In het Kalandia vluchtelingenkamp is op zondag Arafat Yaakoub doodgeschoten door het leger. Yaakoub was al in de eerste intifada gewond en bewoog zich sindsdien voort in een rolstoel. Het leger zegt dat er een groep jongeren met stenen gooide en dat ze waarschuwingsschoten hebben gelost. Yaakoub zat bij een kiosk in zijn rolstoel koffie te drinken. Hij werd in zijn hoofd geschoten en was op slag dood.
In het weekeinde zijn nog twee burgers gedood, waaronder een zwak begaafde jongen die het bevel om te stoppen niet begreep.
Mustafa Barghouti, een belangrijke Palestijnse mensenrechtenactivist zegt dat de Palestijnen niet verbaasd zijn over de feiten uit de Abu Ghraib gevangenis die boven tafel zijn gekomen. Voor tienduizenden Palestijnen doet hen dit erg denken aan wat ze zelf hebben meegemaakt. Jarenlang ontkende Israëls geheiem dienst dat er in de gevangenissen werd gemarteld, tot het Hooggerechtshof in 1999 het martelen aan banden legde: er vielen te veel doden bij. Vanaf dat moment mocht er alleen nog gemarteld worden onder medisch toezicht, aan de hand van een draaiboek waarin staat wat wel en niet mag, hoe lang je bijvoorbeeld iemand door elkaar mag schudden (daar kan je een soort kunstmatig opgewekte whiplash van krijgen) en onder welke omstandigheden: alleen wanneer er met martelen ‘levens kunnen worden gered’. Dat is een rekbaar begrip, en toezicht is er nauwelijks. Waar mensen over de schreef gaan worden ze niet bestraft. Hannah Friedman, een Nederlandse verpleegster die al lang in Israël woont en daar PCATI (The Public Committee Against Torture in Israel) heeft opgericht, een groep die zich inzet tegen martelingen, en probeert juridische bijstand voor gevangenen te organiseren weet er alles van. Van de 124 cases die ze voorgelegd hebben aan de rechtbank is er geen enkele ontvankelijk verklaard. De laatste tijd neemt het martelen weer toe. Het verschil met Abu Ghraib: dit zijn profi’s en geen amateurs. Ze maken geen foto’s om thuis te laten zien.
Op dit moment bevinden zich 7000 Palestijnen in Israëlische gevangenissen, velen van hen zonder proces of rechtsbijstand. De meesten van hen hebben wel enige vorm van marteling of ‘hardhandig verhoor’ meegemaakt voordat ze weer worden vrijgelaten.
Sinds 1967 hebben er 650.000 Palestijnen in de gevangenis gezeten. Dat is grofweg de helft van de volwassen mannelijke bevolking, zegt Barghouti.
Er zijn meer landen waar wordt gemarteld, maar dat zijn over het algemeen geen democratieën. Israël heeft de twijfelachtige eer het enige democratische land te zijn waarin het martelen door overheidsinstanties bij de wet is vastgelegd.
Goedemorgen Anja,
Er is een fout geslopen in hetgeen jij neerschrijft “…Israël heeft de twijfelachtige eer het enige democratische land te zijn waarin het martelen door overheidsinstanties bij de wet is vastgelegd…”
Israel is niet democratisch, en heeft zelfs geen twijfelachtige eer democratisch te zijn. Israel is hooguit een democratie voor zijn joodse deel van de mensen welke er wonen.
Maar dat noem ik dan meer een theocratie, al is Sharon weer niet de baas van de synagoges wat in een theocratie wel aannemelijk is (geestelijk leider tevens regeringsleider)…verwarrend!
Moeten we anders niet “gewoon” schrijven van een joodse dictatuur?
(Dictatuur: “…Er is duidelijk sprake van systematische onderdrukking van andersdenkenden en tegenstanders van de dictator. In het algemeen is een dictatuur het tegenovergestelde van een democratie. Meestal gaat een dictatuur gepaard met misstanden, zelfverrijking van de dictator, en het buiten gevecht stellen (gevangen nemen of vermoorden) van mensen met ideeën die afwijken van die van de dictator…”)
En als we dictator nu eens voor -bijvoorbeeld- Israelische overheid vervangen?
(Dictatuur: “…Er is duidelijk sprake van systematische onderdrukking van andersdenkenden en tegenstanders van de Israelische overheid. In het algemeen is een dictatuur het tegenovergestelde van een democratie. Meestal gaat een dictatuur gepaard met misstanden, zelfverrijking van de Israelische overheid, en het buiten gevecht stellen (gevangen nemen of vermoorden) van mensen met ideeën die afwijken van die van de Israelische overheid…”)
volgens mij is israel niet de enige .
Inderdaad Henk, maar wellicht hebben “we” daar geen handelsverdrag mee, of trekken “we” ten strijde als dit land ons niet zo gezind is. In het geval Israel is er een situatie ontstaan met dubbele maatstaven, ongekende support met vele miljarden euro’s en dollars. Dan mag je als medebelastingbetaler (ik praat nu niet eens over de menselijke, emotionele of rechtvaardige kant) je mond open doen.
De tijd moet maar eens voorbij zijn dat “we” zo fijntjes bagataliseren en het wel goed praten.
Hoe kan het dat de 2e kamer zijn tijd verknoeid aan Bot’s bezoek aan Arafat, terwijl er op het zelfde moment Palestijnen letterlijk aan gruzelementen worden geschoten. Dat noem ik slappe hap, en niemand die zich daar echt druk om maakt. Wilders, Koenders en kornuiten vinden het wel prachtig en best wat er in Israel en de Palestijnse gebieden aan de hand is. Een beetje kerel roept de ambassadeur op de mat. Maar niet als deze een Israelie is, bah!
Leo, als dat waar was wat je zegt, zou de helft of meer van de Israelische bevolking vastzitten.
Er zijn er zooooo veel die het om de een of andere reden niet met de regering eens zijn en hier gelukkig openlijk in de media over kunnen praten.
Wat je zegt is klinkklare onzin.
Ook je verhaal over een “theocratie”.
Anja, je had het over “hardhandige verhoren”. Denk je echt dat die in Nederland níet voorkomen?
Beste William, kan je misschien onderbouwing geven in jouw klinklare onzin aantijging?
Want als de helft zou vastzitten, is die helft dan het niet eens met de Israelische overheid? Dienstweigeraar…..?
Ga jij nu beweren dat de helft van de Israelische jongens en meiden (potentieel) dienstweigeraar zou zijn???
Wat heeft dit nou met dienstweigeraars te maken?
Denk je dat elke sodaat het 100% met het regeringsbeleid eens is? Nee, maar daardoor is hij echt nog geen “potentiele dienstweigeraar”
Ik had het over het feit dat in Israel iedereen het openlijk met de regering oneens kan zijn, wat bewijst dat het geen dictatuur is.