Een van de ongelooflijk ontroerende momenten, eergisteren op mijn boekpresentatie. Ik had Nawal Al Baz, Vlaardingse Palestijnse, gevraagd om te spreken. Ze hield een prachtig verhaal. Ze had zo’n prachtige antieke geborduurde Palestijnse jurk aan, zoals Palestijnse vrouwen die traditioneel dragen. Aan het borduurwerk kun je zien waar ze vandaan komen. Zo vertelt Clara Legêne dat:
Een tengere kaarsrechte vrouw achter het spreekgestoelte. Als ze klaar is met haar verhaal, vraagt ze nog even aandacht. Het is wel een beetje persoonlijk, zegt ze, maar ik wil het toch vertellen. De jurk die ik draag vandaag, is precies 62 jaar oud. Het is de jurk die mijn moeder droeg toen ze moest vluchten. Deze jurk is precies even oud als de Nakba, de ramp die de Palestijnen in 1948 trof en waardoor mijn moeder vluchtte en alles achter moest laten. Mijn moeder is twee weken geleden overleden, ver weg, ik was niet bij haar. Door haar jurk vandaag te dragen, hier, is ze een beetje bij me.
Ik zie hoeveel mensen in de zaal geraakt zijn. Ikzelf ook. Het verhaal van Clara gaat verder: hier.
Dat is wel een zeer bijzondere samenloop. Misschien té bijzonder om het als een “coïncidentie” af te doen…..
Hallo Nawal,
Met bewondering heb ik het verhaal over je bijzondere jurk gelezen.
Wat is de jurk prachtig, werkelijk geweldig mooi!!!
Klopt het dat de jurk met, dit motief,zowel in Gaza als in Hebron gedragen wordt of zit ik er helemaal naast?
Wees er zuinig op hoor want het is een grote rijkdom haar te bezitten zeker nu je je moeder missen moet!!!
واسى شخصاً!
مع أطيب
Gerrie