Terug uit Groningen, waar ik was bij de lezing van Dries van Agt.
Van Mierlo overleden. Dat gaat maar dood. Ik heb hem maar een paar keer gesproken, en kan niet zeggen dat ik hem goed kende. Hij was wel bereid om in het aanbevelingscomité te stappen voor Stichting Kifaia, voor Gaza dus, en dat waardeerde ik want hij werd voor zoveel gevraagd. En hij hoort voor mij bij dat handjevol politici die ik echt vond, zoiets als Dijkstal ook, politici waar ik het niet altijd mee eens hoef te zijn, maar die wel een politieke moraal vertegenwoordigden waar ik alleen maar afgesleten woorden als authentiek en integer voor kan bedenken. Of fatsoenlijk. Heb je er niet zoveel van.
Behalve dat je in een stad woont, en een culturele omgeving hebt, is er ook zoiets als een mentaal landschap dat bevolkt wordt door mensen die iets voor je betekenen. Ook zonder dat je dagelijks aan ze denkt. Ook zonder dat je ze heel goed hoeft te kennen. Ook zonder dat je ze vaak ziet, misschien wel helemaal niet. Maar die je zult missen in dat landschap als ze er niet meer zijn. Die eigenlijk niet zomaar dood zouden mogen gaan.
Cohen is niet dood, gelukkig, maar hij verlaat Amsterdam als burgemeester en ook nog per meteen. Vind ik ook niet goed, maar mij vraagt nooit iemand wat. Als burgemeester, juist als burgemeester is hij de laatste jaren ontzettend in mijn achting gestegen. Natuurlijk, hij laat de stad in goede handen achter. Hij deed het niet in zijn eentje. Maar toch, in mijn mentale landschap heet de burgemeester van de stad waar ik woon Job Cohen. En dat gaat dan zomaar weg omdat Bos opeens aan gezinshereniging moet doen, net als Eurlings. Is dat opeens in de mode, jongens? Feminisme eindelijk geslaagd? Is er nog iemand die opeens bedenkt dat ie thuis nog kinderen heeft, kan dat dan in een moeite door en snel zodat we weten op wie de de komende tijd kunnen rekenen?
En dat na alle aardverschuivingen in mijn partij, Agnes weg en wennen aan Emile en Jan gaat nog wegger. Kunnen we even afspreken dat er de komende maand niemand van zijn plaats gaat en niemand dood? Anders weet ik morgenochtend als ik wakker word niet waar ik ben.
De verhalen over de goede lezing van Shir Hever en een evenzeer prima lezing van Van Agt komen nog. Als iedereen even wil blijven zitten waar ie zit alsjeblieft. Niet dood en niet weg.
Helemaal mee eens Anja. Hoewel van Agt……? Ik heb altijd enigszins moeite met hem. Zie b.v. zijn laatste televisie optreden met Balkenende.
Dag, Jan.N
Ik had vroeger héél veel moeite met Van Agt, Jan. Ik stond nog bij de BLoemenhove bezetting met een bord in mijn handen VAN AGT GODS EIGEN SEXIST. Erg veel erger dan Van Agt kon je in mijn ogen toen niet zijn. Daarom juist is het bijzonder dat ik hem zo ben gaan waarderen.
Van Agt is een van de weinige mensen die erkent dat zijn inzichten veranderd zijn. Dat vind ik knap.
En ja Anja er verandert ineens wel heel veel in korte tijd. Maar ik denk dat er altijd wel weer integere mensen opstaan die het “mentaal landschap” zullen kleuren. Nu is het even een grijs gebied……maar het komt goed. En dood is nooit helemaal dood.
Els
Ja. Anja, misschien heb je wel gelijk, maar die anti-semitische schaduw bij hem blijft nog steeds bij mij hangen. Terecht of onterecht. Om “Bloemenhove” en andere van Agt(“Het vrouwtje”)-zaken maar te vergeten.
De andere kant is ook waar. Een mens kan veranderen en moet zeker de vrijheid krijgen om te veranderen. Dat moet gerespecteerd worden. Zijn mening over GAZA deel ik van harte.
Overigens, ik ben wel oud, maar ik doe mijn uiterste best om voorlopig niet dood te gaan. Hoewel ik in de verste verte niet zo belangrijk ben als Hans van Mierlo was.
Dag, Jan.N
Onterecht, Jan. Je moet wel bedenken dat iedereen die zijn nek uitsteekt voor het recht van de Palestijnen en dus kritiek uit op Israel wordt uitgemaakt voor antisemiet. Dat gebeurde gisteren in Groningen ook, en in één moeite werd ik ook even meegenomen.
Antisemiet is een zware beschuldiging. Die moet je waar kunnen maken. In het geval van Van Agt is daar geen sprake van, en ik neem het dus echt iedereen kwalijk die zich door die kwaadaardige en opzettelijk kwaadaardige roddel laten beïnvloeden. Niet doen Jan, jij bent wijzer.
hoi Anja
mijn reactie na de lezing van Dries van Agt staat onder Right-Forum
groet
Henna
Anja, mijn kritiek op Israel draag ik uit. Ik ben echter nog nooit uitgemaakt voor anti-semiet. Jij weet ook wel hoe ik over het monsterlijk gedrag van Israel t.o.v. de Palestijnen denk. En wat van Agt betreft: het is niet zijn huidige houding die me bezig houdt – hoewel zijn gedrag met Balkenende ook weer vraagtekens bij me oproepen – maar de schaduw van het verleden.
Het Menten-debat en het Drievanbreda-debat. Iemand van anti-semitisme beschuldigen is heel ernstig, dat ben ik met je eens. Ik doe dat nu ook niet. Ik heb het over de SCHADUW van het verleden. Dat ik nog niet helemaal over die SCHADUW ben heengestapt is mijn onvolkomendheid, wellicht een soort schuldbesef. Dat weet ik wel. Soms is het erg moeilijk om te erkennen dat ook je diepste gevoel wel eens onterecht zou kunnen zijn.
Ik doe mijn best.
Ik ben weer erg ingewikkeld aan het doen. Dag,
Jan.N
Waarom vraagtekens stellen bij het te respecteren besluit van twee hardwerkende politici die besluiten hun leven een andere wending te geven? Politiek is een hard vak en hierbij komt dat een Ministerschap mij nog meer druk lijkt te geven op je mentale en lichamelijke conditie. Of is 100 uur per week werken onder constante druk en miljoenen azijnpissende toeschouwers, voor wie het allemaal toch niet deugd en die het altijd beter zouden doen natuurlijk, soms een lolletje?
Als iemand een aantal jaren onder deze druk zijn maatschappelijke inzet meer dan ooit heeft getoond heeft iemand voor mij het volste recht een andere keus te maken.
Dat mensen daar iets van moeten vinden zegt meer over henzelf dan over de persoon in kwestie die kiest voor zijn gezin!
Petje af Wouter en Camiel. Alle goeds gewenst!
Het was volgens mij met dik er op liggende ironie, wat ik hierboven schreef, Raymond. Ik heb er absoluut geen bezwaar tegen als mensen uit de politiek stappen, daar hebben ze zeker het recht toe.
Wat me daarbij wel opvalt is dat het wel erg mooi wordt gevonden als mannen kiezen voor hun gezin, terwijl dat bij vrouwen die veel vaker diezelfde keuze moeten maken nooit in de krant komt. En ook vaker tegen ze ingezet wordt: zie je wel, op vrouwen kun je niet rekenen. Vandaar een licht sarcasme van mijn kant.
Ik gun het de beide mannen (en hun gezinnen) van harte en zou willen dat er meer mannen waren die dat zo serieus doen, dan zag de wereld er al wat beter uit. Maar. Ik geloof niet dat dat het enige motief is om weg te gaan, en daar mochten ze wel wat eerlijker over zijn. Tenslotte weet Bos al enige tijd dat hij kinderen heeft, niet?
Wat ik echt zorgelijk vind is dat de politiek steeds meer een hondenbaan wordt in plaats van een eer waar je je van harte voor in moet zetten. De mensen die het nog willen doen worden finaal afgebrand. En de mensen die worden afgebrand zijn niet per se degenen die het slechtste voor de politiek zouden zijn. Je moet een straatvechter zijn of de huid van een olifant ontwikkelen.
Mijn tweede zorg is de neiging – omdat er voor echt leiderschap niet zoveel mensen te vinden zijn, om de man of vrouw die het politiek goed heeft gedaan als kandidaat naar boven of voren te schuiven. En het is de vraag of ze dan niet uiteindelijk op een plek terecht komen waar ze het niet meer zo goed doen. Neem Agnes Kant, fantastisch als kamerlid voor de zorg, opgebrand als voorzitter. Denk je achteraf, als we haar die taak hadden kunnen laten hadden we haar nog.
Zo vrees ik ook voor Cohen. Ik vind hem een uitstekende burgemeester, juist omdat ie niet overal met zijn kwek tussen zat, en als hij wat zei, hij heeft een paar prachtige lezingen gegeven, daar lang over nagedacht had. Dat bedachtzame, naar iedereen luisteren en contact maken, maakte van hem een burgemeester die we erg zullen missen. Maar is dat het profiel van een premier? Ik weet van hem dat hij Den Haag niet bepaald de meest gezonde werkomgeving vindt, en ook hij heeft een vrouw die op hem rekent. Gaat dat goed? Dat vraag ik me af, hoewel ook ik hem verre prefereer boven Balkende en uiteraard al helemaal boven Wilders. Ik zie wel vaker dat mensen promoveren tot ze uiteindelijk een plek bereiken waar ze niet meer competent zijn en dan doodongelukkig worden.
Ja Anja, die laatste zin, daar ben ik het hardgrondig mee eens.
Ik denk ook dat Agnes Kant teveel van zichzelf gevraagd heeft, maar dat ook anderen teveel van haar vroegen en
zelfs ook misschien van Jan M. Ook over wat je schrijft van mannen en vrouwen in de politiek heb ik vaak nagedacht. Ook Agnes heeft een gezin. Maar dat “het gezin” – vooral bij de mannen – de enige reden zou zijn, daar twijfel ik ook aan.
Jan.N
Ik denk dat je gelijk hebt Anja en vergeef me dat ik niet meteen je sarcasme in je verhaal herkende.
Mezelf ook wel eens afgevraagd of ik de politiek in zou willen het antwoord is helaas nee.
Het is een ontzettend mooie baan, maar de voortdurende druk van de media die al kritiek heeft voor er een besluit is genomen, miljoenen burgers die overal een mening over hebben(en natuurlijk het liefst simpel en op de persoon zoals je in vele fora ziet want dat is lekker makkelijk scoren), alleen die twee aspecten al maken dat het een hondenbaan is geworden. Heb je het gezicht van Bos gezien in een paar jaar tijd? Je word er zeker niet jonger van wil ik hiermee zeggen.
Zo ie zo maak ik mij geregeld zorgen en erger ik mij ook aan de vele azijnpissers die Nederland rijk is. We mogen natuurlijk van mening verschillen met onze vertegenwoordigers en bestuurders maar wat me daarbij vaker opvalt is het overal een ongezouten mening over hebben zonder daarbij zelf een poot te hebben uitgestoken in het maatschappelijke verkeer. Klagen over zorg, over dit, over dat maar als je diezelfde borrelklagers(op verjaardagen bijvoorbeeld) zelf vraagd of een een paar uur per week een bijdrage aan de samenleving zouden kunnen leveren dan is ineens iedereen niet thuis! Bah