Gisteren met Anneke naar Zomeravond met Leon de Winter zitten kijken. Ik ben geen vriend van Leon de Winter. Ik vind zijn zichzelf overschreeuwende oordelen over iedereen die niet net als hij Israel door dik en dun verdedigt vergaand beneden peil, zoals pas in Elsevier:
De joden van Een Ander Joods Geluid liepen mee met mensen die om hun dood riepen. Zij doen niet onder voor de collaborateurs van de Joodse Raad in WO II en mogen zich vanaf nu Een Andere Joodse Raad noemen.
Die was dus voor Anneke.
De SP, de partij die zichzelf graag ziet als ‘partij van het protest’, heult al enige tijd met de ergste fascisten die de wereld momenteel kent: die van Hezbollah, van Hamas, van Fatah, van de zelfmoordenaars die op markten in Irak hele gezinnen de lucht injagen, van de krankzinnige mullahs in Teheran. (..) De SP en Groen Links hebben zich ontpopt als steunpilaren voor antisemitische en reactionaire bewegingen.
Die was dus voor mij.
Geen vriend dus. Geen grote verrassingen in het gesprek met Joris Luyendijk. Dat er achter al het geschreeuw en de beschuldigingen een emotionele en vooral bange man schuilgaat, getekend door de jodenvervolging van WO II, en zijn beschadigde familie, dat wist ik wel. Je kunt het met zijn verhaal wel voorstellen dat hij iemand is geworden die overal vijanden ziet en wild om zich heen slaat. Ik neem het ook vaker de media en programmamakers kwalijk die hem verheffen tot een serieus te nemen gesprekspartner. Alsof hij een Midden Oosten deskundige zou zijn. Want zijn werkelijke kennis valt erg tegen. Hij heeft vooral een mening. En een die hij graag in hoofdletters en uitroeptekens verkondigt, zoals hij gisteravond ook grotendeels in hoofdletters en uitroeptekens sprak, tot hij behoorlijk vakkundig door Luyendijk uit de lucht werd geplukt en weer op de grond gezet.
Een paar dingen vielen me op.
Hoe hij, alweer zeer geemotioneerd, vertelde over een prachtige demonstratie van Amerikaanse straaljagers, daarbij van ontroering moest huilen, en dacht, dit is een goede kracht. Waarmee hij liet zien hoe kwetsbaar hij is, maar ook hoe zijn opvattingen wel erg ver gestuurd worden door zijn emoties: wat Amerika politiek uitspookt is secundair aan zijn gevoel bij het zien van een straaljagerdemonstratie.
Wat me ook opviel is hoe hij in een fantasiebeeld kan schieten. Ayaan Hirsi Ali die hij bijna verliefd (hij is de enige niet, wel vertelde hij er terloops nog even bij dat hij haar altijd alleen maar zag in gezelschap van zijn vrouw) beschreef als een Afrikaanse prinses, hij zag als het ware de Afrikaanse vlakte achter haar. Het punt was dat hij nauwelijks een onderscheid kon maken tussen dat fantasiebeeld en de realiteit, er leek geen ruimte meer te zijn voor andere visies op Hirsi Ali. Luyendijk probeerde het nog even. Tevergeefs. De Winter zag het zo dus was het zo.
En ten derde een punt waar Luyendijk hem nog even over doorzaagde, hoe hij ferme oordelen over het Midden Oosten kon hebben, terwijl hij al twintig jaar niet meer in een Arabisch land was geweest. Of hij nou nooit nieuwsgierig was naar de mensen waar hij over oordeelde. Van nieuwsgierigheid had De Winter geen last, en hij vond dat hij het beter kon zien vanuit de verte. Tja. Dat verklaart wel het een en ander.
En bij elkaar ook hoe hij zijn vijandbeeld Een Ander Joods Geluid en de SP opbouwt en in stand houdt. In zijn hoofd zijn de vijanden uitgegroeid tot monsters, collaborateurs, jodenhaters en heulers met fascisme. En geen realitycheck zal hem daar van af houden. Zo authentiek hij is als hij zijn emoties laat zien, zo onbetrouwbaar is hij als het gaat om oordelen over mensen die hij als tegenstanders ziet.
Mijn stuk voor de Kifaia website is af. De Palestijnse vrienden laten weten eerst naar Duitsland te gaan en dan naar Nederland te komen. Ik hoop voor ze dat het daar niet zo regent als hier. En ik kan dus de voorbereidingen voor hun verblijf hier weer even staken. Wat leer ik van de Palestijnen toch een boel flexibiliteit. En wat zal ik nou eens gaan doen.
Bij de kleine berichten: bij de gesneuvelde soldaten is ook Uri Grossman, de twintigjarige zoon van de schrijver David Grossman. Wat een verdriet moet dat zijn. Ik heb Grossman wel eens ontmoet. Ik vond zijn twee boeken over Palestijnen erg integer: The yellow wind gaat over zijn gesprekken met Palestijnen op de Westoever, in Sleeping on a wire, zocht hij Palestijnen in Israel op. Bij mijn weten de eerste keer dat een joodse Israeli bewust contact zocht met Israelische Palestijnen, en wilde weten wat ze denken, hoe ze leven. Hij stelde zichzelf een opdracht, hij wilde weten hoe ver hij met hun gedachtenwereld mee kon gaan tot bij hem zelf de grens was bereikt en de angst toesloeg. Die twee boeken hoorden bij mijn vormende lectuur, voordat ik zelf ging kijken ind e Palestijnse gebieden en kennis maakte met in Israel wonende Palestijnen. In Nederland zag ik hem als een ernstige, integere man. Ik had hem altijd al hoger zitten dan Amos Oz, ook al komen ze wat politieke opvatting betreft dicht bij elkaar, omdat hij echt wilde luisteren. Oz, schreef een neerbuigende Brief aan een vriend (die naamloos bleef, en niet voor niks, ik denk niet dat Oz Palestijnse vrienden heeft) waarin hij de ‘vriend’ in perfect neo-koloniaal gebruik vertelde wat die moest vinden en doen.
Ik gun het geen enkele ouder, het verlies van een kind. Het pijnlijke is dat Grossman aanvankelijk wel voor deze oorlog in Libanon was, maar het op een gegeven ogenblik genoeg vond, en samen met Oz en schrijver Jehozhua (die pas onder de Amerikaanse joden nog voor enige reuring zorgde omdat hij beweerde dat echte joden in Israel hoorden en niet in het buitenland bleven) een petitie schreef aan de regering om een staakt-het-vuren uit te roepen. Had de regering naar hem geluisterd, dan had zijn zoon nog geleefd.
Ik heb vandaag weer een paar artikelen, helaas wederom Engels, op mijn weblog gezet. Van Gideon Levy, die net als Uri Avneri hoopt dat deze onzinnige oorlog nog wat goeds oplevert: als Israel tot zich door laat dringen dat het niet mogelijk is om met hun leger een guerrillabeweging uit te schakelen, zouden ze dan niet op het idee komen dat ze anders met hun vijanden om moeten gaan en toch naar de onderhandelingstafel moeten?
Van Jeff Halper, die nog eens naar de Amerikaanse steun aan Israel kijkt, en opnieuw ontrafelt wat er in de Newspeak eigenlijk wordt gezegd. Wat wil Olmert echt, met instemming van Bush?
And, finally, what was meant? Apartheid. The “A” word was missing from Olmert’s speech, of course, but the bottom line of his convergence plan is clear: the establishment of a permanent, institutionalized regime of Israeli domination over Palestinians based on separation between Jews and Arabs. Within 6-9 months, according to Olmert’s timeline.Olmert may believe that Jews can succeed where Afrikaners failed, but history teaches us that in the end injustice is unsustainable. And convergence/realignment is nothing if not manifest injustice
Dan een ‘bijscholingsartikel’, bij de vraag wie is begonnen, volgens het staakt-het-vuren plan van de Veiligheidsraad van de VN was dat Libanon, cq Hezbollah, wordt nogal eens overgeslagen wat er aan een ‘incident’ vooraf ging. Het is maar op welk moment je in de actuele geschiedenis inbreekt wie je de schuld kunt geven. Ook Uri Avnery en Gideon Levi hadden het daar al over: hoe je de geschiedenis gisteren kunt laten beginnen. En chronologisch overzicht.
De propagandaoorlog gaat ook door. Een succesvolle bijdrage van Israelische zijde is de suggestie dat het hoge aantal burgerdoden in Libanon te wijten is aan de tactiek van Hezbollah om zich te verbergen tussen de burgers, en hun raketten af te schieten vanaf de bewoonde gebieden. Dat lijkt al zo’n ‘waarheid’ geworden dat niemand zich meer afvraagt of dat, en in welke mate, wel klopt. Journalist Peter Speetjens van Trouw probeerde het na te gaan. Hij vond geen burgers die het konden bevestigen. Maar zegt er bij: het slagveld in Zuid-Libanon is nog volstrekt ontoegankelijk voor verslaggevers, ‘en de oorlog om de publieke opinie wordt vertroebeld door gekleurde en zelfs valse berichten. Daarom lijkt het de vraag of Hezbollah inderdaad menselijke schilden gebruikt pas na afloop van de oorlog beantwoord kan worden’. Wat voor de propagandaoorlog natuurlijk niet uitmaakt. Wel heeft de Human Rights Watch een aantal aanvallen op civiele doelen onderzocht. Hun conclusie was dat het Israelische leger faalt om een onderscheid te maken tussen militaire en civiele doelen, en dat dat nauwelijks te maken heeft met al dan niet mogelijke Hezbollah-praktijken.
Michael Zeeman, in zijn column in de Volkskrant, bespeurt een nieuwe Amerikaanse retoriek. Hadden we het een tijd geleden nog over ‘de botsing der beschavingen’, nu is de retoriek aangescherpt: ‘onze’ vijanden zijn de ‘islamitische fascisten’.
Dat de Amerikaanse president die robuuste retoriek overnam, valt verkeerd in de islamitische wereld – en dat is begrijpelijk. Zij is de uiterste consequentie van de gedachte dat er sprake is van een botsing der beschavingen. Dat is een beeld dat van begin af de betrekkingen geen goed heeft gedaan. Maar bovenal heeft het onszelf ook geen goed gedaan: wij werden uitgenodigd te geloven dat wij een homogene, consistente beschaving vormden.
(Nog een moment gisteren in de dicussie met De Winter. Die had het over de schuld van Europa aan de holocaust. Waarop Luyendijk vroeg of het wel gepast had om dan zoveel kritiek te hebben op de islamitische wereld. Waarop De Winter erg snel beaamde dat Europa erg veel boter op het hoofd heeft en doorging naar een ander onderwerp.)
Zeeman:
Inmiddels worden wij geacht niet langer van een botsing tussen twee culturen getuige te zijn, maar verwikkeld te zijn in de strijd van onze grootouders tegen het fascisme. Daar was indertijd maar een remedie tegen en klaarblijkelijk worden we daarvoor klaargestoomd.
Arabieren en moslim’s -via de grootmoeftie van Jeruzalem uit de jaren dertig die hulp zocht bij Hitler – in een doorlopende historische lijn tot ‘islamo-fascisten’ van nu gemaakt. De geschiedenis wordt weer herschreven om te passen in de politieke doelen van Israel en de VS. De ideologen van de nieuwe retoriek kennen we, Dershowitz, Leon de Winter, onder andere. Volgens een simpele redenatie. De vijanden van joden waren fascisten. De vijanden van Israel zijn dus ook fascisten. En degenen die kritiek hebben op Israel zijn dan op z’n minst collaborateurs. Het is een variant op het thema dat iedereen die kritiek heeft op Israel een antisemiet is.
(Foto van Rafah, in Gaza, 6 augustus, van EI)
En de oorlog in Palestina gaat net als de bezetting gewoon door. De ‘oogst’ van afgelopen week:
-25 Palestinians, including 6 children and an old man, were killed by IOF.
-3 of the victims were extra-judicially executed by IOF in the West Bank.
-59 Palestinian civilians, including 26 children and women, were wounded by the IOF gunfire.
-IOF launched a series of air strikes on a number of houses in the Gaza Strip.
-3 houses were destroyed after their residents were warned that the houses would be attacked.
-IOF have continued to shell the northern Gaza Strip and al-Shouka village near Rafah, and many families were forced to leave their homes.
-IOF conducted 38 incursions into Palestinian communities in the West Bank, and moved into several areas in the southern Gaza Strip town of Rafah.
-IOF destroyed 41 houses and razed at least 557 donums [1] of agricultural land in Rafah.
-IOF arrested 44 Palestinian civilians in the West Bank and 20 others in the Gaza Strip.
IOF have continued to impose a total siege on the OPT; IOF have imposed a tightened siege on the Gaza Strip and there have been shortages of foodstuffs and fuels; IOF positioned at a checkpoint in the West Bank arrested a Palestinian civilian.
IOF have continued to construct the Annexation Wall in the West Bank; they confiscated areas of land in Hebron and burnt at least 100 donums of agricultural land in Tulkarm.
Israeli settlers have continued attacks Palestinian civilians and property in the OPT; a Palestinian civilian was killed and his son was wounded by settlers.
Mee eens Anja, Leon de Winter is vooral een bange, (en zoals Luyendijk zelf opmerkte) kwetsbare man. Zijn literaire kwalititeiten zijn niet gering, maar hij moet niet als MO-deskundige zijn mening kunnen ventileren in allerlei serieus te nemen media….Zomergasten heeft laten zien dat hij meer een fantast dan publicist is.
verwijzing naar een interessant weblog van Peter Speetjens vanuit Libanon:
http://standaard.typepad.com/onze_man_in_libanon/
Bang en kwetsbaar of niet, je kunt natuurlijk niet zomaar alles zeggen. Mensen voor antisemieten en collaborateurs uitmaken, kan niet zomaar. Helemaal gezien het feit de Winters woorden wel eeniets grotere reikwijdte hebben dan de borreltafel.
Niet om zaken op de spits te willen drijven, maar wordt er overwogen om De Winter evt via de rechter tot de orde te roepen?
Niet dat ik weet, Christine. Het blijft ook altijd de vraag of je dat doen moet, hoewel hierbij wel heel duidelijk de grens is overschreden. Ik denk dat EAJG het niet doet, die verweert zich wel op een andere manier. Ik ook. De SP als partij zal dat ook niet zo gauw doen.
Je moet wel bedenken dat als je een proces begint je daar een hele tijd aan gebonden bent, met een boel nieuws er om heen. Iemand heeft om die reden eens afgezien van een proces tegen Theo van Gogh – dan zit je een half jaar aan zo’n man vast. Moet je ook maar willen.
Maar je hebt op een punt gelijk, als je dit door laat gaan wordt het steeds gewoner dat zoiets mag.
Ik zal nog eens een bijscholingscursus Engels moeten volgen.
Zaterdag had ik eerst een vervelend gevoel. Ik had het boek van Susan Nathan uitgeleend aan iemand die commentaar had op een stukje van mij in lezers schrijven in de PZC en gezegd dat hij dat dan maar eens moest lezen. Er bij verteld dat het boek was van een Joodse vrouw die in Israel woont. Het was al een paar maanden geleden, dus ik wilde het boek wel weer eens terug. Ik belde hem om te vragen of hij het al eens gelezen had, waarop hij zei dat hij er geen zin in had en nu zeker niet meer met die Hamas en Hezbollah. Heeft die man nog recht van spreken?
Dezelfde man waar ik al eens over verteld heb, dat hij ’s nachts wakker gehouden werd door de buren en zei ik vermoord ze nog eens.
Zondag was een vreugdevolle dag voor mij. Er was de hele week al een uitwisselingsproject in Zeelkand van Atlantic Bridge, waar jongeren uit verschillende landen met verschillende godsdiensten voor uitgenodigd waren. Een gezin uit Oostkapelle was gastouder en in de kerk vertelde de vrouw van het gastgezin, dat ze Palesijnse gasten uit Oost-Jeruzalem hadden. Zij waren het gastgezin van Elham Salameh, director social & cultural Departement van The East Jerusalem YMCA en nog een meisje. Ook bidde de dominee (een gastpredikante uit Hemmen) extra voor de Palestijnen. Na afloop was er koffiedrinken en heb ik een kennis met hen gemaakt en verteld van Een Ander Joods Geluid en over jou anja en je weblog en over de demonstratie 22 juli. Ik heb ook nog een De Brug aan haar overhandigd. Ze heeft Nederlandse kennisen die in Palestina wonen en zou daar aan vragen om te vertalen. Ze kende Uri Avneri en Amira Hass. Ze vond het heel fijn en bemoedigend om te horen dat er zoveel mensen zijn in Nederland die zo met hen meeleven. Mijn zondag kon niet meer stuk
Je moet over zoiets geen proces aan gaan, Die eer moet je hem niet gunnen, het zegt genoeg over hem.Wat hij andere verwijt en ook de totalitaire regimes waarna de Winter ook verwijst. Daar is hij het gewoon mee eens. Hij wil het liefst een dictactuur, met een ander geluid ben je een verader en overloper. Daarom is hij ook zo gecharmeerd en ontroert over het wapentuig.
Het komt wel correct voor daarbij te vermelden dat het negatieve oordeel van Human Rights Watch over Israel gepaard ging met de constatering dat Hezbollahs raketbeschietingen in strijd met het oorlogsrecht zijn en derhalve oorlogsmisdaden opleveren.
Overigens zou een eventuele rechtsklacht aangaande Leon de Winter naar alle waarschijnlijkheid niets opleveren. De rechter zal in de eerste plaats niet snel genegen zijn een politiek oordeel te geven en in de tweede plaats van mening zijn dat men in het publieke debat tegen een stootje moet kunnen. Tel uit je winst: het gevolg van zo’n afgewezen klacht zou zijn dat vastgesteld zou zijn dat de verwijten van De Winter niet onrechtmatig zijn. Noch EAJG noch de SP zal dat risico willen lopen. Nog afgezien van het feit dat de antisemitische uitlatingen in de betreffende demonstratie weinig aan duidelijkheid te wensen overlieten. Het is maar zeer de vraag of de stelling dat men geen verantwoordelijkheid aanvaardt voor wat anderen in dezelfde demonstratie uitten zal worden aanvaard. Waarschijnlijker is dat geoordeeld zal worden dat, waar niet duidelijk afstand werd genomen, anderen terecht tot het oordeel mochten komen dat men de betreffende teksten deelde.
“Bij mijn weten de eerste keer dat een joodse Israeli bewust contact zocht met Israelische Palestijnen”
Jacob Israël de Haan schrijft echter in zijn boek JERUSALEM
AMSTERDAM EM. QUERIDO 1921
YATACK-IL-KHARAMIYEH??
Wanneer ik op een milden Vrijdagochtend mijn bezoek breng bij den Groot Mufti van Palestina, te Jeruzalem, dan vind ik daar den Kadi en Djemal Bey Husseini, een van de politieke Arabische advocaten. En ook drie zwijgende Arabieren. Gekleed in de dracht van aanzienlijke Fellachen. Zij spreken en zwijgen alleen in het Arabisch.
Aan den overkant van den Jordaan, ook te Ammon, wonen de Kaukasische Circassiërs. Zij hebben zich in die streken gevestigd sinds Rusland in 1864 den Kaukasus veroverde. In het begin hebben zij voortdurend stoute gevechten geleverd met de omwonende Arabieren. Nu is het vrede. Zij spreken Circassisch. Zijn Mohammedanen, maar ietwat meer Europeesch. De vrouwen verhullen zich niet. En ze verbergen zich ook niet voor de gasten van den man.
“Ayaan Hirsi Ali die hij bijna verliefd (hij is de enige niet, wel vertelde hij er terloops nog even bij dat hij haar altijd alleen maar zag in gezelschap van zijn vrouw) beschreef als een Afrikaanse prinses, hij zag als het ware de Afrikaanse vlakte achter haar. Het punt was dat hij nauwelijks een onderscheid kon maken tussen dat fantasiebeeld en de realiteit, er leek geen ruimte meer te zijn voor andere visies op Hirsi Ali”
Gaat feitelijk over de feminisering van het Afrikaanse landschap en de ontmenselijking van het Afrikaans
vrouwen lijf waar alleen zijn idolaat zijn hem weerhoudt, dan wel de aanwezigheid van zijn eigen vrouw om… lees verder in het Engels.
the feminization of the African landscape and de-feminization as well as the dehumanization of the African female body. As a result, the feminized African landscape and defeminized and dehumanized African female body were discursively represented as ready and available for the penetration of the conquering white male imperialists. From Conrad’s Heart of Darkness to Haggard’s King Solomon’s Mines, the imperialist conquest of Africa has been discursively mediated through the bodies of African women. In my view, the twin colonial precepts of the feminization of the landscape and the defeminization of the African women go hand-in-hand with their twin kindred spirits: dualist epistemology and masculinist prerogative.
IN/THROUGH THE BODIES OF WOMEN: RETHINKING GENDER IN AFRICAN POLITICS par Amina MIRE
De Winter is in feite een veroverende witte mannelijke imperialist is met zijn idolate vrouwenvereerderij.
Moses had tenminste twee halfbloed prinsen van zijn zwarte vrouw en dat was de koningsdochter die vanaf de muren van de stad verliefd werd toen hij met een leger naar Ethopie ging omdat de Egyptenaren klaagden over hun plunderingen in beneden Egypte.
In navolging van de Profeet zou hij als ware Jood toch werkelijk eens met een donkere vrouw gelegen
moeten hebben.
Mijn partner is vorig jaar op de West Bank geweest en in Noord-Galilea. Zij heeft daar met eigen ogen gezien dat militaire installaties, kazernes e.d. pal tegen Arabische dorpen waren gebouwd. Daar waren die Hezbollah-reketten voor bedoeld die op het Arabische Sachnin terecht kwamen.
Hier gebruiken de Joden Arabieren als menselijk schild. Dat verhaal heb ik te weinig gehoord en het komt van een ooggetuige.
Paul, ik heb het uiteraard over de Palestijnen die in Israel wonen. In de tijd van De Haan bestond Israel nog niet.
En je stukje over de ‘feminisering van het Afrikaanse landschap’ is aardig, maar daar gaat het helemaal niet over. Kun je aub een beetje on-topic blijven?
Ik denk dat je in Nederland mensen niet voor collaborateurs, antisemieten of aanhangers van het fascisme uit mag maken, tenzij je kan aantonen dat het antisemieten etc. zijn.
De vraag is voor mij niet of dat toegestaan zou zijn, de vraag is of je er werk van moet maken.
Verder is het duidelijk dat je een demonstratie moet beoordelen naar de intentieverklaring van de organisatoren, en de opvattingen van de uitgenodigde sprekers. Of je kunt eisen dat de organisatoren er voor zorgen dat er niemand meeloopt met een verkeerde leuze lijkt me twijfelachtig.
Het hoort ook typisch bij de methode van de tegenstanders om op die duizenden mensen die er bij waren die paar er uit te pikken die passen in het vijandbeeld, en die als exemplarisch voor te stellen voor de gehele demonstratie. En ik dacht niet dat meelopen met een demonstratie waar ook mensen in mee liepen met een andere mening iemand het recht geeft om de organisaties die verantwoordelijk waren uit te maken voor collaborateur of aanhanger van het fascisme.
Beste Anja,
Kun je niet samen met die teringhoer van een Duisenberg opkankeren naar de zogenaamde “bezette gebieden”? Zijn we ook meteen van dat anti-Israelische gezeik van je af.
Israel is minstens in de perceptie een smadelijke nederlaag toegebracht en ik kan niet zeggen dat ik dat betreur.
Dat komt mooi uit, DanteG, ik was van plan binnenkort weer naar Gaza te gaan. Zonder Duisenberg, als je dat niet erg vind. Ik was ook van plan om weer terug te komen, en van mijn ‘anti-Israelische gezeik’ ben je alleen af als je niet meer op mijn weblog komt. Je hoeft je hier niet te komen ergeren, hoor.
Ik denk dat we niet zo flauw en lichtgeraakt moeten doen. Strikt genomen noemt De Winter niemand collaborateur of fascist.
Lees nog maar eens goed, maar bovendien, mag dat dan niet ? Is dat schelden ? Als ik zeg, Anja, dat ik jou een socialist vind, is dat reden om een aanklacht in te dienen ?
Nee, dat is een heilloze weg.
Bovendien heb je zelf menigeen voor islamofoob of racist versleten. Of zionist.
Wie uitdeelt, moet ook kunnen ontvangen.
Overigens vind ik wel dat je kieskeurig moet zijn als je meeloopt met demonstraties. Zelf doe ik dat nooit meer, omdat ik ook eens verrast ben door mensen die leuzen scandeerden waar ik me diep voor schaamde. Je moet je nooit laten gebruiken om achter de verkeerde leuzen aan te lopen.
Bovendien leren demonstraties je wat massahysterie, volksmennerij en populisme is. En wat het met mensen doet en hoe bewust sommige sprekers deze masahysterie willen oproepen en richting geven.
Let wel, ik merk dit in zijn algemeen op, ik doel niet op één specifieke demonstratie.
Henk, maak het nou een beetje. Je hebt toch wel gelezen wat Leon de Winter heeft geschreven? Moet ik lichtgeraakt zijn om er bezwaar tegen te hebben als ik word afgeschilderd als iemand die heult met de ergste fascisten? Wel eens gehoord wat fascisten, de echte, hebben gedaan? En is dat hetzelfde als voor socialist worden uitgemaakt? Hou toch op. Je moet hier echt niet meer met zulke flauwekul aan komen zetten.
En ik loop nooit achter leuzen aan die ik verkeerd vind. Als ik alle duizenden mensen die aan een demostratie meedoen eerst door mijn persoonlijke ballotagecommissie moest halen kwam er nooit meer wat van. Inderdaad, je kunt er ook voor kiezen om nooit te demonstreren en thuis blijven.
Ja, ik weet wat de ergste fascisten gedaan hebben. Ik weet ook wat de ergste socialisten (Stalin, Mao, Pol Pot) gedaan hebben.
Daarom zeg ik ook, het is een kwestie van perceptie dat je je door de ene kwalificatie beledigd voelt en de andere niet.
Maar verder, zand erover, ik wilde je niet bewust kwetsen, dat was mijn bedoeling niet
Paul schrijft: De Winter is in feite een veroverende witte mannelijke imperialist is met zijn idolate vrouwenvereerderij.
Mijn vraag aan Paul is:
Bedoel je dat jij, anonieme Paul, vindt dat De Winter enzovoorts,
of
Bedoel je met je analyse dat Anja met het door jou aangehaalde citaat van haar in feite zegt dat De Winter enzovoorts
Dat maakt namelijk nogal verschil.
Anja noemt je redenatie ‘aardig’. Ik vind je redenatie onsmakelijk en vraag me af waar je op uit bent. Je koppelt een citaat van Anja aan een artikel van Amina Mire, sleept er nog een bewering over Mozes bij die niet in het aangehaalde artikel voorkomt en trekt uit dat duistere allegaartje een conclusie over de geheime seksuele bedoelingen van Leon de Winter.
Je slotzin, na de bewering over Mozes (die werkelijk aan alle kanten mank gaat, maar ik heb geen zin dat helemaal uit te gaan leggen), insinueert dat De Winter, de jood, heimelijk de zwarte vrouw, Ayaan Hirsi Ali, begeert en wil bezitten:
In navolging van de Profeet zou hij als ware Jood toch werkelijk eens met een donkere vrouw gelegen moeten hebben.
Los van wat ik over De Winter en zijn denkbeelden vind, is dit in mijn ogen een stuitende insinuatie. Als ik De Winter was, zou ik dit met recht antisemitisme noemen. Maar je plaatst het hier op het weblog van Anja Meulenbelt en je trekt een rechte (nou ja, rechte…) lijn van een observatie van haar naar een conclusie van jou.
Dus nog eens, Paul, waar ben je eigenlijk op uit?
Henk schrijft: Bovendien leren demonstraties je wat massahysterie, volksmennerij en populisme is. En wat het met mensen doet en hoe bewust sommige sprekers deze masahysterie willen oproepen en richting geven.
Een demonstratie ontstaat niet zomaar, maar is een teken dat er iets in de maatschappij/wereld zo scheef/onrechtvaardig/vul-maar-in is, dat velen de individuele behoefte voelen uiting te geven aan hun protest. Er zijn altijd voortrekkers, die het doel en motto zo formuleren dat het de behoefte aan protest zo breed mogelijk dekt en die mensen uitnodigen, mee te komen doen. Als individu neem je vervolgens het individuele besluit mee te doen. Daarvoor heb je motieven die kunnen verschillen van de man die naast je meeloopt in dezelfde demonstratie. Maar wat je allebei hebt doen besluiten, mee te lopen in de demonstratie, is dat er iets is gebeurd waartegen je allebei, samen met alle anderen die wereldwijd ook het individuele besluit hebben genomen om mee te lopen, stelling wilt nemen.
Henk draait het om. Hij beschouwt een demonstratie als een autonoom en levensgevaarlijk ding, dat er zomaar op een dag is. Compleet met deelnemers en al, alsof een dictator iedereen heeft opgeroepen om dan en dan te komen demonstreren. En waag het niet, weg te blijven of anders …
Hij gaat totaal voorbij aan het feit dat alle deelnemers een individuele afweging hebben gemaakt en dus is een demonstratie ‘massahysterie, volksmennerij en populisme’. Volksmennerij en populisme is overigens hetzelfde.
Strikt genomen is ook een weblog als dit een vorm van publieke demonstratie, Henk. Dus als ik jou was, zou ik maar heel erg oppassen. Iemand neemt het voortouw en formuleert op zijn/haar weblog onverbloemd wat hij vindt, denkt, leert en waartegen hij protesteert. Jij neemt, als individuele Henk, samen met duizenden anderen het besluit dat weblog te lezen. Je doet dus mee. Je laat je zelfs ophitsen om af en toe ook wat te schrijven, uiting te geven aan je eigen mening. Zoals ik met een Libanese jongen naast me in de demonstratie waaraan we beiden individueel besloten hadden deel te nemen, een zinnig gesprek hield over zijn motieven en mijn motieven om mee te lopen.
@DanteG
“Kun je niet samen met die teringhoer van een Duisenberg opkankeren naar de zogenaamde “bezette gebieden”? Zijn we ook meteen van dat anti-Israelische gezeik van je af.”
Ik bespeur hier een zekere korsluiting in je geest. Wordt het niet eens tijd dat jij naar Israel verhuist als het zo te doen heb met deze tereurstaat. Israel bestaat omdat jou voorouders de joden euuwen hebben vervolgt en tevens omdat “men” hier in Europa eigenlijk af wil van de joden en de historische rekening aan de Palestijnen presenteren. Uit je reactie kan ik alleen herleiden dat je een zielig persoon bent die met een mond vol tanden staat.
Zoek een dokter zou ik zeggen of sluit je aan bij de therapeutische praatgroepje op de weblog van de “afrikaanse prinses”. Daar zul je voldoende lotgenoten vinden.
Anja, sorry voor mij grove reactie, maar dit soort lui maken van Nederland een deprimerend land om in te wonen.
Dat (zie reactie 11) begrijp ik. Het punt is dat enige ervaring in het demonstratiewezen leert dat in geval van ongewenste leuzen en/of kreten de ordedienst er op aandringt daarmee op te houden. Lukt dat niet, dan is het verstandig wanneer de organisatie hardop afstand neemt van die uitingen. Als je weet (en ik kan me niet voorstellen dat men dat bij EAJG en SP niet zou weten) hoe publiciteit werkt is dat, alhoewel soms pijnlijk en moeilijk, noodzakelijk. Iedereen (organisatoren, deelnemers en eventuele tegenstanders) is er bij gebaat dat geen onduidelijkheid over de doelstelling van de organisatie ontstaat.
Bert je trapt open deuren in en je stelt je nu wel erg op als de befaamde beste stuurlui aan wal. Is allemaal bekend. Uiteraard zijn er altijd mensen van kwade wil die bij elke demonstratie zoeken naar iets waar ze het geheel mee in discrediet kunnen brengen, en uiteraard zul je dat bij elke grote demonstratie ook vinden. De doelstelling van de demonstratie is voor iedereen, behalve voor diegenen van kwade wil, volstrekt duidelijk. En verder was die demonstratie een maand geleden. En hebben er al weer vele nieuwe plaatsgevonden. Dus als je echt iets bij te dragen hebt waar we wat aan hebben…
Sorry, maar als het een open deur is waarom het dan niet gedaan. En overigens: de demonstratie is inderdaad een maand geleden kan ik ook in mijn agenda zien. Ik verbaasde me er dan ook als meewandelaar en toehoorder over dat niemand afstand nam…
Overigens, niet om een jij-bak te poneren, maar jij begon er gisteren over……
Ik voel me ook niet altijd helemaal happy bij demo’s, maar heb toch meegedaan, ook bij de vorige Palestinademo. Ik ben het lang niet eens met iedereen die meeloopt, maar je kunt dat inderdaad niet selecteren. Een ordedienst haalt de ergste dingen eruit, in dit geval dus onsmakelijke pro-israëlische en racistische leuzen. Ik geloof niet dat die Hezbollahfans zich aan dergelijke uitwassen schuldig maakten. Wat ik gezien had was heel netjes. Je kunt het met Hezbollah niet eens zijn, maar ze hebben een zeker bestaansrecht als verzetsbeweging. Daarom moet je ze niet weren.
reactie op no21 Bert varik.
Tijdens de demonstratie is door de ordedienst gesproken met de mensen die die leuze schreeuwden, daarna zijn ze er mee op gehouden. jammer genoeg worden die dingen nooit geregistreerd, want alleen “bad news is news”.
Anneke Jos
Human Rights Watch onderzocht ook het aantal doden in Qana. Het bleek dat dit aanzienlijk lager lag dan door Hezbollah en deLibanese regering aanvankelijk beweerd: geen 61 maar 28.
Anja, je zegt: \’Arabieren en moslim\’s -via de grootmoeftie van Jeruzalem uit de jaren dertig die hulp zocht bij Hitler – in een doorlopende historische lijn tot \’islamo-fascisten\’ van nu gemaakt.\’
Wat wil je hier zeggen? Dat die lijn er niet is? Dan graag argumenten daarvoor.
Is het dan niet waar bijvoorbeeld dat de mufti Hitler verzocht heeft om ook in het toemnalige mandaatgebied Jodenvernietigingskampen op te richten?
Gelukkig bleken er minder doden te zijn bij Qana dan aanvankelijk was gezegd. Er bleek een groep van 20 mensen op tijd te zijn ontsnapt, en er bleken op het moment dat er was geteld nog 13 mensen onvindbaar te zijn, waarschijnlijk onder het puin. En overigens maakt het voor mij niet uit of het zestig of dertig burgers waren en beschouw ik het gehakketak of het er minder waren of niet vooral als een afleidingsmanoeuvre om het niet te hoeven hebben over het feit dat er veel burgers gedood zijn, en zoals diezelfde Human Rights Watch zegt, in vele gevallen niet zonder opzet. HRW spreekt in dat verband van waarschijnlijke oorlogsmisdaden.
Wat dat weer met de grootmoefti te maken heeft zie ik niet helemaal. Over de manier waarop het contact tussen die grootmoefti en Hitler – die er inderdaad is geweest – door de apologeten van Israel wordt gebruikt om al het Arabisch verzet tegen Israel af te doen als jodenhaat en islamofascisme had ik het al in een vorige posting, De propagandaoorlog (2), op 9 augustus. Ga daar a.u.b. even naar terug, dan hoeven we dat hier niet opnieuw te herhalen.
Het tribale denken van Leon de Winter
De uitspraken van Leon de Winter zouden zo ernstig niet zijn, als ze niet zouden passen in een mens- en wereldbeeld dat breder gedragen wordt en als dat beeld meer algemeen gedragen gaar worden tot realiteit kan worden.
Leon de Winter verwoordde dat mens- en wereldbeeld, door de samenleving in de kern te typeren als tribaal. In dat wereldbeeld moordt de ene stam zo nodig de andere, concurrerende stam uit. Aan de ene kant is het naïef om tribale drijfveren bij mensen en bevolkingsgroepen te ontkennen. Verbondenheid en trouw aan de eigen groep zijn reëel en niet bij voorbaat slecht. Wel ernstig is het als op grond van dergelijke tribale motieven individuen en bevolkingsgroepen worden gemarginaliseerd of zelfs in hun bestaan aangetast. De holocaust is daarvan een voorbeeld. Het is niet verwonderlijk dat het tribale aspect van mens en maatschappij voor Leon de Winter een absoluut en onontkoombaar kenmerk van de samenleving is. De geschiedenis van zijn familie en groep waaruit hij voortkomt verklaart veel.
Behalve tribale drijfveren, zijn er andere waarden en motieven, die eveneens van belang zijn. Denk eens aan de klassieke opvattingen met betrekking tot naastenliefde en solidariteit, die de eigen groep overstijgt. Dat ook tegenover deze waarden individuele verantwoordelijkheid en eigenbelang reëel zijn, behoeft geen betoog, maar het is duidelijk dat de enge mens- en maatschappijvisie van Leon de Winter leidt tot een te beperkt beeld.
Dit zouden slechts theoretische beschouwingen zijn, indien er geen grote realiteitswaarde zou schuilen in het Thomas-theorema: “situations defined as real are real in their consequenses”. Als iedereen de mens en maatschappij als in wezen tribaal gaat beschrijven, dan gaat men daarnaar ook handelen.
Neem de situatie in het Midden-Oosten. De staat Israël is gebaseerd op tribale denkbeelden. Velen, door de holocaust en discriminatie getraumatiseerd, hoopten in dat land een thuis te vinden. De Winter is in zijn denken niet uniek. Dit zelfde denken rechtvaardigde in 1948 de stichting van de staat Israël ten koste van vele ontheemde Palestijnen.
De Winter doet meer. Hij suggereert dat steun aan Israël, ook vandaag, een morele plicht van de wereld is, op grond van wat de Joden tijdens de holocaust is aangedaan. Of het bestaan van zo’n verplichting als zodanig reëel is, laat ik hier in het midden. Het is echter te zot voor woorden als die schuld uit europa voor het gemak maar even afgewenteld zou kunnen worden op de Palestijnen.
De Winter bekijkt de zaken op afstand. Hij heeft ongetwijfeld een interessante selectie literatuur over de Midden-Oostenproblematiek doorgeworsteld en kranten gelezen, maar vond het niet nodig om te kijken wat er werkelijk gebeurt in de Arabische wereld. In plaats daarvan onderbouwt hij er slechts een karikaturaal beeld van die wereld van. En zoals tijdens de tweede wereldoorlog alle Duitsers in geallieerde ogen slecht waren, zijn nu alle arabieren …
Hoe verenig je een volk achter je? Door een gemeenschappelijke vijand te creëren. We zien politici dat wel eens doen in het dilemma tussen enerzijds gewoon benoemen van zaken en anderzijds splijten van de samenleving. Om de eigen bevolking verenigd te houden, is het gemakkelijk om mensen, volkeren of staten elders te bestempelen tot terroristen of schurkenstaten. De “war on terror” van de regering Bush is enerzijds een begrijpelijke reactie op vreselijke terreur, maar laat zich anderzijds ook gemakkelijk interpreteren als uitbuiting van tribale motieven in de samenleving.
De Winter’s enthousiasme over de regering Bush is niet verwonderlijk. Het tribale denken maakt een onderscheid tussen “wij” en “zij”. En in het onderscheid van Bush mag Leon de Winter bij “wij” horen.
@ Christine de Vos (2):
Vooralsnog lijkt me een strafkalcht wegens belediging indienen tegen Leon de Winter de verkeerde weg. Niet alleen is de slaagkans bijzonder klein -moeilijk kan worden gesproken van belediging van een bevolkingsgroep op grond van……(enz.)-, maar, zoals ook Anja aanduidt, je krijgt exposure van het van de hoofdzaak (de oorlogssituatie in het Midden-Oosten) afgeleide conflict, met alle bijkomende nadelige “ruis” van dien.
Alleen als iemand individueel grof wordt beledigd, zou een strafklacht volgens mij een redelijke kans maken. Maar ook dán moet je nog de nadelen bij zo’n stap afwegen.