Israëls leger loopt altijd voorop met de nieuwste snufjes in de technologie. Zo is het in de strijd tegen de terroristen steeds minder noodzakelijk om er echte levende soldaten op af te sturen, met het risico dat die niet levend terugkomen. Of psychisch worden beschadigd. Zie de blunders bij de aanval op de Mavi Marmara, waarbij weliswaar negen ’terroristen’ werden gedood, maar de commando’s die die taak op zich moesten nemen zelf nog wat benauwde uurtjes meemaakten – en zulke foto’s van een huilende soldaat, dat doet de moraal in het IDF geen goed.

De sneuvelbereidheid bij de Israëlische jongeren is niet meer wat die eens was. Maar gelukkig is het steeds makkelijker geworden om ’terroristen’ te doden zonder zelf enig risico te lopen: kijk, zelfs meisjes kunnen zo een moordje plegen op die verschrikkelijke Arabieren, en het ziet eruit als een videospelletje, wat zeg ik, het is een videospelletje, dat scheelt ook weer een traumaatje voor de meisjes die op de knop hebben gedrukt.

Zo werkt het: je sluit eerst anderhalf miljoen van die terroristen op in een grote hermetisch afgesloten en omsingelde gevangenis. Dat de helft van die mensen nog kinderen zijn hindert niet, want dat worden terroristen, die kun je niet vroeg genoeg aanpakken. Om die gevangenis heen zijn wachtposten geplaatst, voorzien van de meest geavanceerde electronica. En binnen die gevangenis is bij de laatste oorlog de zogenaamde ‘bufferzone’ voltooid. Onder de dekmantel van een oorlog kun je altijd makkelijk nog even de laatste hand leggen aan het systeem, en zo werd er tegen de grens aan zo’n driehonderd meter brede strook geheel verwoest, de laatste bomen ontworteld, de laatste hutjes en huisjes opgeblazen, zodat er kaal niemandsland ontstond waar je een ’terrorist’ al uit de verte aan kunt zien komen. Dat daar ook mensen bij zijn die gewoon naar hun velden willen, om daar nog hun laatste groente te kunnen oogsten is hun eigen pech, dan moeten ze maar uit blik eten.

En nu is het ontzettend simpel. Je zet zo’n meisje achter een scherm, hebben die meisjes ook wat te doen want in Israël zijn ze ontzettend geëmancipeerd, daar hebben ook de vrouwen een rol in het leger. Ze kijken op hun schermpje, ze zien een gestalte te dicht bij de grens komen, ze richten met hun joystick, en poef! Weer een terrorist minder. Het spelletje heet Spot and Shoot en is geen spelletje. Volgens de laatste berichten zijn er enige tientallen Palestijnen met deze nieuwe techniek gedood. Plus een demonstrant die bij de muur protesteerde. Gaza fungeert als laboratorium voor de ontwikkelingen van deze nieuwe wapens, en levert daarmee een belangrijke bijdrage aan de economie van Israël. Als dank krijgen ze nu ketchup en scheerzeep.

Het is het laatste snufje op het gebied van doden met afstandsbediening. Steeds vaker worden onbemande vliegtuigjes over de Gazastrook heen gestuurd, via de electronica kan vanuit Israël besloten worden waar er een bom moet worden geloosd. Dat kan met grote precisie. Dit is de toekomst: oorlog zonder leger. Israël heeft grote verwachtingen van de verkoop van de nieuwe technologie aan andere landen die een bevolking onder toezicht en onder vuur willen houden zonder daar echte soldaten op af te moeten sturen. Er zijn al zo’n veertig landen die drones, die onbemande vliegtuigen, van Israël hebben gekocht. De VS gebruikt ze in Afghanistan, voorlopig alleen als ‘verkenners’. Turkije, onder andere, kocht zulke spullen voor 185 miljoen dollar. Zie Jonathan Cook, hier.

Over die zogenaamde bufferzone trouwens, hier.