Israël na de speech van Obama. Wat we al een beetje aan zagen komen: Obama is niet van plan om slaafs achter Israel aan te lopen, die wil een oplossing in de vorm van een Palestijnse staat, en daar heb je Netanyahu, die nu juist nog rechtser is dan zijn voorgangers en dat absoluut niet wil. En bovendien, anders dan zijn voorgangers ook niet wil doen alsof, om vervolgens stiekem de bezetting op te voeren en de besprekingen te traineren en ons in het Westen laten geloven dat het alweer de Palestijnen zijn die zo dwars liggen.

Gideon Levy, zoals bekend aan de kritische kant in Israel, doet cynisch verslag van de Israelische reacties. Dat begint met de uitspraken van Ehud Barak, die in Israel eens net zo briljant werd gevonden als ze in de rest van de wereld Obama vinden, die zei: de Palestijnen een staat? Waar wonen die dan? In een kooi? In een gevangenis? In een zwembad? Ze wonen in hun eigen land!

Daar kijken we van op: de Palestijnen die niet vrij van het ene dorp naar het andere mogen reizen zonder toestemming van Israel, die niet de meest basale mensenrechten hebben, en die vertrapt, vernederd en opgesloten worden zonder enige zeggenschap over hun eigen leven, die Palestijnen leven volgens Barak al als vrije mensen in hun eigen land, dus wat is eigenlijk het probleem? Nu is het de vraag, zegt Levy, hoeveel zorgen Israel zich moet maken als meneer Veiligheid, de minister van defensie, zijn band met de realiteit zover kwijt is dat hij zulke flauwekul uit, of, dat hij bezig is om iedereen een rad voor de ogen te draaien, en wat is erger?

In Haaretz ook een interview met president Shimon Peres – uit respect voor zijn staat van dienst en zijn leeftijd wil Levy maar liever niet alle onzin citeren die hij heeft geuit over het verborgen houden van de nakba, wat voor de Palestijnen de grote ramp van 1948 is. Een andere minister, die van Binnenlandse Zaken, wil de wet veranderen zo dat hij de Arabische Israeli’s – in Israel wonende Palestijnen dus – hun staatsburgerschap kan ontnemen. (Zou hij het idee hebben van Wilders, of Wilders van hem?) Minister Elias Yishai, stem van de onderdrukte klassen wil bovendien miljoenen shekel extra naar de nederzettingen laten gaan, die volgens hem al vele jaren lijden onder hun discriminatie.

Een ministeriele commissie heeft een wetsvoorstel gedaan: drie jaar gevangenis voor wie durft de nakba te herdenken. (De wet heeft het nog niet gehaald) En er zijn groeperingen in Galilea die willen dat de Israelische Arabieren een eed van loyaliteit afleggen aan de joodse staat, als voorwaarde voor hen om te mogen wonen waar ze al woonden toen de eerste zionist nog voet aan land moest zetten. Wat gaat er nog meer komen?

Ze’ev Braude, een joodse kolonist op de Westoever die zo dom was om een Palestijn dood te schieten terwijl er een camera op gericht was zal niet vervolgd worden. Dat kan er wel eens mee te maken hebben dat het twee vooraanstaande kolonisten zijn, beide lid van racistisch-nationalistische partijen, woonachtig in nederzettingen die de VS en de gehele wereld illegaal noemen, de Knesset vertegenwoordigen in de commissie die de rechters aanstelt.

Een poging tot een aanslag door een Palestijn op een paard, of was het een ezel, wordt in de media afgeschilderd als een zware terroristische aanslag die nog net kon worden voorkomen, en die het gevolg moet zijn van het smokkelen van geweldig geavanceerde en moderne Iraanse wapens door de tunnels – de berichten die elke dag worden gehaald moeten het Israelische publiek in een permanente staat van angst verzetten.

El Al biedt zijn excuses aan dat ze zo dom waren om de muur een afscheidingsmuur te noemen, alsof ze deel uitmaken van het ministerie van Buitenlandse zaken, de minister-president zegt dat de eis om de ‘natuurlijke groei’ van de nederzettingen te bevriezen ‘niet eerlijk’ is, alsof er sprake is van ‘eerlijkheid’ als het gaat om de nederzettingen (en alsof de Palestijnen geen ‘natuurlijke groei’ kennen). De leider van de oppositie, parlementslid Tzipi Livni onthoudt zich van oordelen over het bevriezen van de nederzettingenbouw, als ze geinterviewd wordt terwijl ze leuke kleertjes koopt in de boutiqjes in Tel Aviv, en gedraagt zich verder alsof ze de leider is van de oppositie in Luxemburg.

En als een muis drie brult wil de minister zonder portefeuille Yossi Peled sancties instellen tegen de VS. Genoeg? In Israel is het komkommertijd, en in het nieuws horen ze daar dat iemand een eierenleggende schildpad van zestig kilo heeft vermoord omdat die de hond pestte. Demonstraties? Alleen als het gaat om een parkeerplaats. Discussies? Alleen over de belasting die betaald moet worden over de komkommers. Obama’s uitdaging? Daar hebben ze het in Israel veel te druk voor, niemand heeft tijd om daar met Obama over te praten. Er hangt een bordje op de deur: niet storen, we zijn bezig.

Haaretz: hier.