Voor het geval iemand nog een illusie mocht hebben dat een vrouw in de politieke top het anders, beter, menslievender en vredelievender doet dan die macho mannen – ik heb die illusie nooit gekoesterd – moet Tzipi Livni daar toch een eind aan hebben gemaakt. Veel oorlogszuchtiger en macho heb je ze niet. Dit zegt Gideon Levy:
This war unmasked Livni, the woman who had promised us “different politics.” She, who as foreign minister was supposed to show Israel’s sunny side to the world, chose to present an arrogant, violent and brutal face. During the war she boasted that Israel was acting “savagely,” threatened to let Hamas “have it” and announced that the cease-fire would come into effect “whenever Israel decides.”
As far as she was concerned, there was no world, no United States and Europe, no UN Security Council, and no bleeding and defeated other side – only Israel will decide. No foreign minister has ever spoken like this before.
Voor het gehele artikel in Ha’aretz: hier.
Arm Israel heeft weinig keuze, straks in de verkiezingen, zegt Gideon Levy: de drie partijen verschillen nauwelijks van elkaar. Iemand zei, ik ben even kwijt wie: in Israel is het verschil tussen rechts en links dat rechts voor de oorlog was en vond dat ze daar langer mee door hadden moeten gaan, en links voor de oorlog was en vond dat ze er eerder mee op hadden moeten houden. Levy: “we zeiden altijd dat er geen gematigde figuren zijn in de Arabische wereld. Nu zijn wij degenen die er geen hebben. Stem op wie je wilt, maar houd jezelf niet voor de gek. Elke stem voor Kadima, de Arbeidspartij of voor Likud betekent instemming met de laatste oorlog en alvast de goedkeuring voor de volgende”.
Dat was dezelfde Gideon Levy die dat zei, in de laatste alinea van de column die je aanhaalt.
Wat een treurigheid. Is er een alternatief, een partij die werkelijk wortelt in de vredesbeweging?
Er is in Israel geen partij die wortelt in de vredesbeweging. De grote vredesbeweging ‘Vrede Nu’ van destijds speelt geen rol meer. Er zijn nog steeds kleine groepen die moedig standhouden, zoals Uri Avnery met Gush Shalom, er zijn dienstweigeraars, mensen als Jeff Halper, Michael Warschawski . Historicus Illan Pappé hield het niet meer uit in Israel. Teveel doodsbedreigingen en hij vreesde voor zijn kinderen. Het werk aan de universiteit werd hem onmogelijk gemaakt. Als iemand gezien werd terwijl hij koffie dronk met Pappé kon die op het matje worden geroepen. Eens vroeg iemand in het publiek (lezing in Amsterdam) aan Pappé welk percentage mensen in Israel zo dachten als hij, en hij barstte in lachen uit: het percentage kan ik je niet geven, maar ik kan de namen wel noemen.
Het is dus echt heel treurig gesteld in ‘democratie’ Israel. Het is niet voor niets dat mensen als Halper, Pappe en Levy zeggen: zonder druk van buiten af zal Israel nooit zijn oorlogszuchtige koers laten varen.
Bestaat die partij Meretz niet meer? Vrienden van mij stemden daarop in de jaren 90 omdat deze volgens hen de enige was die echt bereid was tot concessies.
Lijkt of het einde nadert, ik word er zo wanhopig van
Angst of geweten?
In Engeland is er – gelukkig – een flinke rel ontstaan nadat de BBC weigerde een oproep tot liefdadigheid van het DEC (Disasters Emergency Committee, waarin zo’n 13 liefdadigheidsinstellingen samenwerken) uit te zenden. Ook binnen de BBC zelf lopen de gemoederen hoog op. Het onbegrijpelijke excuus van verantwoordelijke Caroline Thomson was dat de “BBC’s onpartijdigheid in gevaar zou komen”. Zijn er niet per definitie altijd twee partijen betrokken geweest bij een conflict en is humanitaire hulp niet altijd gegeven aan degenen die het nodig hadden, niet alleen aan “die van ons”?
Channel 4 en ITV zenden de oproep wel uit. Tim Llewellyn vraagt zich in de Guardian af “waar de dure pakken bang voor zijn”.
In Nederland is de mediastilte beangstigend. Ik heb ook geen reacties gezien op de uitzending De schaamte van Gaza, van Paul Witteman, een van de zeer schaarse pogingen om het hele verhaal te vertellen.
Als er overal in wereld protesten klinken en de Nederlandse regering haar kop in het zand steekt, dan geeft dat een somber voorgevoel over de toekomst van de rechtsstaat. Het dreigen van Balkenende met hel en verdoemenis als we indertijd niet voor de Europese grondwet zouden stemmen vond ik vooral amusant. Nu blijkt wel dat als er echt iets aan de hand is, alle principes overboord gegooid worden.
“De kleingeestige gehoorzaamheid aan de een of andere dreiging van regeringswege heeft ongekende boosheid losgemaakt binnen de BBC. Journalisten en correspondenten die op de loonlijst staan en hun naam niet bekend willen maken, zijn buiten zichzelf van woede over een bedrijf dat de idealen verraadt die het zou moeten koesteren..”
Tim Llewellyn in The Guardian:
http://www.guardian.co.uk/media/2009/jan/25/bbc-gaza-palestinians-appeal
De BBC zelf:
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/7849616.stm
Ach, wat betreft het “het anders, beter, menslievender en vredelievender”:
Vanuit de sociaal economische invalshoek hadden we deze dame die riep: “There is no such thing as society.”
Dat was mevrouw Thatcher, die er trouwens ook niet vies van was om via een oorlog, de Falkland oorlog, verkiezingen te winnen.
Inmiddels zien we het “eindresultaat” van haar (en Reagan c.s.) politiek waarbij de hebzucht de maat van alle dingen is … de huidige (krediet)crisis. Maar dat terzijde.
Die foto hierboven bewaar ik; komt wellicht nog een keer van pas.
Mazzel & broge, Evert
De PZC in Zeeland pakte van de week uit met een twee pagina vullend artikel over de drie van Breda, de duitse oorlogsmisdadigers tijdens WO 2.
Beter om het daarover te hebben dan over de oorlogsmisdaden van Israël in de afgelopen oorlog in Gaza.
Daarover is het oorverdovend stil hier.
@Evert,
“Vanuit de sociaal economische invalshoek hadden we deze dame die riep: “There is no such thing as society.””
Dan weet ik ook nog een leuke:
“Völkerrecht ist etwas das gibt es nur in der Zeitung.”
Wie zei dat ook alweer? Generaal Christiansen. Wie was dat ook alweer? Dat zoek je maar op. Quote: Loe de Jong, deel IV, wet. ed., blz 113.
@Sebastiaan: Meretz bestaat nog wel maar steunde de aanval op Gaza. De enige alternatieven in Israel zijn wat kleine linkse Arabische partijen.
Vanavond was Gideon Levy even op het NOS journaal. Wat hij bevestigde: hij is een eenzaam roepende in de woestijn. Israel is erg ’tevreden’ over de oorlog, was de uitdrukking die werd gebruikt.
Ik heb het nieuws van NOS ook gezien. Een beetje de triomfstemming voor Israël, terwijl in Israël daarover nog geen duidelijkheid is.
Maar het wordt nu voor de Israëlische bevolking kiezen tussen drie partijen die geweld verheerlijken. Welke partij zal als eerste de trekker van de wapens overhalen? Hiermee wordt ook bewezen dat Israël geen vrede wil in het Midden Oosten. Nooit gewild en zal dat ook niet in de toekomst willen.
Ondertussen is Israël bezig met juridische verdediging van zijn zoldaten, die waarschijnlijk voor het Internationaal gerechtshof gebracht gaan worden. En natuurlijk proberen ze de Europese regringen en die van VS zover te krijgen dat deze de internationale uitspraken tegenwerken en niet gaan erkennen.
Wat ook geburd is dat in Gaza ook Christelijke scholen en kerken door Israél gebombadeerd is, waaronder een nonnen-school
De Palestijnse Christen hebben zich èèn verklaard met alle Palestijnen en ook Hamas in Gaza
Wij zijn èèn!!
Maar we kunnen niet uitrusten daar niet en ook hier niet, totdat een onafhankelijke Palestijnse staat is waar ook Hamas en andere verzetsgroepen, christelijke en communisten en vele onafhankelijke(ze hebben met Hamas samen voor de vrijheid in Gaza gevochten) in vertegenwoordigd zijn
Nu online: http://israel.kieskompas.nl/v/ref
Alleen de vragen al geven een verhelderend inzicht in de Israelische politiek.
Ik weet het wel, het mag niet. Maar…ik moet zoveel woede en misselijkheid onderdrukken bij het zien van deze foto.
Jan.