Gefeliciteerd Clara!

Clara Legêne heeft een prijs gewonnen voor een artikel dat ze schreef over integratie: ‘Inclusief denken’, tekst hieronder. Dat is mooi, zeker aan de vooravond van het partijcongres van de PvdA, waar het er om gaat spannen. Dat de standpunten zeer verdeeld zijn is geen geheim, op de opiniepagina’s van de dagbladen verdringen zich de PvdAers met hun standpunten. Zie Wallage bijvoorbeeld, hier.

Claar heeft het er meer dan druk mee, zie haar website, hier..

Persbericht, en daaronder nog een tekst van Claar:

Landelijke prijs voor Etten-Leurs gemeenteraadslid

Forum, landelijk instituut voor multiculturele ontwikkeling, schreef eind 2008 een essaywedstrijd uit voor raadsleden. Onderwerp: ‘Integratie in Nederland, nu en in de toekomst.’
Clara Legêne, raadslid voor de PvdA in Etten-Leur, stuurde een opstel in met als titel: ‘Inclusief denken’. Er waren 46 deelnemers.

Haar inzending belandde op een shortlist van zes, waaruit de jury (burgemeester van Maastricht Gerd Leers, Volkskrantcolumnist Pieter Hilhorst en schrijfster Najiba Abdellaoui) een eerste-, tweede- en derdeprijswinnaar kozen. De zes genomineerde essays werden in februari gepubliceerd als losse bijlage bij het magazine Vrom.nl van het ministerie van VROM.

De prijsuitreiking had op 6 maart plaats tijdens een Raad voor Raad-bijeenkomst waarin raadsleden van alle politieke kleuren enkele keren per jaar met elkaar in gesprek gaan over onderwerpen die met integratie te maken hebben.

Tot verrassing van Legêne werd haar essay beloond met de derde prijs. Terwijl de andere genomineerden voorbeelden beschrijven van succesvol integratiebeleid, zet zij in haar essay vraagtekens bij de manier waarop in haar ogen met name de landelijke politieke partijen focussen op het integratievraagstuk.

Op het stadhuis van Utrecht ontving Legêne uit handen van burgemeester Aleid Wolfson een mooie digitale camera, een royale stapel boeken en een boeket. De tweede prijs was voor Jaap Jonk (CDA, Berkelland). De eerste prijs ging naar een co-operatie van Gerard Broekman (SP), Ibrahim Elmaci (CDA) en Kees van Willigen, directeur van basisschool De Baanbreker, allen uit Gorinchem.

Alle essays zullen nog dit jaar door Forum worden gebundeld in een boek.

Reactie van Clara (verscheen in BN/De Stem):

Een wedstrijd voor gemeenteraadsleden. Leuk! Opdracht: ‘Schrijf een opstel over integratie’. Forum, instituut voor multiculturele ontwikkeling, vroeg succesvolle inspirerende praktijkverhalen. Maar ik vroeg me af waarom we zo op integratie focussen. Dus ging mijn artikel, ‘Inclusief denken’, daarover en rekende ik totaal niet op een prijs. De jury wist mijn kritische verhaal kennelijk toch te waarderen. En zo werd ik door de burgemeester van Utrecht voor dat behoorlijk theoretische betoog verrast met de derde prijs.

Op uitnodiging van deze krant probeer ik een vertaalslag naar de praktijk te maken.
Dit weekeinde houdt de PvdA congres en ook daar staat ‘integratie’ centraal. Het partijbestuur schreef een resolutie die door de leden hevig is besproken. Ook door ons.
Geen nieuw onderwerp, integratie. Ook onze gemeente heeft ervoor te zorgen dat het samenleven zo goed mogelijk verloopt. Voor iedereen. In deze tijd – vol reuring over terrorisme, extremisme, wij/zij-denken – geen sinecure. En het is gewoon waar, er zíjn problemen. Die om kordate, effectieve aanpak vragen. Niet alleen problemen van (en met) nieuwkomers. Ook van (en met) mensen die hier allang wonen en zich ongemakkelijk voelen dat hun wereld zo verandert. Mijn fractiegenoot Saaid vatte het jaren geleden al treffend samen: als van iemand geëist wordt soepel in te voegen op de snelweg, maar hij krijgt weinig ruimte van de mensen die al op die snelweg rijden, onstaan opstoppingen en frustratie. Voor iedereen.

Hoe je problemen benoemt is een politieke keuze. Hoe je ze oplost is vers twee. Er zijn verschillende benaderingen. De samenleving lijdt bijvoorbeeld schade door taalachterstand. Je kunt zeggen: oké, we zitten met ome Rinus die met alleen maar lagere school nooit goed kon meekomen. En met dat Turkse kleutertje dat met onvoldoende beheersing van het Nederlands de kleuterschool binnenhuppelt. We gaan ome Rinus en onze kleuter bijspijkeren. Niet op dezelfde manier natuurlijk, daarvoor is de hulpvraag te verschillend. Dat schiet niet op. Maar wel allebei uit de pot ‘taalachterstand’. Ik noem dat de inclusieve benadering, die voor alle beleidsterreinen opgaat. In feite werkt het beleid overal allang zo en loopt de PvdA dus een beetje achter op onze raadsleden-realiteit.

Ik heb het gecheckt. Vraag 50 voorbijgangers waaraan ze denken bij het woord ‘integratie’ en in 38 gevallen overheerst negatief commentaar. Zelfs van allochtonen. Overlast, mevrouw! Criminaliteit, werkloosheid, geweld, bedreiging! Maar vraag diezelfde mensen wat integratie ís en ze weten het niet of na veel ge-uh. In die sfeer komt de PvdA nu met een integratie-resolutie waarin de problemen van de Nederlandse samenleving met ‘nieuwkomers’ ferm worden benoemd. Taalachterstand? Geen ome Rinus meer te bekennen. Onze kleuter staat eenzaam in de PvdA-schijnwerper. Ze is ‘anders’. De PvdA wil haar normeren (rechtsstaat handhaven), confronteren (zeggen waar het op staat), tolereren (niet alles van haar veroordelen).

Meer polariseren werkt, zegt Wouter Bos. Dus wordt een reeks problemen nu één op één gekoppeld aan minderheidsgroepen. Exclusief denken.
De toon van de resolutie was zo scherp dat het partijbestuur hem heeft moeten herschrijven. Toch wijzen wij hem af. We geloven niet dat deze benadering iets toevoegt aan effectief beleid. We geloven niet dat je verschillen opheft door ze keihard te benadrukken. We geloven zelfs niet dat het nodig is verschillen op te heffen om de problemen op te lossen.
Dus vragen wij ons af wat de winst van deze resolutie is. Wij zien hem niet.