Hezbollywood

Een bijdrage aan de discussie over de propaganda oorlog, van Andrew Ford Lyons. De nieuwe loot aan de stam, de bloggers die vooral hun best doen om aan te tonen dat al die beelden van verwoestingen en dode mensen gefaket zijn. Grote triomf toen werd gevonden dat een fotograaf die voor Reuters werkte de rookontwikkeling boven gebombardeerd Beiroet nog wat had aangedikt. Dan moeten al die andere foto’s ook wel gefaket en gephotoshopt zijn, is het idee. Ik krijg ze ook regelmatig langs op dit weblog, de luitjes die allemaal aan komen dragen met dezelfde links naar de definitieve bewijzen dat al die beelden afkomstig zijn uit ‘Hezbollywood’. Lyons gaat daat met humor en enig sarcasme op in: zouden die Libanezen echt niets anders te doen hebben dan het opzetten van een high-tech vervalsingsprogramma? Lees.

The creation of “Hezbollywood”
Andrew Ford Lyons, Electronic Lebanon, 16 August 2006

I’m always fascinated with the birth of a meme. A new one recently surfaced amid the vitriolic rhetoric that gets dished out by the neoconservative punditry of the Internet: “Hezbollywood.” Google it and be in awe of its (as of this writing) 131,000 results. I’m almost surprised that Google even bothers to ask, “Did you mean: Hollywood?”

Of course not. Right now, right-wing word herders are singing “Hooray For Hezbollywood!” And why not? In one simple word, they can summarize an entire paranoia.

“More Hezbollywood chicanery?” ponders the blogger for the site, My Vast Right Wing Conspiracy, before launching into a screed aimed at updating us all about the “war on Islamofascism.”

“Lights, camera, Hezbollywood!” proclaims Michelle Malkin, a sort of Ann Coulter, “hey, I’ve written books,” wannebe.
“Hezbollywood? Evidence mounts that Qana collapse and deaths were staged,” begins a tirade by Reuven Koret that had been reposted on the website IsraPundit. Koret’s article tops the searches. It’s everywhere, either reposted in whole, or repeated in in segments of others’ Hezbollywood theories.

A meme is a trend that acts more like a contagion. The word originated with the British ethologist and evolutionary theorist Richard Dawkins and refers to the sudden popularity of catch phrases, mannerisms, concepts, songs, fashion and so forth. It’s that hand gesture for “hang loose.” It’s thousands of kids all over the United States singing “hakuna matada” or their parents crooning “don’t worry, be happy” to one another.

The phrase “spider hole” became a meme. After the capture of Saddam Hussein in Iraq, everyone was talking about spider holes. It didn’t matter that no one really understood what a spider hole was. It didn’t matter that what people were talking about was essentially just a hole. No one was saying Saddam was caught hiding in a hole. Everyone talked about him being caught in a “spider hole.” The idea that he was discovered in a hole at all is a meme. It’s just taken for granted and repeated in spite of testimony that came out shortly after his capture that suggested he wasn’t in the hole, but in the little house nearby.

There are organic memes. Someone somewhere started shortening “laugh out loud” into “LOL” in their emails and then everyone was doing it and then it became really annoying. There are also manufactured memes. That Saddam had weapons of mass destruction was a manufactured, popularized meme. That the Sept. 11, 2001 attacks had an Iraqi connection also was an orchestrated meme. There wasn’t any connection, but polls shortly after the attacks showed that a growing number of Americans thought there was one. Where did that come from?

Like all forms of ubiquity, memes can range from being merely pesky to downright dangerous. Holocaust denial is a particularly chilling meme, yet there are scads of people out there who will express doubts that the systematic killing of six million Jews took place. There are all sorts of memes in the American consciousness about Arabs and about Muslims. People see a hijab and they immediately think the wearer is being oppressed. They see a group of people bowing east in prayer on rugs and think “fundamentalists.”

The notion behind the Hezbollywood meme is that photos and news footage of civilian casualties caused by Israeli attacks in Lebanon are either staged events or the work of digital manipulation, and that it’s all Hezbollah’s doing.

There are literally thousands of images being made of the destruction in Lebanon by hundreds of photographers. They’re with news agencies or are freelancers and individual Lebanese civilians who happen to have a camera handy. If this accusation were true, Hezbollah would have to be working on a massive scale in an effort that would require thousands of highly trained media- and computer-savvy technicians. It would be a special effects team that would make George Lucas jealous. And the idea ignores the reality that Hezbollah had slightly more pressing matters to attend to at the time, what with missile attacks and a ground war going on.

These things didn’t matter, though. The idea had taken off. At least it seemed to. From reading a sampling of Hezbollywood references, it looked to me that the concept of falsified footage of what’s going on in Lebanon was an attempt to manufacture a meme. Many of the posts found on blogs and forums had a repetitious quality. The same catch phrases, word choices and speculations were in many of them.

A lot of the the talk about alleged Hezbollywood fakery centers on the air attack in Qana on July 30 which destroyed an apartment building and, according to Human Rights Watch and the Red Cross, killed 27 civilians, many of them children.
Many website posts cited a July 31 column from the website Israel Insider by Koret, which looks to be where the word “Hezbollywood” seems to have originated. And many other posts had a repetitious quality.

The article referred to “an unexplained 7 to 8 hour gap between the time of the helicopter strike and the building collapse” as proof Hezbollah had actually demolished the building in question for better footage. Since then, people have been posting items about “an unexplained gap of about seven hours” in some blogs and an “eight hour gap” in others.
Koret has another, even more cynical hypothesis, which he floats in the same article: That Hezbollah members “planted” bodies in the wreckage of the Qana apartment which they took from a nearby morgue ,and then engineered “a ‘controlled demolition’ to fake another Israeli attack.” No building engineers or otherwise qualified specialists are cited and no eyewitness accounts are offered to support this assertion. No official coroners or medical experts, either. But that’s not the point. It was a callous, simple way to exonerate the attackers while simultaneously taking a shot at the attacked. The parents who thought their children were killed in that building must be relieved that Koret was able to wipe their deaths from existence.

Some web pundits focused on reports which asserted “there was little blood.” One stated that, “there is the question as to why some of these victims appeared to have been cellophane shrink wrapped, as if they had just been purchased at the local Piggly Wiggly – all that was missing was the price tag.”

The idea was catching on, though. It reached the point that the Associated Press, Agence France-Presse and Reuters felt the need to issue a public statement in defense of their work. It didn’t help. They were hit back with an image out of Beirut that had been allegedly altered by a Reuters photographer. That one image, out of thousands, was proof enough as far as these critics were concerned. The rest had to be fake as well. The bloggers began giving themselves little cyber pats on the back. “Just imagine if there were no bloggers to bring this out in the open,” one commenter posted on an entry dissecting CNN coverage.

“Thank God for persistent bloggers,” blogged persistent blogger Malkin.

The Hezbollywood meme rests on a tripod of concepts. The first is a meme itself. It’s the idea popular among many conservative and liberal partisans that bloggers are collectively the new, scruffy underdog journalists battling the entrenched, outdated Big Media. Both deride corporate media as being too liberal or two conservative. Only on the left are a few who simply say it’s too corporate.

The second leg is just old fashioned racism that persists in the subconsciousness of many Westerners: That Arabs are universally less trustworthy and are more prone to extremism and hatred than the rest of us. Such a notion disregards who was responsible for all previous occupations of the Middle East in centuries past, and who was really behind the killing of all those Jewish people in Europe not so terribly long ago.

The third is ideology. It’s feeling safe in the belief that the side you support can do no wrong because you believe it has the moral high ground. Ideologies have a strange way of inoculating their adherents from harsh realities. Too many graphic photos were depicting the horrors taking place in Qana and elsewhere in Lebanon. Coverage was streaming out of Israel concurrently, showing the destruction that Hezbollah rockets were having. For once though, and just for a brief period, the imbalance in the coverage of a Middle East conflict was inherent to where most the destruction was actually taking place. For those who cannot abide even the fleeting appearance that Israel was behaving “disproportionately,” as some tepid criticism by a growing number of observers had suggested, the battle had to move to public perception.

At the center of the Hezbollywood rests a lie, and not a particularly original one. A small, rabid group of individuals a number of years ago perpetuated an anti-Semitic hoax by pushing the “The Protocols of the Elders of Zion” as something approaching authentic. It was their way of justifying the barbarous treatment of Jews in Europe. Still today there are people who take The Protocols seriously. It was a fake, as are the recent perfidious suppositions regarding conspiracies to counterfeit massacres in Lebanon.

Folks similar to those who promoted The Protocols also scrutinized photos and films of concentration camps and mass graves uncovered in Germany, Poland and around Europe and suggested that those too were falsified. The people behind those attempts have some eerily common traits with the individuals who have rushed to discredit evidence of human rights violations in the West Bank, Gaza, Lebanon, Iraq, Afghanistan and elsewhere: In the wake of overwhelming evidence, they employ hatred, fear, stereotype and blind speculation.

Does it work?

The comment by someone on the blog Hotair.com may provide some insight into the answer: “My God! These people have no shame. Why should (we) show any remorse at killing them?”

Andrew Ford Lyons is an English teacher, writer and activist with the International Solidarity Movement.

14 gedachten over “Hezbollywood

  1. Heb dit artikel nu driemaal gelezen en begrijp nog steeds niet wat de auteur eigenlijk wil. Wil hij het manipuleren van beeldmateriaal ontkennen, bagatelliseren of bevestigen? Wil hij de invloed van Hezbollah op de in Libanon aanwezige pers negeren, witwassen of naar het rijk der fabelen verwijzen? Wat bewijst dit artikel eigenlijk?

    Al het geschreeuw van de rechtse webloggers kan toch niet verhullen dat er inderdaad bewerkte foto’s werden gepubliceerd. Ook al geloof ik niet dat er een georganiseerde industrie bestaat denk ik dat de term “Hezbollywood” wel degelijk een aardig gevonden benaming is.

    Ik kan me nog levendig de CNN reportage voor de geest halen waarbij de reporter al rennend door het Shiitische deel van Beiroet werd geleid. Op enkele plaatsen werd halt gehouden voor een wat uitgebreider interview (op “the most dangerous place”).

    Zodra de reporter een ook maar enigzins kritische vraag stelde, begon het rennen weer. Ik ga er van uit dat niemand dat serieus genomen heeft. Ik vond het een hilarische show.

    Aan de andere kant zat “Kiriat-Shmonah-wood”, waar censuur werd toegepast op de exacte inslaglocaties van raketten en de preciese aantallen doden en gewonden. Ook werd daar de gebruikelijk legertrompet geroerd over het “vernietigen van de vijand”. De vernietigde vijand slaagde er vervolgens de volgende dag in wéér 200 raketten af te schieten.

    Nu heb ik het idee dat er in Israel politiek wordt afgerekend met zowel de politiek als de legertop. Of dat in Libanon ook gebeurt, weet ik niet.

    De auteur gaat mijns inziens voorbij aan de impact die de foto’s gehad hebben en de manipulatieve aard van de berichtgeving. Ik denk dat het uitstekend is dat de media door bloggers gecontroleerd worden en grootmachten als Reuters en AP gedwongen worden bakzeil te halen.

    Bloggen is echter demokratisch: niemand weerhoudt andere bloggers ervan de manipulaties aan Israelische kant aan de kaak te stellen. Als je Ynetnews (géén Blog, wèl nieuws) gevolgd hebt, zag je op elk bericht een hoop reacties van Libanese kant en van hun supporters die hun best deden elk fabeltje onmiddelijk aan de kant te zetten. Prima toch!

    Terug naar het stuk: zelfs de protocollen worden er aan de haren bijgesleept om, ja om wat eigenlijk aan te tonen? Racisme wordt verondersteld, ideologie bewezen geacht.

    Dit zijn mijn feiten en meningen:

    Feit: rechtse bloggers reageren hysterisch
    Feit: blogs ontdekken fotomanipulaties
    Feit: Reuters ontslaat fotograaf
    Feit: Hezbollah en Israel manipuleren media

    Mening: Hezbollah slaagt daar beter in dan Israel

    Dat is eigenlijk alles, als je het terugbrengt tot het “bare minimum”. Als je het stuk leest, is het allesbehalve dat, het is een verzameling gebazel en geleuter zonder basis.

  2. En ik kan niet anders dan op mijn beurt mijn schouders ophalen over jouw geleuter en gebazel, Mike. Lyons schrijft gewoon Engels, hij heeft wat te zeggen, jij gelooft het niet of ziet het niet, jammer.

  3. @Anja

    “Hij heeft wat te zeggen”? Nou en of! Heb eens even door zijn eigen Blog gebladerd, kan het iedereen aanraden! http://thismuchicansayistrue.blogspot.com/

    Zal hem niet onder mijn lijstje van “betrouwbare bronnen” plaatsen, hoop dat niemand het erg vind.

    En Anja, jammer dat jij iedere kritische reactie bestraft en daar je schouders over ophaalt.

  4. Bestraft?
    Jij mag een stuk dat ik interessant vind uitmaken voor geleuter en gebazel, maar ik mag dat niet vinden als jij een stuk schrijft dat ik niks vind?
    Ga niet zeuren, Mike.

  5. Mike Bing heeft vast “Het zijn net mensen”, van Joris Luyendijk nog niet gelezen, want dan zou hij weten wie beter is in het manipuleren van de media. Als je de media goed gevolgd heeft, zou je het weten.

  6. @Corrie

    “Mike Bing heeft vast “Het zijn net mensen”, van Joris Luyendijk nog niet gelezen”

    Inhoudelijk reageren te moeilijk? Ik “heeft” de media uitstekend gevolgd en noteer dus ook “Feit: Hezbollah en Israel manipuleren media”. Uiteindelijk is Andrew Ford Lyons ook maar een blogger…

  7. Sorry, maar Mike Bing weet niet waar hij het over heeft. Sinds de foto-journalistiek hebben de beroemdste en bekendste fotografen in de wereld vooral wolken bijgekleurd (doorgedrukt)om daarmee hun foto\’s de lading te geven die zij vonden dat ze moesten hebben. Want Mike, er bestaat niet zoiets als \”objectieve\” journalistiek. Alles wat een schrijver of een fotograaf neerzet is altijd vanuit zijn/haar gezichtspunt. De bekendste foto\’s van WO II zijn zelfs geensceneerd. Is daar iets mis mee? Natuurlijk niet – zolang je de waarheid geen geweld aan doet en zolang je daarmee een beeld neerzet dat jij kunt verantwoorden omdat je kunt aantonen dat het beeld dat je daarmee neerzet de waarheid volgens jou representeert. Interviews zijn toch ook geen van seconde op seconde weergave, of wil jij vermoeid worden met lappen tekst waarin meneer of mevrouw \”niks\”\’ zegt?
    Vraag is dus: heeft deze man wolken getekend terwijl er geen
    wolken waren c.q. bombardementen hadden plaatgevonden?? Ik dacht het niet.Toch?

  8. @Elma

    Reuters en alle andere agentschappen staan “doordrukken en tegenhouden toe”, niet “klonen en popieren”.

    Weet Elma wel wat het verschil in de fotografie is? Vroeger was doordrukken het toelaten van meer licht op het fotopapier na de standaardbelichting d.m.v. een papier met een gat. Tegenhouden betekent precies het omgekeerde: je beweegt een papieren vormpje aan een ijzerdraadje in de baan van het licht van de vergroter. Ik heb het nog gedaan in de DOKA als kind en nu digitaal op de PC.

    In beide gevallen is er een digitale tegenhanger in Photoshop, the GIMP en andere programma’s. In beide gevallen wordt er geen informatie toegevoegd aan het beeld, het gaat om plaatselijke contrastvergroting/verkleining.

    Klonen en kopieren bestond praktisch niet in de traditionele fotografie. Beide zijn mogelijk geworden met digitale beeldbewerking. Klonen is het verven met een stukje van het beeld, vandaar dat dit vaak patronen oplevert. Kopieren bestaat uit het selecteren van een onregelmatig gevormd beelddeel (b.v. een hoofd) en het op een andere plek weer neerzetten.

    Zie voor voorbeelden van het gebruik van kloonstempel, selectiegereedschap en kopieren/plakken en doezelaar de handleiding van je eigen Photoshop/PSP/Gimp programma. Ook http://www.dpreview.com , http://iit.bloomu.edu/vthc/Photoshop/enhancing/cloningstamp.htm en andere. Op mijn PBase gallery zijn ook wel wat voorbeelden te vinden http://www.pbase.com/newmikey

    Antwoord op je vraag: deze man heeft wel degelijk wolken getekend waar geen wolken waren. Snap ook niet dat je het argument nog probeert, zelfs voor Reuters was het kristalhelder dat dit niet kan.

    “There is no graver breach of Reuters standards for our photographers than the deliberate manipulation of an image”, said Tom Szlukovenyi, Reuters Global Picture Editor. “Reuters has zero tolerance for any doctoring of pictures and constantly reminds its photographers, both staff and freelance, of this strict and unalterable policy”.

    Elma: jij bent het die er niets van snapt dit keer!

  9. We hebben dit nu wel gehad, dames en heren. Inderdaad, een fotograaf heeft er rook bij gephotoshopt, inderdaad, had hij niet mogen doen en is ontslagen. Wat niemand er bij lijkt de bedenken is dat de bombardementen en de doden echte bombardementen en echte doden waren en dat het daar om gaat. Wie echt denkt dat er een hele industrie in Libanon aan de gang is om valse foto’s de wereld in te sturen vergeet a. dat ze nog wel wat anders te doen hebben, b. dat ze genoeg puin hebben om te fotograferen zonder dat er nog bij te hoeven verzinnen.
    Deze discussie is voor nu gesloten.

  10. Mag ik nog wel even zeggen dat ik vind dat Mike een punt heeft als hij zegt: “De auteur gaat mijns inziens voorbij aan de impact die de foto’s gehad hebben en de manipulatieve aard van de berichtgeving.

    Want zonder in te gaan op het welles-nietes van de foto’s (er waren nog veel meer discussies) is hier bij mijn weten voor het eerst op zo’n grote schaal de nadruk gelegd op de propagandaoorlog op internet en de technische en psychologische middelen die erbij zijn ingezet. Iets om echt in de gaten te houden, omdat men die middelen steeds verder zal verfijnen.

  11. Ik heb berichten opgevangen dat die foto van dat jongetje dat met zijn vader achter een groot betonblok schuilde maar toch werd doodgeschoten in scene is gezet, dat uit analyse bleek dat het helemaal niet mogelijk geweest kan zijn dat hij vanuit een bepaalde hoek geraakt werd. Meer weet ik er niet van, maar de propagandaoorlog is dus niet nieuw. Ook de foto van die Kosovaren in een ‘concentratiekamp’ (die onlangs weer in Netwerk opdook) suggereerde meer dan de werkelijkheid, omdat je zo om dat hek heen kon lopen. Het zijn dus niet alleen Arabieren die foto’s manipuleren.

  12. We houden hier over op, Hendrik Jan. Dit is wat we weten: zo gauw er iets gebeurt waar Israel slecht mee in het nieuws komt, zoals destijds met Mohammed al Durra of recent met de familie op het strand, worden er ogenblikkelijk geruchten verspreid dat het niet waar kan zijn, dat het hun eigen kogels waren, dat ze per ongeluk of opzettelijk zich zelf op hebben geblazen. Vervolgens hoor je daar nooit meer wat van, dus het onderzoek kon dat niet aantonen. Maar de geruchtenhandel gaat door. Zoals ook jij nu herhaalt ‘uit analyse bleek’. Welke analyse? Die was er niet. Ook over dat meisje op het strand werd van alles beweerd. Ik heb met de cameraman gesproken, het meisje gezien dat nu behandeld wordt vanwege een flink trauma, ik heb de dvd met de opnames. Het is wel degelijk gebeurt, het is niet in scene gezet. Dus dit is wat ik vind, ik geloof geen geruchten meer tot het aangetoond is dat ze waar zijn. Die getructe foto met de aangezette rookwolken, dat is aangetoond. De hele rest waar nu al die propagandafilmpjes de ronde over doen op het net, ik geloof het pas als het aangetoond is en ik help er ook niet aan mee om die te verspreiden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *