Israel is weer aan het werk om Beiroet te bombarderen. Conny Mus gisteren op RTL 4: er zijn nu 10.000 grondtroepen aanwezig in Libanon, en er zijn nog meer reservisten opgeroepen.
Of het werkt?
Het lijkt steeds onwaarschijnlijk dat Israel werkelijk wat bereikt: de soldaten zitten nog steeds gevangen. Kopstukken van Hezbollah zijn niet gedood of gepakt. En ondanks de massale aanwezigheid van Israelische militairen en vergaande verwoestingen lijkt de bewering dat de ‘infrastructuur van Hezbollah’ grote schade is toegebracht volstrekte bluf: meer dan 200 katjoesja raketten werden gisteren op Israel afgevuurd, een dode tot gevolg. Nog niet eerder werden er op een dag zoveel afgevuurd. In de Volkskrant vanochtend de vertaling van het artikel dat ik al eerder plaatste, Uri Avnery’s artikel, over wat een lekker kort oorlogje had moeten worden. Avnery schreef al weer een nieuw artikel: hoe het verder zal gaan in Israel als deze mislukte oorlog is afgeblazen.
THE SIMPLE truth is that up to now, the 22nd day of the war, not one single military target has been reached. The same army that took just six days to rout three big Arab armies in 1967 has not succeeded in overcoming a small “terrorist organization” in a time span that is already longer than the momentous Yom Kippur War. Then, the army succeeded in just 20 days in turning a stunning defeat at the beginning into a resounding military victory at the end. In order to create an image of achievement, military spokesmen asserted yesterday that “we have succeeded in killing 200 (or 300, or 400, who is counting?) of the 1000 fighters of Hizbullah.” The assertion that the entire terrifying Hizbullah consisted of one thousand fighters speaks for itself.
One of the declared aims of this war was the rehabilitation of the Israeli army’s deterrence power. That really has not happened.That’s because the other side of the coin of arrogance is the profound contempt for Arabs, an attitude that has already led to severe military failures in the past. It’s enough to remember the Yom Kippur war. Now our soldiers are learning the hard way that the “terrorists” are highly motivated, tough fighters, not junkies dreaming of “their” virgins in Paradise.
But beyond arrogance and contempt for the opponent, there is a basic military problem: it is just impossible to win a war against guerillas. We have seen this in our 18-year stay in Lebanon. Then we drew the unavoidable conclusion and got out. True, without good sense, without an agreement with the other side. (We don’t speak with terrorists, do we? – even if they are the dominant force on the ground.) But we did get out.
AFTER THE war, the enthusiasm will simmer down, the inhabitants of the North will lick their wounds and the army will start to investigate its failures. Everybody will claim that he or she was against the war from the first day on. Then the Day of Judgment will come.The conclusion that presents itself is: kick out Olmert, send Peretz packing and sack Halutz.In order to embark on a new course, the only one that will solve the problem: negotiations and peace with the Palestinians, the Lebanese, the Syrians. And: with Hamas and Hizbullah.
Because it’s only with enemies that one makes peace.
Voor het hele artikel, ga naar de website van Gush Shalom.
In Trouw staat de advertentie van een aantal organisaties om de regering op te roepen stelling te nemen. Wie zwijgt stemt toe. Wij hebben het, als Stichting Kifaia, meeondertekend. Trouw maakt er voorpaginanieuws van: “Kritiek op beleid Bot zwelt aan“. Naast de advertentie verscheen ook het artikel van Dries van Agt en Martin Siepermann in de Volkskrant. Martin stuurde me de tekst, staat hieronder. En kritiek op Bot komt nu ook van CDA-senator Van der Linden, in zijn rol als voorzitter van een internationale club parlementariers bij de Raad van Europa. “Het voortgaand buitenproportionele geweld door Israel, in het bijzonder de aanvallen op civiele doelen, is volstrekt onaanvaardbaar en in strijd met de meest basale normen van het internationale recht” zei Van der Linden namens de 315 leden. Kort geleden bij een debat in de Tweede Kamer stond het CDA nog geheel achter minister Bot. (Zie Bot staat achter Israel)Het is niet meer alleen links die vindt dat de Nederlandse regering tekort schiet.
Naeeda stuurde foto’s uit Israel van de demonstratie daar.
hai anja, gisteren gingen de tegenstanders van de oorlog weer de straat op in tel aviv. dit keer was de demonstratie georganiseerd door de vrouwen in het zwart. de sfeer was goed; groepjes zingende communistische jongeren, sterke
palestijnse vrouwen en hardcore left israel, ze waren er allemaal. of de demonstrties wat uithalen is maar de vraag, maar deze demonstraties geven mij en met mij vele anderen, wat adem in een momenteel verstikkende omgeving. de meerderheid blijft een voorstander van de oorlog;”We moeten ze een lesje leren”.
In mijn omgeving vertrekken steeds meer reservisten naar de bezette gebieden en naar libanon, het is dan ook erg lastig praten met de gemiddelde israelieer op t moment. de demonstraties zijn daarom een must, een plek om gelijkgestemden te ontmoeten, letterlijk even op adem komen.
Groetjes, naeeda
Ook op de site van Gush Shalom staan foto’s. De foto bovenaan deze posting is van Gush. Daar staat onvermoeibare Uri Avnery weer. Rachel, de vrouw van Uri, maakt altijd de foto’s. Ik herken Ya’el Dayan (de dochter).
De Israelische propaganda-machine maakt overuren. De vaste techniek bij al te erg uit de hand gelopen bloedbaden onder burgers is ontkennen. Dat waren wij niet, dat waren zij zelf. Dat gebeurde bij de aanval op de families op het strand in Gaza, dat gebeurt nu bij het bloedbad in Qana. Meteen twijfel zaaien, is het motto. Die gebouwen stortten pas uren later in nadat het leger er op had geschoten, wordt er beweerd, dus dat hebben zij zelf opgeblazen. En zoveel doden waren er niet. En die lijken waren al stijf, dus ze hebben dode kindertjes ergens anders vandaan gesleept. Met de suggestie: die barbaren van Hezbollah zijn in staat om zelf burgers te vermoorden om maar goed in de media te komen.
Ik schreef het al eerder: het Israelische Ministerie van Buitenlandse Zaken is bij de tijd, en heeft ook het internet als doelwit voor de propaganda ontdekt. Er is een nieuwe site ingericht, www.giyus.org, waar de Israel apologeten zich bij aan kunnen sluiten. Dan krijgen ze dagelijks een paar websites en blogs aanbevolen die nare dingen zeggen over Israel, en dan weten ze wie ze bestoken moeten. Er zijn ook tips bij om dat succesvol te doen:
Please read these blogs and voice your opinion. However, please take a moment to review other people’s comments and avoid unnecessary repetitions. Also please make sure your comment directly relate to the blog item in question.
Kan ik me van harte bij aansluiten. Het valt een beetje op als ik de zoveelste reactie lang krijg waarom ik me wel voor Palestina inzet en niet voor Darfur. Het wordt ook zo vervelend.
Gisteren was ik bij een klein en mooi protest in Rotterdam, dichters voor de vrede. Verslag volgt.
PS. In de campagnes om Israel zoveel mogelijk schoon te wassen van de oorlog die ze nu voeren tegen Libanon en de Palestijnen is het simpelste middel uiteraard het aandikken van het vijandbeeld aan de andere kant. Zo doen er ook wat inzenders hier hun best om Hezbollah nog een beetje duivelser te maken, het zijn bebaarde moslims tenslotte, die God van hen heeft hen toch opgedragen om Israel te vernietigen, leven heeft voor hen geen waarde, dat soort werk. Het is vooral de bedoeling om daarbij aan te sluiten bij al bestaande vooroordelen over moslims en de neiging om elke vorm van verzet af te doen als terrorisme. Doe geen moeite. Serieuze analyses over Hezbollah, de verhoudingen binnen Libanon, zoals ik er al een paar geplaatst heb zijn welkom, maar dan wel met fatsoenlijke bronvermelding, of anderszins geschreven vanuit deskundigheid of directe ervaring. Het bekende napraten van wat de propaganda-machine aan het produceren is vind ik geen bijdrage aan betere informatie of discussie.
Uri Avnery heeft het over the terrible arrogance in which we (Israelis) were brought up and which has become a part of our national character en het gevolg daarvan the profound contempt for Arabs.
Ik denk dat hij daarmee een zeer belangrijk punt aansnijdt dat voor een deel verklaart waarom Israel deze insane oorlog aan het voeren is. Als men luistert naar de Israelische leiders en media krijgt men snel de indruk dat ze hun grip op de realiteit hebben verloren en hun eigen propaganda en mythes zijn gaan geloven. Daarom is de oorlog misschien zo moeilijk te begrijpen. De Israelische objectieven schijnen met de dag te veranderen (behalve “Hizbollah vernietigen”) en er lijkt geen exit strategy te bestaan.
In 1975 is de zeer racistische Zuid-Afrikaanse regime Angola binnengevallen met aanmoediging van Henry Kissinger, die onofficiële Amerikaanse steun had beloofd. Toen geloofde het Zuid-Afrikaanse leger ook in de eigen superioreit over de “achterlijke” Afrikaanse buurlanden (een Zuid-Afrikaanse generaal beweerde zelfs dat hij heel Afrika tot Caïro in een paar weken kon veroveren als hij dat zou willen). De arrogantie van de blanke leiders werd hen noodlottig. Zonder een duidelijke strategie en zonder een echte noodzaak om Angola binnen te vallen, kwamen de Zuid-Afrikanen heftige verzet tegen van gemotiveerde Angolaanse strijders, die door Cubanen opgeleid en met moderne wapens waren voorzien . Het werd een ramp voor het Zuid-Afrikaanse leger, dat uiteindelijk gedwongen werd zich haastig en verslagen terug te trekken.
Misschien voltrekt zich nu in Libanon iets vergelijkbaars, mede veroorzaakt door een racistische overtuiging van de eigen superioriteit en een bijna paranoïde geloof dat alle middelen gerechtvaardigd zijn omdat men anders “de zee wordt ingedreven”.
De voormalige CIA analyste, Kathleen Christison, schrijft in “The Insane Brutality of the State of Israel”:
Ik hoop dat de Israeli’s, net als de blanke Zuid-Afrikanen, spoedig zullen beseffen dat de enige draaglijke toekomst wordt geboden door vreedzaam samenleven op basis van gelijkwaardigheid en wederzijdse begrip en herkenning. Er is uiteindelijk geen enkel alternatief.
Wat mij in Israel is opgevallen, Charles, is een bijna vanzelfsprekend racisme, dat nog nauwelijks ter sprake is gebracht. Ik denk dat als je begint met een tweedeling te maken tussen joodse en niet-joodse burgers, en bovendien een vijandbeeld nodig hebt om je mensen zo ver te krijgen dat ze jarenlang in het leger willen dienen om het land tegen de barbaren te verdedigen, het nauwelijks meer mogelijk is om nog een grens te trekken bij, om het maar cynisch te zeggen,\’funktioneel\’ racisme. Eenmaal grootgebracht met de gedachte dat er mensen zijn die verdediging verdienen, en anderen die dat niet verdienen, vespreid zich dat denken in hoog en laag, en houdt niet stil bij de \’aangewezen vijand\’. Zo is het ook duidelijk dat de ashkenazische joden (uit Europa) \’beschaafder\’ werden gevonden (en navenant veel machtsposities innemen), terwijl de mizrahim (de vaak Arabisch sprekende en uit Arabische landen afkomstige joden) in een tweedrangspositie zitten. Peretz is overigens een mizrahi, met een nogal Arabische snor ook nog, dat is de eerste grote uitzondering op de regel, maar in de campagnes is zijn afkomst vaak tegen hem uitgespeeld. Iets dergelijks kon je ook zien met de behandeling van zwarte joden uit Ethiopie, die nadat ze met veel tamtam naar Israel waren gehaald, door de orthodoxie niet als \’echte\’ joden werden gezien. Wanneer een vorm van racisme eenmaal acceptabel is, en zelfs wordt gecultiveerd en aangeleerd hou je het niet meer in de hand. Buitenlandse arbeiders worden trouwens ook schandelijk behandeld, maar ja, daar zijn we in Nederland ook niet onbekend mee.
Ik denk dat je ook een punt hebt dat de leiders in hun eigen retoriek gaan geloven. Zoals Judith Herzberg zei, ik citeerde het geloof ik pas in een van de stukken: \’als je gedwongen wordt om mensen te slaan, ga je ze dan vanzelf niet haten?\’ Het wordt kip en ei: behandel mensen als de vijand, ze gaan zich als de vijand gedragen, je zegt: zie je wel. Altijd al geweten, die Arabieren zijn jodenhaters en ze willen ons de zee in drijven.
Ik moet trouwens de historische foto\’s nog opzoeken die Leo me eens stuurde. Het interessante is waar die steeds maar herhaalde uitdrukking \’de zee indrijven\’ vandaan komt. Het is namelijk nog nooit gebeurd, dat wil zeggen, niet met de joden. Wel met de Palestijnen, in 1948, die in primitieve vissersbootjes uit Haifa vluchtten. Ik denk dat jij uit Zuid Afrika ook nog wel kent hoe blank bang werd voor zwart, en dus al hun eigen agressie op zwart projecteerde, misschien met een onbewust: stel dat ze straks, als ze de macht hebben, ons aandoen wat wij hen hebben aangedaan. Kan me voorstellen dat je dan bang wordt. En niet helemaal zonder reden, zoals joodse Israeli\’s ook echt reden hebben om bang te zijn, langzamerhand.
Jij weet wat een klus het is om een racistisch verleden op te ruimen. Toen ik in Zuid Afrika was, en daar doorheen reisde en ook in kleine plaatsjes kwam waar de zwarten nog steeds aan de \’verkeerde\’ kant van de spoorlijn woonden, zag je dat met het opheffen van het formele racisme, het geinternaliseerde racisme nog helemaal niet weg was. Zoals een blanke baas het over een zwarte man had, hij noemde ze allemaal \’boy\’.
Ik geloof dat bijna iedereen denkt dat het, wanneer het ooit zover mag komen, het vooral de Palestijnen zijn die het het moeilijkst zullen hebben om over hun haat heen te stappen. Ik denk dat dat niet waar is. De meeste Palestijnen hebben ondanks alle vernederingen en ellende hun gevoel van eigenwaarde en hun trots weten te behouden, ze hebben ook een onuitroeibaar gevoel dat ze aan de goede kant van de geschiedenis zitten. Dan de Israeli\’s, met die klont aan verdrongen schuldgevoel, aangeleerde superioriteit, angst voor wraak, ik denk, hoe vreemd dat ook klinkt, dat die het moeilijker gaan krijgen. Het is niet zo simpel om van dat superioriteitsgevoel omlaag te moeten naar een schuldbesef. Iemand heeft eens gezegd, ik ben even vergeten wie, \’de Duitsers zullen de joden Auschwitz nooit vergeven\’.
Ik heb veel gewerkt met slachtoffers en daders, als het gaat om geweld in relaties en gezinnen, ook in na-oorlogssituaties als de Balkan, en ik ben er van overtuigd dat slachtoffers uiteindelijk beter kunnen \’helen\’ dan de daders.
Ik geloof dat ik zowat weer aan een essay ben begonnen, was de bedoeling niet. Ik rol van de ene associatie in de andere.
Dank Anja voor deze waardevolle bijdrage. Overwerk alsjeblieft niet jezelf want ik weet niet waar je de energie vandaan haalt.
Wij zouden voor geen goud dit weblog willen missen.
Nou dank je Jan. Ik heb mijn eigen doktersadvies uitgeschreven en mezelf verboden om meer dan twee sessies per dag aan de PC en mijn weblog te zitten, want ik raakte wel enigszins over de kop. Maar schrijven zoals hierboven, dat is meer therapie. Het is ook wel lekker om langzamerhand terug te kunnen vallen op zoveel opgedane ervaringen. Opeens blijkt iets dat ik in Kroatie heb geleerd van toepassing te zijn op Palestina/Israel. Daar word ik dan een beetje high van. En dat geeft meer energie dan het neemt. Hoewel.
Ik ga nu maar weer eens een wasje draaien of zo.
Het citaat van de joden de zee indrijven komt (ik heb even gegoogeld) volgens internet uit 1957 en is van de president van Egypte, Abdul Nasser: “Wij zullen de joden in de zee drijven en hen uitvagen als natie.”. In 1964 werd het herhaald door Ahmed al-Shuqayri, de oprichter van de PLO (Palestinian Liberation Organisation): “Wij zullen de joden in de zee drijven.”
Er staat nog dat Nasser het in 1967 weer zei, bij het begin van de 6daagse oorlog: “Wij gaan ze allemaal de grond instampen. We drijven ze allemaal in de zee. Wij zullen Israël van de aardbodem wegvagen en niemand zal zich haar bestaan ooit nog herinneren.”
Over de betrouwbaarheid van de bron kan ik geen zinnig woord zeggen.
http://www.verzet.org/content/view/603/35/1/3/
Als je gaat zoeken op internet kom je herhaaldelijk tegen dat het in het handvest zou staan van de PLO en van Hamas. De zoekopdracht joden+zee+drijven wordt het meest in verband gebracht met Arafat.
Anja, wat ik vreemd vind (of misschien juist niet) is dat veel blanke Zuid-Afrikanen ook letterlijk hetzelfde beweerden: dat de zwarten hun de zee in wilden drijven (in Engels “they will drive us into the sea” en in Afrikaans “hulle sal ons in die see jaag”).
Ik ben geen psycholoog maar ik vermoed dat er een diepere symboliek achter dat beeld zou kunnen zitten. Waarom zeiden blanke Zuid-Afrikanen (en zeggen Israeli’s) niet gewoon “ze willen ons afslachten”. Want zoals je zegt is (tenminste voor zover ik weet) geen volk ooit de zee ingedreven. Sommige zwarten riepen “every Boer a bullet”, maar dat is natuurlijk iets anders dan in de zee drijven. Misschien heeft het iets te maken met de diepe (oer)symboliek van de zee.
De angst van blanke Zuid-Afrikanen dat de zwarte bevolking “wraak zou nemen” was niet alleen onbewust. Het was een angst dat openlijk uitgesproken werd, vreemd genoeg vaak door de ergste racisten, die vervolgens de conclusie niet aan koppelden dat ze dan de zwarte bevolking beter zou moeten behandelen. Misschien was dat gedachte voor hun juist een reden om de zwarte bevolking nog meer te haten en te verachten.
Wat er nu is Israel plaatsvind vind ik echt bizar, zoals dit foto van ultra-orthodoxe Joden die muziek spelen voor de Israelische troepen voordat ze Libanon binnenvallen. (hier is de hele set foto’s)
Hoi naeeda.
Ik was daar ook in Tel Aviv. wat jammer dat we van elkaar niet weten hoe we er uit zien. De 4de foto van boven, die met twee vrouwen die een bord dragen met \”Israel is a terrorist state\”. De ene vrouw zonder hoofddoek is mijn schoonzus uit Sakhnin en de vrouw met hoofddoek is een vriendin van mij uit Mazd al krum. Ik stond vlak naast ze. Wat toevallig. Ik geef via anja mijn cell phone number, bel me eens. want we zullen nog wel vaker komen in Tel Aviv om te demonstreren.
Groeten Trees.
@clara (6): Het blijkt dat er geen bewijs is dat Nasser ooit “de zee indrijven” (of iets vergelijkbaars) gezegd heeft.
In 1972 heeft de Britse parlamentslid Christopher Mayhew 5.000 pond (een redelijk hoog bedrag in die dagen) aangeboden aan iedereen die kon bewijzen dat Nasser iets dergelijks gezegd had. Na vier jaren heeft ene Warren Bergson geprobeerd Mayhew via de rechter tot betalen te dwingen. Bergson moest echter toegeven dat hij geen enkel bewijs kon vinden dat Nasser een uitlating van die strekking gedaan had.
Arie Brand heeft dit trouwens al eerder op Anja’s webblog opgemerkt.
Ik ben ook een interessant artikel in de San Francisco Chronicle tegengekomen die een ander licht werpt op de de zesdaagse oorlog.
Dit alles laat wel zien hoe effectief de Israelische propaganda is geweest, en hoe graag het Westen de schuld bij de Arabieren wil leggen.
hai trees,
wat toevallig! ik dacht nog wel aan je tijdens de demonstratie. ik heb je nummer (gekregen van anja toen we elkaar zouden ontmoeten op ben gurion). je kunt een van deze dagen een telefoontje verwachten:-)
be safe.
In NRC las ik een interessant artikel van een meneer Dershowitz, hoogleraar rechtswetenschap aan Harvard. Anja heeft er geloof ik kort naar verwezen.
De strekking ervan is dat degene die er doelbewust op uit is burgerslachtoffers te maken, een terrorist is. Hamas en Hezbollah zijn dus terroristische organisaties, want met zelfmoordaanslagen treffen ze bewust burgers, en de kans dat die ongestuurde katjoesja’s burgers raken is groter dan dat ze militairen raken. Aan de andere kant excuseert hij het IDF omdat strijders van Hamas en Hezbollah veelal burgers zijn, burgers gebruiken of zich onder burgers bevinden. Veel burgerslachtoffers onder Palestijnen/Libanezen werkt in het voordeel van Hamas/Hezbollah, omdat de wereld slachtoffers nou eemaal zielig vindt. Als het redelijkerwijs niet mogelijk is om een terreurorganisatie uit te schakelen zonder daarbij burgers te treffen, zou dit in zijn visie moeten mogen. Daarbij wil hij nog wel een afweging maken tussen de aantallen burgers die bij de operatie omkomen en het aantal burgers dat baat heeft bij het uitschakelen van Hamas/Hezbollah.
Tot zover kon ik hem volgen. Ik verwachtte echter de vraag waarom Hamas en Hezbollah het vooral op burgers gemunt hebben, en, meer in het algemeen, waarom die organisaties bestaan en populariteit genieten. Die vraag stelt Dershowitz zich niet, laat staan dat hij zich aan een antwoord waagt.
Aan het eind van het verhaal kwam de aap uit de mouw, waar hij twee dooddoeners opvoert:
“Een democratie mag de levens van zijn eigen onschuldigen boven de levens van de burgers van een agressor stellen…”
en
“Israël heeft Libanon in 2000 verlaten, en Gaza in 2005. Dit zijn geen ‘bezette’ gebieden meer. Toch dienen ze nu als lanceerplatforms voor aanvallen op Israëlische burgers. Het lijkt er dus op dat bezetting niet tot terreur leidt, maar andersom.”
Triest dat iemand van Harvard met zulke oogkleppen op loopt.
http://www.counterpunch.com/cook08032006.html
Hierboven een link naar eena rtikel van Jonathan Cook, over het gebruik van de burgerbevolking als \”human shields\”.
In dit artikel wordt gesproken over dat Israel vele militaire kampen dichtbij de arabische dorpen heeft gebouwd. Hij schrijft over een dorp dat een militair kamp zo dicht bij heeft, zo\’n 20 meter van de school. Jonathan Cook mag geen namen geven, daar alle journalisten in Israel zich moeten houden aan een wet die zegt dat men geen namen mag geven van plekken waar men deze militaire kampen heeft. Ik mag dat wel, dit dorp is Sakhnin. op zo\’n 300 meter van mijn huis hebben we dat militaire kamp. En onze angst is ook dat hier een raket op valt. Want niemand weet wat daar allemaal onder de grond ligt. Goed artikel.
dankje Trees voor de link. ik krijg t letterlijk koud, iedere keer als ik denk; ach zoo gepland kan t toch niet zijn..dan komt er een harde knal..BANG ja hoor de werkelijkheid is nog erger.
pas geleden was ik in anata, een palestijns dorpje in oost jerusalem, net na french hill en net voor shaufaat. tegenover het dorp, aan de kant van de dode zee weg ligt een militair terrein. er word daar flink verbouwd, t is onduidelijk wat er aan de hand is, maar van israelische ex militairen begreep ik dat dit een van de grootste militaire kampen is met een heel groot ondergronds systeem. en inderdaad precies tegenover een palestijns dorp. feitelijk op de westbank.
als je vanuit t zuiden naar de dode zee reist, dan zie je allemaal kleine en grotere bedoeien dorpjes en een oplettende reiziger ziet de bussen vol militairen..op weg naar oefen terreinen voor nieuwe militairen…en ja hoor deze terreinen liggen rondom de bedoeien dorpjes.
de werkelijkheid van dit schyzofreen land is zoo veel ingewikkelder dan de gemiddelde pro israelieer wil inzien.
Hendrik Jan, Het NRC vertelde er niet bij dat Dershowitz bekend is als een van de meest rechtse Israel-apologeten, en de auteur van The Case for Israel.
“Hierboven een link naar eena rtikel van Jonathan Cook, over het gebruik van de burgerbevolking als \”human shields\”.
In dit artikel wordt gesproken over dat Israel vele militaire kampen dichtbij de arabische dorpen heeft gebouwd.”
Trees, waarom lees je niet wat er staat? Waarom vertaal jij dit nu op deze manier terwijl de auteur (afgezien van het feit of ik het er mee eens ben) toch duidelijk arabische EN joodse dorpen/steden bedoelt? Je wekt hiermee de schijn werkelijk alles te betrekken op 1 bevolkingsgroep en daarmee een goedkope punt te scoren.
De auteur zegt iets anders namenlijk: In dit artikel wordt gesproken over dat Israel vele militaire kampen dichtbij de israelische dorpen heeft gebouwd.
Ik lees stukjes waar naar verwezen wordt altijd grondig door en probeer daaruit te leren hoe de “andere kant” dit ervaart en welke aanwijzingen er zijn dat ik mijn standpunten moet wijzigen. Heel vaak moet ik naar aanleiding van zo’n stukje iets wijzigen. Soms ook niet. Alles bij elkaar probeer ik een eerlijk beeld te krijgen. Dat lukt niet met selectief quoten, zoals jij doet.
Nogmaals Trees, Israel is niet zo heel erg groot. Op basis van eerdere verklaringen op dit weblog maak ik op dat de algemene mening hier is dat Israel vaak joodse dorpen of steden bouwt zowat bovenop bestaande arabische dorpen om daarmee uitbreiding van deze laatsten te bemoeilijken.
Feit of fictie maakt niet zoveel uit dit keer, waar het omgaat is dat die redenering dus zou betekenen dat er veel militaire installaties in de buurt van arabische èn joodse bevolkingscentra liggen.
Hoe dan ook, in een dicht bevolkt land zullen welke militaire installaties dan ook altijd dichtbij van alles zijn. Dat is echter iets heel anders als een raketlanceerder in de achtertuin van een flatgebouw of in een moskee.
Beide zijden doen aan propaganda, dat is in elke oorlog ter wereld altijd zo. In dit kader is het misschien interessant te verwijzen naar het werk van Adnan Hajj, een freelance fotograaf die tot enkele dagen geleden werkte voor het persburo Reuters. Hij was ondermeer één van de fotografen in Quana die zijn fotos de hele wereld over zag gaan. Hij werd ontslagen omdat zijn Photoshop hobby in de weg kwam van zijn geloofwaardigheid.
Zoals gezegd, ik wil graag blijven lezen, dus laat die links maar komen 😉 en ik hoop van harte dat jij en de jouwen deze verschrikkelijke situatie goed zullen doorstaan.
Nog even de quotes uit het artikel waar jij naar verwijst:
“One of Hizbullah’s first rocket attacks …….. was on a kibbutz …. that the rocket strike targeted a top-secret military traffic control centre built into the Galilee’s hills.”
“There are hundreds of similar military installations next to or inside Israel’s northern communities. ”
“it was widely reported that a Hizbullah rocket had landed “near a hospital” in a named Israeli city …. very “near” that hospital is an army camp.”