Een gezegende ramadan! Voor moslims een maand van vasten, inkeer, saamhorigheid. En nu meer dan vroeger een maand om anderen uit te nodigen. Bruggen te bouwen. Kennis te maken.
Gisteren begon ramadan, en ik was uitgenodigd bij een bijeenkomst, met de iftarmaaltijd, om ook wat te komen zeggen. Het was voor mij een mooie gelegenheid om de cultuurschok wat te verzachten als ik net uit Gaza kom. Ook daar hadden ze de eerste iftarmaaltijd na de eerste dag van vasten. Daar sprak ik over, het grote cadeau dat ik gekregen heb in de tien jaar dat ik in Gaza, in een moslimsamenleving werk en er vrienden heb gemaakt: dat als er gesproken wordt over ‘de islam’ of ‘de moslims’, ik nooit een dreigende anonieme massa mensen zie, ik zie Fatma en Maha en Mohammed en Khaled en Ramadan en Walid en Wassim en Fida – mensen. Die in wezen niet van mij verschillen in hun dromen, hun behoefte aan vrijheid, hun wens dat het kinderen goed zal gaan. Dit is wat ik zei: dat ik wenste dat alle mensen in Nederland, de migranten, de moslims, de vluchtelingen zich in dit land net zo welkom zouden voelen als ik me voel in Gaza.
Er werd gereciteerd uit de koran, door een jongen met een prachtige stem. Er was discussie, mensen met verschillende levensbeschouwelijke achtergronden, hindoe, joods, humanistisch, christelijk, spraken hun wensen uit. Onze burgemeester Job Cohen opende de bijeenkomst. Jongeren gaven hun visie. Er waren veel vertegenwoordigers van moslimorganisaties, Sini, Haci Karacer, Canan van Milli Gorus, Tonca, vrouwenorganisaties. (Ik ben mijn programma kwijt, en kan niet alle namen vinden) Mensen van Ettahouid in Rotterdam hadden een groep zangers mee genomen. Ze zongen een paar Marokkaanse liederen en toen een speciaal voor de gelegenheid gemaakt Nederlands lied. Heel ontroerend. Ik wil de tekst hier wel laten lezen. Zakaria? Ben je daar? Kun je mij de tekst mailen?
En toen was er de maaltijd, met de dadels om het vasten mee te breken, traditionele soep, pasteitjes. En vooral veel gezelligheid met al die mensen door elkaar. Zoals het hoort.
De avond was het begin van een hele reeks bijeenkomsten waar met name niet-moslims voor uitgenodigd worden. Ga kijken, bij KORT.
Ik kijk naar de foto’s boven en denk: wat een vrolijke feest, samen maken wij iets van in Nederland. Ook positief dat de moskeeën zich naar de rest van de samenleving open stellen en dat Job Cohen bijna als vanzelfsprekend bij is.
En dan kijk ik naar het commentaar op de weblog van Jan Marijnissen:
http://www.janmarijnissen.nl/weblog/2005/10/04/ramadanfestival/#comments
en word ik heel erg boos en treurig gestemd…
Die bijeenkomsten zijn echt aan te raden. Ik ben in Rotterdam ook enkele keren naar die bijeenkomsten geweest, het is heel ontroerend hoe welkom je bent en hoeveel waardering er is voor je komst. Dit help echt bruggen slaan.
Het is niet goed voor de integratie als we in twee werelden blijven leven, naast elkaar en niet met elkaar. We moeten elke gelegenheid aangrijpen om met elkaar in gesprek te gaan. Als moslim-mensen hun bijeenkomsten openstellen voor niet-moslims, ligt daar een kans die we moeten grijpen. Het is niet meer dan respect als we ook belangstelling tonen voor zaken die voor moslims belangrijk zijn. Vorig jaar begon ik mijn nieuwjaarstoespraak (als voorzitter SP Rotterdam)met:
“Om me heen is het erg stil en het begint donker te worden. Ik ben niets meer dan een onderwerp van discussie. Ze praten over mij als vrouw, als moslim, maar wie praat er met mij? Niemand weet wie ik echt ben en wat ik echt ben.” Deze uitspraak van Zaineb, in de tijd na de moord op Van Gogh, is in mijn hoofd blijven hangen. De moord op Van Gogh is een van de gebeurtenissen in 2004 die diep heeft ingegrepen in de Nederlandse samenleving.” Deze opmerking kwam uit een van de reacties op jouw weblog Anja.
Ik ben het helemaal met je eens, je wens dat iedereen in Nederland, migranten, Moslims,vluchtelingen zich hier even welkom voelen dan jij in Gaza. Er is nog veel werk te doen. Ik eindigde dezelfde toespraak met een citaat van Jan: ” Niet wegkijken, maar ingrijpen, aanpakken en mond opendoen.”
Citaat van Jan: ” Niet wegkijken, maar ingrijpen, aanpakken en mond opendoen.”
Hahah, als je de link van Charles volgt, komt die uitspraak van Jan een beetje raar over. 😀
Jan Marijnissen mag trots zijn op zijn aanhang
@ Charles (1):
Zoals je al op dat weblog hebt kunnen lezen: ik ben het hartgrondig met je eens.
Wat een vuilspuiterij op de website van Jan Marijnissen. Dacht ik dat de website van Ayaan Hirsi Ali erg was. Maar oke, daar had ik het wel verwacht, maar hier schrik ik toch wel van. Ben ik blij, dat Anja “een filter” heeft!!
Niet alle moslims zijn even tolerant, niet alle reacties op Jan’s log zijn van SP aanhangers….de anonimiteit van het internet werkt vaak een bepaalt soort reacties in de hand. Je kunt er voor kiezen om die te laten staan of weg te halen. Je erover boos maken vind ik hoewel reuze begrijpelijk ook wat naief. We leven namelijk in een land waar meer dan de helft van de bevolking ‘moeite’ heeft met ‘moslims’. Die mensen overtuig je niet door ze te negeren.
@Kees: Ik ben vooral teleurgesteld in de politieke partijen (waaronder ook de SP) die geen duidelijke publieke standpunt tegen discriminatie willen nemen. In plaats daarvan lijkt de politiek vooral “begrip” te hebben voor de angsten van de blanke kiezers, en weinig begrip voor de zogenaamde “allochtonen” die zich bedreigd en alleen gelaten voelen.
Ik gebruik het woord “blank” bewust, want daar gaat het in werkelijkheid om. Je kunt aan iemands uiterlijk niet zien of iemand een moslim is. “Moslim” blijkt gewoon iedereen te zijn die van Noord Afrikaanse of Midden Oostelijke afkomst is. Ik ken Turkse communisten en Marokkaanse socialisten (atheisten dus), die voor blanke Nederlanders ook “moslims” zijn.
Je hebt gelijk als je zegt dat niet alle moslims tolerant zijn. Er bestaan wel degelijk fundamentalisten, maar ik kan je verzekeren die zijn een zeer kleine minderheid. Zou je willen dat alle blanke Nederlanders als “heimelijke aanhangers” van Michiel Smit of Geert Wilders getypeerd zouden worden?
Ik geloof niet dat een meerderheid van de Nederlanders echt racistisch zijn. Maar er zijn velen die allerlei verhalen via de media en zelfs van de regering gehoord hebben en nu niet weten wat ze moeten denken. Ze zijn vooral bang. Juist daarom is het uiterst belangrijk dat politici een voorbeeld stellen, en aangeven dat discriminerende en hetzerige uitspraken zoals die op de weblog van Jan Marijnissen te lezen zijn écht niet kunnen.
Ik heb helaas niet zo’n vertrouwen in de gemiddelde nederlander /zie het fortuyneffect- maar misschien komt dat omdat ik in rotterdam woon. Dan wordt je niet vrolijk wat je zo om je heen hoort. Zelf ben ik een voorstander van confrontatie om moslimbashers geen centimeter grond te geven. Alleen in openheid kun je die confrontatie aangaan. ik meen oprecht dat ik denk dat het weghalen van die reacties negatiever werkt dan ze laten staan, want op andere plekken kun je dan weer dezelfde onzin lezen, gekoppeld aan ‘SP censuur’. Overigens neemt de SP natuurlijk wel degelijk afstand van discriminatie, zoals o.a. met de actie Kom niet aan mijn buren.
@Kees (9): Ik had eigenlijk ook liever gewild dat J.M. een reactie geplaatst had waarin hij afstand nam van de racistische reacties en de SP standpunten uitlegde. Maar, in mijn opinie, als je geen reactie kan of wil geven, moet je zulke uitlatingen verwijderen. Dat ze ergens anders te lezen zijn maakt niet uit, ook als mensen “censuur” roepen. Wat ook een rol speelde was dat J.M. de SP standpunt niet uitlegde toen hij het stuk plaatste. Als hij dat wel gedaan had, was geen reactie nodig geweest. Het is ook geen nieuwe standpunt: in “eerste weg links” wordt voorgesteld om op de belangrijkste islamitische feestdagen vrij te geven.
Ik vind dat jullie in Rotterdam wel goed bezig zijn met acties tegen racisme en discriminatie. Ik wens wel dat de SP als geheel zich actiever zou opstellen.
Ik vind dat Jan door ‘naar eigen zeggen’ te accentueren (als link weliswaar) wel een beetje suggereert dat hij daar anders over denkt. Ik vind het dus niet verbazingwekkend dat mensen daarop inspringen door te zeggen “nee, dat stimuleert helemaal niet de sociale cohesie, ze nodigen ons wel uit, maar willen niet bij ons komen.”
Dat laatste geldt ook voor mij. Iedereen is bij mij welkom, op mijn voorwaarden, maar ik zal niet meer ingaan op uitnodigingen waar met mijn ‘dieet’wensen geen rekening wordt gehouden of waar ik deel moet nemen aan niet-islamitische gebedsoefeningen. Een kerstdiner zou dus kunnen, als er halal (of geen) vlees is en ik geen wijntje hoef te drinken. Maar een nieuwjaarsparty met champagne, meer alcohol en bijbehorend gedrag is dus uitgesloten. Ook een interreligieuze viering met brood en wijn zou ik afslaan, ook als ik die wijn niet hoef te drinken. Gelukkig ben ik al geïntegreerd!
Ik kan mij dus wel voorstellen dat er mensen zijn die geen behoefte hebben om aan onze ‘vieringen’ deel te nemen, vooral omdat het niet wederzijds is. Ik ben er eigenlijk ook niet zo’n voorstander van om iftaars voor ‘ongelovigen’ te organiseren, hoewel het wel een heel goede manier is om kennis te maken. Langs elkaar heen leven op religieus gebied lijkt mij het meest haalbare, zolang er op sociaal en maatschappelijk gebied maar wordt samengewerkt. En daarvoor moeten moslims zich meer inspannen.
Ik houd trouwens samen met Erdinç Saçan een ramadandagboek bij op http://www.ramadan.nl. Aardig voor wie wil weten hoe een moslim z’n dagen zonder voedsel doorbrengt.
Ik stel mijn verwachtingen en doelen heel wat hoger dan langs elkaar heen leven, Hendrik Jan. Ik heb de uitnodiging aan de iftar maaltijd zeer op prijs gesteld, ik voel me ook in Gaza altijd erg welkom als ik word uitgenodigd, ik was op mijn beurt heel gelukkig om een keer een paar moslimvriendinnen mee te nemen naar mijn kerk, waar zij op hun beurt heel welkom waren. Zulke ontmoetingen nemen niemand iets af, maar voegen toe. Dus wat ik nou van jou weer niet begrijp is dat je vindt dat alles op religieus gebied maar gescheiden moet blijven maar wel verwacht dat niet-moslims genoeg belangstelling hebben om bij jou op je website te komen kijken hoe je zonder voedsel de dagen doorkomt. Kan het van jouw kant ook niet een beetje wederzijdser?
Hahaha Hendrik Jan, ik zie zojuist op Ramadan.nl dat de link naar mijn actie tijdens de ramadan nog steeds staat doorgelinkt! Ik vroeg me al af waarom ik na drie jaar nog steeds bezoekers kreeg! Laat maar staan hoor, wat mij betreft. 😉
Over waarom ik op Ramadan.nl een dagboek bijhoudt kan ik kort zijn Anja, ze hebben het mij gevraagd, en kennlijk is er een ‘markt’ voor. Ik laat geen gelegenheid voorbij gaan om te laten zien dat niet alle moslims achterlijk zijn en dat je als moslim volledig in deze maatschappij kunt functioneren. Daarom het Ramadandagboek. Over een religie lezen is trouwens iets anders dan eraan deelnemen.
Ik heb daar persoonlijk geen enkele behoefte meer aan, want ik ben christelijk opgegroeid en weet het dus wel zo’n beetje. Mijn zoektocht naar God begon bij de christengemeenschap en de anthroposofie. Ik heb ook de katholieke kerk aangedaan, ben eens meegeweest naar een Zen-meditatie, heb in Moskou een Russisch-orthodoxe mis bijgewoond etc. Het zou voor traditionele moslims denk ik wel nuttig zijn om eens met mensen met een andere religie kennis te maken, want op dat punt kom ik heel veel vooroordelen tegen bij de moslims om mij heen.
Ik bedoelde niet dat mensen van verschillende religies helemaal geen contact met elkaar moeten hebben. Ik zit bijv. wel in een groepje ‘mystiek moslims-christenen’ waarmee we tweemaal per jaar een meditatie doen naar aanleiding van christelijke en islamitische teksten en daar dan over praten. Je moet ervan overtuigd zijn dat jouw religie/overtuiging de beste is (anders kan je net zo goed een andere religie kiezen), maar de overtuiging van de ander respecteren. Op die basis kan je samenwerken op gebieden als sociale rechtvaardigheid, hulpverlening etc. Ik hoop dat Islamic Relief snel bij de gezamenlijke hulporganisaties gaat horen.
Wouter, die site is niet van mij, dus ik ga niet over de vraag of de link wel of niet blijft staan.