Foto van Johannes Abeling, Nederlandse fotograaf, nu aanwezig in Rafah. Man die treurt om een omgekomen familielid.

Op 18 mei, er waren toen al 20 Palestijnen gedood tijdens ‘Operatie Regenboog’, hield Bush een verkiezingsspeech voor de AIPAC (American Israel Public Affairs Committee), de grootste joodse pro-Israël lobby in de VS. Bush benadrukte nog eens Israëls recht op zelfverdediging. Geen woord over de militaire acties in Gaza.

Maar kennelijk vindt ook Bush dat het er niet mooi uitziet. In ieder geval onthielden de VS zich van stemming toen in de VN Veiligheidsraad een motie werd aangenomen om te protesteren tegen Israëls optreden in Rafah. Dat is op zich bijzonder, want de VS speelt als het gaat om kritiek op Israël graag hun vetorechten uit. De boodschap is aangekomen bij Sharon, die een klein beetje bezig is te proberen het gezicht van Israël te redden.

Zo laat hij weten dat de bewoners van de huizen in Rafah die nu nog vernietigd gaan worden compensatie zullen krijgen. Dat kan hij rustig beloven, want het is onwaarschijnlijk dat een Palestijn dat aan zal nemen. Het zou immers betekenen dat je je er bij neerlegt dat je huis wordt afgebroken door het Israëlische leger, en weinig Palestijnen hebben zin om te collaboreren.
Verder laat Sharon weten dat er een onderzoek komt naar het doodschieten van een driejarig kind gisteren. Dat valt ook al in de categorie ’too little too late’, want er zijn in de afgelopen jaren veel Palestijnse burgers gedood en voor zover er sprake was van enig onderzoek heeft het nooit tot een veroordeling geleid. Dit is dus meer bedoeld voor de pers, en voor wie nog geloven wil dat het IDF hoort bij de ‘nettere’ legers.

Ondertussen is het leger nog niet weg uit Rafah. Ze zijn bezig om alle mannen boven de 16 uit hun huizen te halen en voor ondervraging op te sluiten in een voor de gelegenheid geconfisqeerde meisjesschool van de UNRWA. Ook dit is niet de eerste keer, er zijn wel vaker gebouwen van de VN in beslag genomen, zonder dat protest veel uitmaakte. Voor de mannen is het een dilemma: de straat op gaan kan betekenen dat je wordt neergeschoten, wat je in die school te wachten staat is onbekend en zeker niet prettig. Niet alleen verzetsmensen kunnen er op rekenen gevangen genomen te worden, maar familie zijn van iemand in het verzet kan je ook komen te staan op gevangenschap zonder proces en meer dan hardhandige verhoren. Maar thuis blijven en wachten op een inval van het leger kan weer gevaarlijk zijn voor de huisgenoten en de buren. Het leger heeft een techniek ontwikkeld om de huizen binnen te komen: niet over straat, waar ze bang zijn voor aanvallen en explosieven, maar ‘binnendoor’. Ze slaan gaten in de muren, stappen daardoor naar binnen, slaan dan weer een gat in de volgende muur, gebruiken die weer als toegang, enzovoorts.
Het verhaal van ‘Operatie regenboog’ is nog niet afgelopen.

Overigens heeft Sharon bij de presentatie van zijn ‘nieuwe plan’ voor de ontruiming van de nederzettingen in de Gazastrook al aangekondigd dat de huizen van de kolonisten zullen worden vernietigd voordat de stukken land aan het Palestijns Gezag zullen worden overgedragen. Dit, neem ik aan, om rechts een beetje gerust te stellen. Stel je voor dat de Palestijnen ook nog zouden profiteren van de terugtrekking!