Donderdag 1 oktober van 12:00 – 14:00

Israëlische Ambassade, Buitenhof, Den Haag

Stop Israëlische Apartheid! Gelijke Rechten voor Palestijnse Staatsburgers van Israël!

01/10 Algemene Staking van Palestijnse Staatsburgers van Israël tegen de Toenemende Discriminatie

Algemene Staking opgeroepen door the ‘High Follow-up Committee of the Palestinian Minority in Israel’

(overkoepelend orgaan van alle politieke partijen en organisaties van Palestijnen in Israel)

Een van de aan het NPK bekende initiatiefnemers heeft opgeroepen om op de dag van de Algemene Staking solidariteitsacties te houden bij de Israëlische ambassades in zoveel mogelijk Europese landen.

Het NPK vindt dat de staking van harte gesteund moet worden en zal er gehoor aan geven in de vorm van een picket.

Wij roepen al onze vrienden en bondgenoten op om je steun te betuigen door aan het picket deel te nemen!

~ www.palestina-komitee.nl ~

Donderdag 1 oktober van 12:00 – 14:00

Israëlische Ambassade, Buitenhof, Den Haag

Doel:

Solidariteit te betuigen met de Algemene Staking van Palestijnse staatsburgers van Israël
Bekendheid te geven aan het repressieve optreden tegen, en systematische discriminatie van, Palestijnen in Israël
Een seintje af te geven aan de Israëlische autoriteiten dat wij de staking in de gaten houden en dat eventuele gewelddadig optreden tegen de stakende Palestijnen niet onopgemerkt zal blijven

Achtergrond:

Tijdens de Nakba (Catastrofe) in 1948, is driekwart van de inheemse Palestijnse bevolking op gewelddadige wijze uit hun land verdreven. Het kwart dat achterbleef in wat Israël was geworden, werd onder militair bestuur geplaatst – een situatie dat tot 1966 heeft voortgeduurd. Dit ondanks het feit dat na verloop van tijd, de meeste Palestijnen in het bezit waren van het Israëlische staatsburgerschap. Vandaag maken Palestijnen 20 percent van de bevolking van Israël uit.

Maar in Israël is staatsburgerschap een zeer relatief begrip, aangezien dat het als enige land ter wereld onderscheid maakt tussen ‘staatsburgerschap’ en ‘nationaliteit’. Volledige burgerrechten worden uitsluitend toegekend aan staatsburgers die ook over de nationaliteit beschikken. Maar een Israëlische nationaliteit bestaat niet! Alleen bestaat er een Joodse nationaliteit! Met als gevolg dat de Palestijnen systematisch uitgesloten zijn van de meest fundamentele (burger)rechten.

Dit vormt de basis van het zionistische Apartheidssysteem, waarop alle Israëlische wetgeving gebaseerd is – het juridische framework voor de systematische discriminatie en uitsluiting van Palestijnen en wettelijke rechtvaardiging daarvan.

De verkiezingsoverwinning van Binyamin Netanyahu en toetreding van ultra-racist Avigdor Lieberman tot de regering, vormt een verdere bedreiging voor Palestijnen. Één wetsvoorstel wil het behoud van het staatsburgerschap koppelen aan een loyaliteitsverklaring aan Israël als Joodse staat. Nog een voorstel wil de Nakba herdenking verbieden. Palestijnse scholen worden met maatregelen bedreigd als zij de zionistische lezing van Israël’s ontstaansgeschiedenis niet in het curriculum opnemen. Ook wordt erover gesproken om Palestijnse schoolkinderen te verplichten om het Israëlische volkslied te zingen. Onlangs is ervoor gepleit om alle straatnaamborden en plaatsnamen te ver-Hebreeuwsen – m.a.w. de (historische) Arabische namen uit te wissen. Om maar niet te spreken over de aanhoudende etnische zuivering, landonteigening en huisverwoestingen, evenals het toenemende racisme en geweld, zowel door de Israëlische autoriteiten als de bevolking, waaraan Palestijnen blootstaan.

Op 29 september 2000, de dag na Sharon’s provocatieve bezoek aan Haram al-Sharif (de Tempelberg) heeft de Israëlische politie tijdens protesten in Jeruzalem, op de Westelijke Jordaanoever en in de Strook van Gaza meerdere Palestijnen gedood en een paar honderd verwond.

Twee dagen later, op 1 oktober 2000, zijn 13 Palestijnse staatsburgers van Israël door de politie doodgeschoten tijdens een Algemene Staking uit solidariteit met hun mede Palestijnen in de in 1967 Bezette Gebieden. Deze staking diende tevens als aanklacht tegen de toenemende marginalisering van Palestijnen in Israël en vervolging van Palestijnse parlementariërs.

Herhaalde pogingen om de betrokken politieagenten voor een rechtbank voor hun daden ter verantwoording te roepen, hebben slecht eens schijnproces opgeleverd.

In 2005 is is de zaak door de rechtbank voor gesloten verklaard. Uit protest is tot een Algemene Staking opgeroepen.

Sindsdien zijn er geen Algemene Stakingen meer geweest.

Eisen:

* Stop de toenemende discriminatie en het toenemende geweld tegen Palestijnse staatsburgers van Israël

* Stop de vervolging van Palestijnse parlementariërs

* Stop de etnische zuivering, landonteigening, huisverwoestingen en ‘verjoodsing’ van Palestijns grondgebied

* Erken het recht van Palestijnen om als gelijkwaardige burgers in hun eigen land te leven

* Erken het recht van Palestijnse op hun eigen nationale identiteit, cultureel erfgoed en collectief geheugen, inclusief de Nakba, en het recht om deze te herdenken!