(Wahid Sanouji)
“Het is soms nauwelijks te verwerken en te bevatten, God, wat jouw evenbeelden op deze aarde elkaar allemaal aandoen in deze losgebroken tijden. Maar daarvoor sluit ik me niet op in deze kamer, God, ik blijf alles onder ogen zien en wil voor niets weglopen en van de ergste misdaden tracht ik iets te begrijpen en te doorgronden. En ik probeer altijd weer de naakte kleine mens op te sporen, die dikwijls niet terug te vinden is midden in de monstrueuze ruïnes van zijn zinloze daden. Ik zit oog in oog met jouw wereld, God, en ik onvlucht de werkelijkheid niet en ik ben blij je schepping te prijzen, ondanks alles.”
Etty Hillesum
Zondag. De Duif. Verbinden, was het thema dat Jan Andreae de voorganger had uitgekozen. Astrid Serise zong en las.
(Astrid Serise)
Drie mannen die spelen in As I left my fathers house – prachtige voorstelling trouwens, ik moet daar nog over schrijven, lazen een fragment. Een jood, een moslim, een christen.
(Thomas Oerlemans)
De jood, over die vraag, waar was Hij toen ze werden weggehaald? “Moeder zei; ze zijn gestorven. Mijn tante zei: ze zijn niet teruggekomen. Niemand zei: vermoord.”
De moslim, aangekomen als vluchteling in een ander land: “Allah, ik smeek U, laat de ogen van mijn kinderen stralen.”
(Bright Richards)
De christen, uit Liberia: “Ik begeef mij naar een tussenland. Ik ben blij dat er nog mensen zijn die willen dat ik leef. Jij, en jij, en ook mijn moeder.”
(Jan Andreae)
We bidden. We delen brood en wijn. We zingen dat Zijn koninkrijk op aarde mag komen:
Een wereld, met bomen tot in de hemel,
waar water, schoonheid en brood,
gerechtigheid is en genade
waar vrede niet hoeft bevochten,
waar troost en vergeving is
en mensen spreken als mensen,
waar kinderen helder en jong zijn,
dieren niet worden gepijnigd,
nooit één mens meer gemarteld,
niet één mens meer geknecht.
Doof de hel in ons hoofd,
leg uw woord op ons hart,
breek het ijzer met handen,
breek de macht van het kwaad.
Morgen de preek van Jan.
En hier meer foto’s:
Hi Jan ,
I am not really aware of what is going here , but what I am really sure of that your doings are always remarked as of a high value . I wish you the best of Success .
Jan has become a parttime imam, Fatma. Sometimes he leads a service in a church called The Pigeon. And in this service where three friends, a jew, a muslim and a christian participating. It was very beatiful.
Mooi verhaal. Verbinden is goed. Verschillen ook en diversiteit in perspectieven en meningen ook uitstekend. Ik kijk uit naar de preek en zal hem doorsturen naar Gerrit Jan, onze pastor (de plek waar “As I left my father’s house” op 2 september in première ging. En in januari 2009 de eerste try out plaatsvond.
De St. Antonius van Padua / Onze Lieve Vrouw van Goede Raad parochie in het Utrechtse Lombok.
De Dominicusparochie, Pniel/Triomfatorkerk en de Antoniusparochie organiseren samen een lezingencyclus over Leven met Verandering. Manuela Kalsky was er twee weken geleden. Zij is de directeur van het Dominicaans Studiecentrum; uit Duitsland afkomstig en Luthers opgegroeid.
Vandaag was er Erik Borgman, theoloog uit Utrecht over Duurzaamheid en veranderingen. En over twee weken een verhaal van de jonge Geert Rozema, die werkt in het buurtpastoraat in Arnhem. Fijn om daar een groepje van 25 parochianen, gemeenteleden en gasten bijeen te zien en mee te denken over Veranderingen *in de huidige tijd*. Op die avond geven we a vorm aan verbinding tussen de protestanten en katholieken in ons stadsdeel. http://www.dominicusparochie.nl (Actueel)
Pingback: Verbinden in losgebroken tijden « Asileftmyfathershouse's Blog
Too bad I missed it. I’m not a church-goer but it looks really beautiful!