Het is op het ogenblik moeilijk kiezen, elke dag demonstraties, wakes, bijeenkomsten. Donderdag miste ik een bijeenkomst in Amsterdam van Cordaid, waarvoor ook vriendin Trees was overgekomen uit Israel, omdat ik een andere keuze had gemaakt. Om bij een bijeenkomst in Vlaardingen te zijn. Daar woont de grootste Palestijnse gemeenschap in Nederland, de vroegere gastarbeiders uit Nablus die in de margarinefabriek gingen werken. Daar leven de meesten nog, tweede en al derde generatie. Nederlanders, maar nog steeds ontzettend verbonden met hun oude vaderland en hun mensen daar.
Ik wilde graag bij hen zijn, en wilde graag voor hen spreken. Ik wist wel hoe ontzettend aangeslagen, verdrietig en woedend ze zouden zijn. Het is niet alleen vreselijk wat er in Gaza gebeurt, je staat er zo machteloos bij, het is minstens even vreselijk om te zien dat niemand wat doet om het daar tegen te houden, en dat dit land, dat ook hun land is, een regering heeft die geen poot uitsteekt. Behalve geld te sturen als alle schade, de doden, de verwoesting van een al zo arm stukje land, voorbij is.
Het was een prachtige, simpele bijeenkomst, georganiseerd door de Raad van Kerken en Mov/Zwo, opgezet als een herdenking voor alle slachtoffers, maar omdat het leed nog lang niet geleden is, ook met ruimte voor de politiek en de actie. Ik ging er in de trein heen met Hilde de Groot, van Icco, en Jan Jaap van Overzee, van het IKV Pax Christi. Geen van drieen konden we een droog, feitelijk verhaal houden. Zoals bij iedereen spraken ook onze emoties. Er was Palestijnse muziek, ook als je geen Arabisch verstond ging dat direct naar je hart. Er was een gedicht.
Het was hartverwarmend dat zoveel Vlaardingers voor ‘hun’ Palestijnen waren gekomen. Al sinds jaar en dag laten ook burgemeester en wethouders weten met hun stadsgenoten verbonden te zijn. Er was gebed, door een dominee, er waren twee imams die uit de koran reciteerden – ook de plaatselijke moskeeën die overal in Nederland zo meeleven, Al Hyrah, Ummet Cami, Eyup Sultan stonden achter de bijeenkomst. Er werden lichtjes aangestoken. Hans Raijmakers die de avond leidde vroeg de Palestijnen naar voren te komen om te getuigen. Amin Ghazal, die bang was te woedend te zijn om nog uit zijn woorden te komen sprak indrukwekkend. En Maha de Kok, die met een van tranen verstikte stem zei hoe erg ze het vond, haar kinderen die zo veilig zijn in Nederland, maar dan die kinderen in Gaza: hoe dat moet zijn als je als ouder weet dat je je kinderen niet kunt beschermen.
Er was plaats voor de politiek, onvermijdelijk, Jan Wijenberg, Eim Lankamp van het Palestina Komitee, en Ibrahim Albaz.
Na afloop stond ik nog even bij de Palestijnse Nederlandse vrouwen. Allemaal in tranen. Ik ook.
Buiten vormden de lichtjes de naam Gaza, in het Nederlands en in het Arabisch.
Beste Anja en alle Palestijnen !
Helaas was ik niet in de gelegenheid te komen wegens verblijf in het buitenland. Maar ik leef mee met het lot van de Palestijnen in de Gaza strook. In mijn nieuwjaarstoespraak op 10 januari 2009 heb ik ook aandacht gevraagd voor de slechte humanitaire situatie aldaar, en de betrokkenheid van het College van B&W uitgesproken.
Dank voor dit (foto-)verslag, veel sterkte en tot ziens van
Tjerk Bruinsma,
Burgemeester Vlaardingen.
Beste Tjerk, had Nederland maar meer burgemeesters die zo hun nek uit durven steken en zo’n hart hebben voor hun burgers, en voor de burgers elders.
Hulde.
Helaas was ik er niet, was net terug van weekje weg.
Maar heb de oorlog tegen de bevolking van Gaza wel gevolgt.
Schandelijk misdadig vertoon van militaire overmacht tegen de opgesloten en in klein gebied ‘opgehoopte’ bevolking van Gaza. De westerse wereld meet met twee maten. Israel mag zich met militaire overmacht ‘verdedigen’, maar de Palestijnse bevolking moet kennelijk de ellendige bezetting en afsluiting accepteren. Alsof bezetting, landroof en muren bouwen geen vormen van geweld zouden zijn.Het spijt me dat ik er niet bij was om steun te betuigen aan mijn mede Vlaardingers die een nauwe band met hun oude thuisland hebben.
Remi Poppe
Ook HULDE van mijn kant !
Vlaardingen kan trots zijn op zo’n goede burgemeester.
Beste Anja,
Bedankt voor jouw stimulerend verslag van de goede avond die we met z’n allen in het pand van Vele Vlaardingers Een Huis mochten beleven. Dank ook voor jouw onvermoeibare bijdragen.
Ik ben zo vrij geweest op jouw verslag te plaatsen op http://www.VVEH.nl en op http://www.PvdAVlaardingen.nl. Uiteraard met bronvermelding.
Jan van Noord
Voorzitter PvdA Vlaardingen
Over Cordaid, een van oorsprong katholieke hulporganisatie (zie ook wikipedia), waar Truus heen is geweest: Ik neem aan dat dit wel goed zit.
Ik kreeg een acceptgiro, ‘Help de kinderen in Gaza!’, giro 667, t.n.v. ‘Cordaid Mensen in Nood, Den Haag’.
Maar misschien kan iemand ons informeren wat precies hun profiel en aanpak is?
Ik heb veel bewondering voor mensen als u, die tegen de stroom in hun sympathie durven blijven betuigen, al wordt het hen steeds moeilijker gemaakt. Bewondering ook, dat u niet al jaren geleden de moed heeft opgegeven. Zolang er geengageerde mensen zoals u zijn, is er nog hoop voor het lot van de Palestijnen, die al decennia leven in de schuilkelders van hun eigen leven.
met vriendelijke groet, assyma
Je kunt gewoon naar de Cordaid website neem ik aan, grotere organisatie dan wij van Kifaia, dus dat zullen we wel op orde hebben.
Goed dat zij het ook zo direct en duidelijk doen.
(1) Dag Burgemeester!
Ik ben erg blij met uw reactie. Ik zou zo graag willen, dat er nog veel meer burgemeesters zouden volgen en hun mededogen zouden tonen t.o.v. de mannen, vrouwen en kinderen in GAZA.
Jan Noort
Hallo Anja,ik ben net thuis gekomen,na een dag in Groningen met een debat over de oorlog in de Gaza.
Ik was het niet eens met bepaalde sprekers,b.v. over de inzet van de SP.
Ik heb daarop gereageerd,door hen te verwijzen over Anja Meulenbelt,die zich 24 uur inzet voor de palesteinen.
Groetjes Gerard.
Wat een mooie bijeenkomst! Zo ontroerend en ook zo troostend met zoveel saamhorigheid!
Ben niet zo welbespraakt/hoog opgeleid, dus mijn bijdrage is maar klein. Af en toe een hartenkreet of toezending van informatie.
Er zijn o.a. ook projecten voor kinderen bij:
Unicef: “spelen en leren in de Palestijnse Gebieden”
Warchild: “israel/Bezette Palestijnse Gebieden
Bij IKON: Uitgelicht – HolySwitch.nl – “een nieuwe site met info over het Palestijns/israelische conflict en wat dat met jongeren doet”. Hier kan je ook een kaarsje branden met boodschap erbij.
Zie Raad van Kerken: “Drukte bij Wake Gaza”
Onder kopje Utrecht een speech van Dr. Henri Vedldhuis, predikant in Culemborg. Hij vroeg de kerken op basis van de mensenrechten de politiek van israel aan de kaak te stellen. “Sinds de tweede WereldOorlog is de band met israel emotioneel, religious en ook politiek zó sterk, dat de kerken geestelijk niet vrij genoeg zijn om de vaak mensonterende politiek van israel te kritiseren”.
Dit geldt dus ook voor mensen van mijn generatie van vlak na WO II. Opgegroeid met verhalen over de oorlog – bezetting – verzet -hongerwinter – holocaust. We hebben toen het “collectief schuldgevoel” met de paplepel ingegoten gekregen thuis èn op school!
Tjerk Bruinsma heeft als burgemeester ook ons manifest ondertekend. Ook Jaap Wolf, burgemeester van Rozenburg. Kijk hier voor de volledige lijst van PvdA-politici die hebben getekend.
(12) Clara, fijn zeg met die lijst. Er moeten echter nog veel meer leden van jouw partij bijkomen. Ik wens je heel veel succes!
SPer Jan Noort
Hoi Anja,
Mooi verslag,
ik kon er zelf helaas niet bij zijn ivm raadswerk, maar ik heb van mijn vrienden van de lokale SP-afdeling begrepen dat het heel indrukwekkend was.
Bedankt voor je steun en je aanwezigheid!
Groetjes,
Arnout
ik denk dat isreal een soort dictatuur is ze schenden altijd de mensenrechten.