat, en van daaruit de ‘War on Terror’ analyseerd (integraal: http://www.archive.org/details/ThePowerOfNightmares)
* Papers gebaseerd op wereldwijd, comparatief sociologisch onderzoek naar waarden in samenlevingen — oa. vragen als ‘is er wel iets als een “islambeschaving” of “het Westen”‘, of een empirische toets v Huntington’s befaamde/verguisde ‘Clash of Civilisations’-these (http://www.worldvaluessurvey.org/library/index.html).
Beste Olav Meijer,
Naar mijn bescheiden mening heb ik het ook over de oorzaken. Dit zijn namelijk de terroristen zelf en hun ideologie.
Geweldig interview in (NB!) The American Conservative met Robert Pape Maarten. Bedankt voor de goede tip. Voer voor Remkes.
Robert Pape is de terreurdeskundige die half Nederland angst heeft aangejaagd met zijn voorspelling van een terreuraanslag tussen 15 augustus en begin september.
Willem Post had een uitstekende analyse van Robert Pape: Zijn theorie heeft de charme van de eenvoud. Pape is een typisch rationeel denkend wetenschapper. Vanuit zijn optiek is de Amsterdam-voorspelling een logische consequentie. Maar hoe kan Pape meer irrationele motieven die uit godsdienstige overtuiging voortkomen meten? Verwart hij niet doel met middel? Pape is geen psycholoog of godsdienstkenner, maar een zelf verklaard terrorisme-deskundige. Stel dat ‘wij’ ons terugtrekken, dan blijft toch de ‘verderfelijke’ westerse cultuur over. De wereld is een global village waar grenzen feitelijk niet meer bestaan. Ik ben niet overtuigd van de ijzeren wetmatigheden van Pape. Zijn voorspelling is teveel het gevolg van wetenschappelijk getheoretiseer en te weinig een analyse van de werkelijke dreiging.
Lees hier de volledige analyse van Willem Post: http://www.willempostamerikacentrum.nl/volkskrant.htm#Amsterdam-waarschuwing_niet_onderschatten,_wel_nuanceren
Ja, Willem Post is dol op Amerika, dat was al bekend. Ook kan ik wel een lijstje opnoemen van Republikeinse zelfverklaarde terrorisme experts, die wél iets in de melk te brokkelen hebben. Maar Rinus, volgens jou is er dus geen enkele kans op een aanslag in Nederland? Staan we niet op het ‘lijstje’?
Van de University of Chicago:
Robert Pape
Ph.D., Chicago, 1988
Robert A. Pape is Associate Professor of Political Science at the University of Chicago specializing in international security affairs. His publications include Bombing to Win: Air Power and Coercion in War (Cornell 1996), “Why Economic Sanctions Do Not Work,” International Security (1997), “The Determinants of International Moral Action,” International Organization (1999). His commentary on international security policy has appeared in The New York Times, New Republic, Boston Globe, Los Angeles Times, and Bulletin of Atomic Scientists, as well as on Nightline, ABC News with Peter Jennings, and National Public Radio.
Before coming to Chicago in 1999, he taught international relations at Dartmouth College for five years and air power strategy for the USAF’s School of Advanced Airpower Studies for three years. He received his Ph. D. from the University of Chicago in 1988 and graduated summa cum laude and Phi Beta Kappa from the University of Pittsburgh in 1982. His current work focuses on the effect of technological change on conflict and cooperation among major powers and the theory and practice of suicide terrorism.
Een ‘Terrorism Expert’ volgens het Amerikaanse ministerie van Defensie is bijvoorbeeld Peter Probst.
Biografie: “For most of his 30-year career, Peter Probst served with the CIA and the Office of the Secretary of Defense. He recently left Federal Service to establish a private consultancy and to join the Washington-based Institute for the Study of Terrorism and Political Violence as its Vice-President and Director of Programs.”
Daarvoor was hij 20 jaar CIA agent. “Mr. Probst is a graduate of Columbia College and Columbia University where he received a B.A. in history and an M.A. in anthropology/archaeology. While at Columbia, he also attended the Russian Institute and the Latin American Institute. Mr. Probst, in addition, served in the U.S. Air Force Intelligence Service from which he retired with a reserve rank of Lieutenant Colonel.”
Kun je het verschil tussen een Pape en een Probst ontdekken Rinus?
Lees vooral dit artikel eens: ‘Terrorism Experts? Hardly.’
Rami G. Khouri
August 24, 2005
I declare war on mainstream American television’s “terrorism experts” because most of them are incompetent, and in fact they compound the terror threat rather than help to understand or resolve it. They are symptomatic of a deeper political and cultural problem that has been evident since immediately after 9/11, and that echoes throughout all the policies of the Bush administration.
Most of these “experts” are retired military officers, former FBI agents, ex-special forces toughies, or very marketing-savvy journalists or researchers. Their main qualifications seem to be their impressive square jaws, or ability to qualify every sentence they speak with “it seems,” “we suspect,” or “it is likely that?”—thereby anchoring their analyses in a ton of speculation and guesswork that sometimes verges on fantasy.
http://www.tompaine.com/articles/20050824/terrorism_experts_hardly.php
@ Sonja
Laat het ook Willem Post weten. Noch hij noch ik beweren dat er geen enkele kans is op een aanslag. Robert Pape heeft echter een aanslag voorspeld die al had moeten plaatsvinden en dat is dus niet gebeurt. Robert Pape werkt overigens ook voor het Amerikaanse ministerie van defensie.