Op eerste paasdag heb ik deelgenomen aan de opnamen van een discussieprogramma van de Moslim Omroep, Meetingpoint, voor jongeren. Onderwerpen, het Palestina-Israël conflict, antisemitisme in Nederland, en hoe dat samen hangt. Zoals te verwachten heftige discussies.
Ik vond het een sympathiek idee om joodse en moslim jongeren met elkaar in discussie te brengen, met nog een paar mensen er bij. Maar of je er echt wat mee opschiet weet ik niet, als je ook de Cidi jongeren uitnodigt. Dat is nu eenmaal de club die Israël komt verdedigen.
Een echt gesprek wordt het dus ook nooit, want als iemand beweerd dat het maar de vraag is of Gaza is bezet ben je snel uitgepraat. Ik zou willen voorstellen dat mensen daar zelf eens een weekje gingen kijken. Dan weet je tenminste waar je het over hebt, want tanks zijn echt feiten, en wie de verwoestingen daar heeft gezien hoeft zich niet meer af te vragen of dat een bezetting is of niet. Mijn geduld met mensen die maar blijven ontkennen is wel een beetje op.
Gelukkig trof ik er ook mensen van Meeting the Enemy, een groep van Palestijnen en Israëli’s in Nederland die elkaar regelmatig treffen. Dat zijn tenminste mensen die echt in elkaar zijn geïnteresseerd, en ook niet om de moeilijke realiteit heendraaien. Imad el Kaka was er, met Layla. Hij is een Palestijn uit Vlaardingen, die ik al eerder interviewde. En Idit Ashkenazy, Israëlische. Ook had ik een paar goede contacten met de deelnemers aan de discussie, moslims, Marokkaanse Nederlanders. Dus mijn ergernis zakte gelukkig ook weer.
Of het nog wat geworden is met al dat geschreeuw weet ik niet. De uitzending is op 2 mei.
Het is inderdaad een probleem als je niet wil erkennen dat er een bezetting gaande is in Palestina. CIDI jongeren en ouderen willen niet toegeven dat Israel nu eenmaal wel de sterkste partij en de bezetter is, noch dat acties, hoe erg wij allen die ook afkeuren (jaja je kunt dit niet vaak genoeg zeggen) van Palestijnse zijde direct een gevolg zijn van die bezetting. Het is daarom curieus dat mensen van het CIDI kennelijk verwachten dat je een volk kunt mobiliseren, hun infrastructuur vewoest, hun geschiedenis en cultuur wegtrapt, je vervolgens de boel dat nog over is niet alleen bezet maar ook verder verwoest, zonder dat er woedende protesten en aanvallen richting de bezetter zullen plaatsvinden. Kennelijk verwacht het CIDI dat een volk niet woest wordt als je ze ontkent en veracht, maar lijdzaam toe zal kijken. Pfff inderdaad Anja, de discussie houdt op als je de bezetting ontkent, want dan ontken je je eigen fouten en schiet discussie niets meer op.
Gelukkig zijn we bij meeting the enemy wel een stapje verder. In Nederland woonachtige Israelische mensen en Palestijnen komen bij elkaar om te praten en te ontmoeten. Als mensen die tot elkaar veroordeeld zijn om een vredevolle oplossing te vinden. Elkaar als mensen zien en de ogen tegelijk niet sluiten voor de harde realiteit zijn randvoorwaarden voor een goed gesprek. En goede gesprekken voeren wij.
Dit staat op CIDI’s website:
Standpunt CIDI inzake vredesproces
In het kader van zijn doelstellingen wil CIDI actief pleitbezorger zijn van een rechtvaardige, alomvattende vrede tussen Israel, het Palestijnse volk en de Arabische staten. Daartoe steunen wij internationale initiatieven, zoals de routekaart naar vrede, om zonder terreur en geweld, langs vreedzame weg tot een oplossing te komen. Die oplossing moet gericht zijn op de beëindiging van de staat van oorlog jegens Israel, en op de totstandkoming van een onafhankelijke, levensvatbare Palestijnse staat naast Israel.
Die staat moet gevestigd worden in de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook in overeenstemming met de voorwaarden van de Veiligheidsraadresolutie 242. De Palestijnse Autoriteit zal Israel zonder enig voorbehoud als Joodse staat dienen te erkennen en zal er diplomatieke betrekkingen mee aan dienen te gaan. Het Palestijnse vluchtelingenvraagstuk kan alleen worden opgelost binnen de tot stand te komen Palestijnse staat.
Het CIDI keert zich tegen elke vorm van extremisme en staat positief tegenover pogingen van regeringen, NGO’s en andere om actief democratie, welvaart en vrede voor alle inwoners van het Midden Oosten te bevorderen.
Klinkt hoopvol….. maar tegelijkertijd praten ze op hun website: http://www.cidi.nl de bouw van de muur/hek goed.
Ik hoop ook voor alle partijen, dat we eens worden verlost van de naweeen van de 2e WO. Want daar is het allemaal mee begonnen.
Anja, ik wil best wel meegaan met je begrip “bezetting”,als je even jouw definitie ervan kunt geven op je weblog. Vindt je een land al bezet, als er af en toe tanks/snipers komen om een huis te vernielen e.d. en weer weggaan, of is het bezet, als er permanent troepen aanwezig zijn?
Over het vraagstuk weet ik wel, dat het vooral te maken heeft met angst. Van beide kanten. Wantrouwen. En als er vertrouwen is; een beetje maar, dan wordt dit al spoedig door een of andere extremist (de moord op Rabin) de grond in geboort). Ja, je hebt ze aan beide kanten. Beide partijen moeten ook bereid zijn elkaars fouten te vergeten, zoals wij dat (met moeite) deden met de duitsers. Ook dat was een hele stap, gezien de misdaden tegen de menselijkheid die zij hier hadden begaan, maar ook elders. Imad, dat moet toch kunnen? Want de Joden zijn nog niet zo gruwelijk in hun daden, als de duitsers in het verleden. En als dat lukt, dan verdwijnt dat hek ook wel; staat ook lelijk.
Ga terug naar 20 maart, Hamas.
Daar vind je het volgende citaat:
Verder is er sprake van een nieuwe strategie, een vorm van bezetting waar we nog nauwelijks termen voor hebben. Die bestaat uit omsingeling. Israël houdt de grenzen, en dus de toegang tot de Gazastrook in handen, plus het luchtruim, plus de kust. De haven die al half gebouwd was (met ons belastinggeld) is vernietigd. De luchthaven is platgebombardeerd. De Gazastrook wordt een grote openluchtgevangenis, waarbinnen de Palestijnen
het zelf maar uit moeten zoeken. Niemand kan er in of er uit zonder toestemming van Israël, en dat geldt ook voor mogelijke export of het importeren van grondstoffen en levensmiddelen. Deze nieuwe vorm van bezetting is goedkoper (voor de bezetter) dan de klassieke vorm, waarbij de bezettende macht in principe volgens de Conventies van Geneve verantwoordelijk is voor voedsel, medische zorg en onderwijs voor de burgerbevolking. Niet dat Israël zich daar tot nu toe iets aan gelegen heeft laten liggen: de bevolking wordt minimaal in leven gehouden onder andere door de UNWRA, dus alweer, met onze belastingcenten.
Het perverse van deze vorm van bezetting is dat die aan de buitenwereld verkocht kan worden als: kijk, we geven de Palestijnen hun land terug, en nu mogen ze hun eigen staatje beheren, met hun eigen postzegels, en hun eigen
verkiezingen. Het is al eerder gezegd: het lijkt op de Bantoestans in het voormalige Zuid Afrika. Dat had niets met vrijheid te maken, want zo’n reeks omsingelde en gecontroleerde enclaves is economisch niet levensvatbaar. De bevolking zal afhankelijk blijven van de mogelijkheid om buiten de enclave
werk te vinden, en dat is wat Israël wil: een reserve aan goedkope arbeidskrachten die naar behoefte kan worden aangesproken of weer afgesloten. En daarmee zal de situatie nog steeds onleefbaar zijn. En daarmee zal het verzet voortduren. En dan kan Israël weer zeggen: zie je wel, die Arabieren willen geen vrede, en kunnen ze weer een nieuw battallion militairen Gaza insturen om de ‘militanten’ een lesje te leren.
Dank je voor je uiteenzetting Anja, wat we nu nog moeten uitzoeken is deze kwestie zien als een ui. En elke schil daarvan afpellen, totdat we bij de kern van dit gedrag van de joden (en arabieren) aankomen. Want in dit verhaal van je, heeft elk gevolg een eigen oorzaak. Ik mis dit in je betoog. maar ik vind de op zichzelf staande geschetste situatie inderdaad om niet vrolijk van te worden. Nochtans zou ik mezelf niet gaan verlagen door mezelf maar bij een stel joodse schoolkinderen op te blazen; nee, als ik een HAMAS lid met ballen was, dan waren de soldaten mijn doelwit.
Je laatste alinea doet me schrikken, want je omschrijft een toestand, die eigenlijk al heel lang gaande is in de nederlandse economie: koppelbazerij in een modern jasje; genaamd uitzendburo’s. Ben je niet meer nodig, dan schoppen ze je weg. Al dagelijks een praktijk hier. En straks komen de bussen met voor-een-appel-en-ei-polen. Onze bazen, vooral in de tuinbouw; staan nu al bij de grens te kwijlen.
Trouwens, zijn al die geimporteerde joden uit landen als de voormalige USSR en Ethiopie te lui om te werken? Ik zag jaren geleden een reportage, dat vele nieuwe immigranten geen plek hadden op de arbeidsmarkt daar of zijn alle joodse forenzen inmiddels door bomaanslagen op bussen zodanig gedecimeert, dat men steeds meer palestijnse arbeiders moet uitnodigen? En als ze echt nodig zijn; dan is een staking mischien ook wel een goed (geweldloos) wapen.
Rene,je beschreef de vergelijking van Isr en Nederlandse economische/arbeids toestanden helemaal juist.Het gaat daar al 30 jaar zo.Neem je een Israeli in dienst krijg je met vakbonden etc..te maken.Daar heb je met Palestijnen geen last van,dus ze zijn veel goedkoper en werken harder.Staken is een geweldig idee mits iedereen solidair zou zijn,maar als je monden te voeden hebt en weet dat met jouw staking iemand anders je baan neemt,ben je alles kwijt.Israelis hebben sociale voorzieningen,maar Palestijnen niet,dus heb je als Palestijn een probleem.
OK Medi; daar komen we weer op het beroemde begrip “solidariteit”; ook in Nederland is dit steeds verder te zoeken; ook bij arbeiders onderling. En dat is iets, wat ik wel heel positief nog vind bij vooral de islamitische gemeenschappen. Daar kun je de onderlinge solidariteit nog aantreffen; het zit in de cultuur gebeiteld. Mischien kan de islamitische gemeenschap in Europa en daarbuiten hun stakende broeders in Palestina helpen bij het staken, door hen financieel te steunen; net als de vakbonden hier doen. Dan trekken de joden toch op den duur aan het kortste eind. Dan komen al die fondswervende moskeeen hier ook positiever in het nieuws, dan de berichtgevingen over het financieel steunen van de gewapende en zelfmoordende vorm van de Jihad. En zal waarschijnlijk ook een groter deel van de mensheid achter de palestijnen gaan staan.
Rene,wederom gelijk.Gelukkig dat je zegt”onderlinge solidariteit”.Die is veel groter als hier.Familie,vrienden en kennissen zullen financieel en materieel altijd geholpen worden,zelfs met een indrukwekkende”vanzelf sprekendheid”Men is echter huiverig voor gave aan collectieve doeleinden,omdat
1 Er teveel aan de strijkstok blijft hangen,helaas
2 De ontvangende organisatie het onder druk of misleiding het ergens anders aan uit kan geven.De boekhouding is niet altijd even doorzichtig.
Men deelt nu eenmaal liever met het hemd als met de rok.Een Marokaan zal zijn gave met zijn familie in Marokko delen en een Turk met zijn familie in Turkeye.Als Nederland van zijn z.g. fonds wervende moskeeen af wil zouden ze eerst een sheikh moeten aanstellen.Dat zou best een Nederlander kunnen zijn.Imams zijn n.l. alleen maar voorgangers in het gebed.In principe kan dat iedereen zijn(zolang het natuurlijk een man is)maar de overheid heeft altijd teveel macht aan Imams toegekend,die ze eigenlijk in de Islam niet hebben.Vrijheid van godsdienst is prachtig,maar je moet je wel even met de basis principes bezig houden n.l. hoe de hierarchien in elkaar zitten.
De katholieken hebben een kardinaal,de protestanten een synode,de joden een opperrabijn,maar de Moslims alleen maar een imam die dikwijls niet eens nederlands spreekt en geen idee heeft hoe het hier in elkaar zit.Gezien de omstandigheden is het naar mijn bescheiden mening nog een wonder dat het niet veel erger is.Ik vrees dat de Palestijnen in het midden oosten daar niet veel van te verwachten hebben.
@ Medi
Jammer dat de wil er wel is, maar de middelen dus niet optimaal zijn. Het blijft evenwel een doel om na te streven en mischien kunnen de gangbare vakbonden in europees verband ook wel even een handje helpen op het organisatorische vlak; wat zeg ik? Ik vind, dat het hun plicht is, aangezien er zoveel lidmaatschapsgeld binnenkomt via mensen van arabische of turkse afkomst en men er niks anders mee doet dan nog een paar panden neerzetten en het ene na het andere acoord sluiten met regering en werkgevers wat zeer slecht is voor hun eigen achterban en de uitkeringsgerechtigden. Tijdens Kok al heeft men de boel flink laten verpieteren. Dank voor je info Medi.
@Rene,ik ben het helemaal met je eens.Uitstekend idee.Maar…….wie krijgt ze zover?En met wie moeten ze praten?Er is geen infrastructuur en van een bestuur kun je niet meer spreken.De Palestijnen zijn momenteel druk bezig met gewoon overleven.Niet eens van dag tot dag,maar van minuut tot minuut.Als de muur klaar is,zal Israel het vuile werk zelf wel moeten gaan doen,want ik ben bang dat die a.s. z.g. Palestijnse staat niet levensvatbaar is.Daar is allang zorg voor gedragen.Het beetje vruchtbare land valt buiten de muur,dus blijft Israel.Israel blijft de water toevoer controleren,dus dat wordt een minimum aan water.Ze kunnen het naar believen ook gewoon afsluiten.Geen in en uitvoer meer,zelfs familie die in het buitenland woont en nog wat economische steun kan geven,wordt niet meer toegelaten.In de toekomst moet iedereen die Ben Goerion binnen komt een document tekenen met de belofte niet naar de W.Bank te gaan.Wat is nu het meest cynische in het hele verhaal?De omstreden nederzettingen zijn allemaal door Palestijnen gebouwd.Waarom?Omdat die stakkers anders niet te eten hadden(Als je geen vluchteling bent val je buiten de hulpvoorziening)en ze toch maar bleven hopen op de rechtvaardigheid van het Westen en ze het volgens VN resoluties terug zouden krijgen.Ik heb gemerkt dat je nogal vindingrijk bent.Alle ideen zijn welkom.De Arabische landen zijn geen optie.Die leiders zitten allemaal in de tang van Amerika,zoals ook onze regering totaal onverschillig is voor leed van andere volkeren vanwege de handelsbetrekkingen met de v.s Als de internationale gemeenschap te lamlendig is en geen enkele regering het aandurft Gods gave aan deze wereld,de v.s. te corrigeren,wat dan?
Goede gesprekken met bereidwilligen zijn wenselijk. Een debat met zwart-wit denkers is noodzakelijk. Alleen door nuancering kun je elkaar naderen. Door elkaar af te kappen waar de wegen scheiden bereik je een averechts effect. Misschien is toegeeflijkheid, hoe pijnlijk ook een betere optie. De hoopvolle woorden van het CIDI dat tegelijkertijd de muur goedkeurt wil niet zeggen dat het zich tegenspreekt. Om maar met een eigen beschouwing te komen. Volgens de Israelische autoriteit zijn de aanslagen sinds de bouw van de muur met ??% afgenomen. De muur is zeker geen oplossing en misschien zelfs een obstakel op het pad naar vrede. Maar je kan niet ontkennen dat elk land het recht heeft zijn burgers effectief te beschermen. De manier echter waarop dit gebeurt (annexatie van Palestijns grondgebied) heeft in mijn optiek ook niets met bescherming/ veiligheid te maken. Ik geloof dat cidi-denkers dan ook eerder in een dilemma zitten. Het erkennen van de noodzaak van de muur en het bekennen dat de muur geen vrede zal brengen.