Vrijdag verscheen in de Opinie-sectie van de Volkskrant een stuk van de voorzitter van Likoed Nederland, de heer Struyk van Bemmelen, die mij er persoonlijk van beschuldigde Palestijnse aanslagen te vergoelijken. Zie hier. En dat nadat ik mijn weblogstuk naar aanleiding van de moord op de familie Fogel in de nederzetting Itamar, zie hier, met nadruk zeg het doden van kinderen altijd verschrikkelijk is.

Letterlijk:

Fayyad (van het Palestijnse Gezag op de Westoever) heeft de daad veroordeeld, en ook de verzetscomités op de Westoever die hun protest tegen de muur principieel geweldloos voeren hebben de moord veroordeeld. Het doden van kinderen is altijd een afschuwelijke misdaad.

Maat ik zeg nog meer. Nog afgezien van het feit dat nog steeds niet duidelijk is wie de daad heeft gepleegd, vindt die niet plaats in een luchtledig.

Tegelijk wijzen zij erop dat de aanval niet in een vacuüm plaatsvond. Niet alleen de dader is verantwoordelijk, ook de Israëlische regering die doorgaat met de bezetting, en de kolonisten de hand boven het hoofd houdt.

Tsjonge zeg, suggereren dat een aanval op een kolonistenfamilie, hoe erg ook, misschien iets te maken zou kunnen hebben met de bezettingspolitiek van Israël, en dat er niet alleen slachtoffers vallen onder de Israëli’s, dat mag niet.

Mijn antwoord verscheen vanochtend in de Volkskrant:

Verliefd
De voorzitter van Likoed Nederland, suggereert dat ik zo ‘verliefd’ ben op de Palestijnse strijd dat ik bereid ben om al zijn misdaden te negeren (O&D, 25 maart). Nu had ik zojuist het tegendeel laten zien. Ik ben tegen aanslagen op burgers, en moord op kinderen is altijd gruwelijk, ik heb nooit iets anders gezegd. Op mijn weblog (13 maart) bevestig ik precies dat.

Maar er is nog meer aan de hand. Likoed Nederland negeert dat er nog veel meer Palestijnse kinderen zijn gedood, bij de aanval op Gaza (2008), meer dan driehonderd. Mij kan niemand wijsmaken dat met een tank schieten op een familie moreel gezien minder erg is dan het doodsteken met een mes. Ook accepteer ik niet dat een dood Israëlisch kind erger zou zijn dan een dood Palestijns kind.

We weten wat er op de Westoever gebeurt. De illegale nederzettingenbouw, de roof van Palestijns land, de illegale muur die het leven voor velen onmogelijk maakt, de Palestijnse kinderen die onder bewaking naar school moeten, de dagelijkse bedreigingen, de politiek van het ‘prijskaartje’ als Israël in zeldzame gevallen probeert de kolonisten tot de orde te roepen en de Palestijnen het moeten bezuren. In drie maanden heeft Israël in Gaza negentien Palestijnen gedood, waaronder voetballende kinderen. Protesteert Likoed?

Nee, ik vergoelijk geen Palestijnse aanslagen. Ja, ik acht Israël verantwoordelijk voor het voortzetten van een niet te legitimeren agressieve bezettingspolitiek. Het is die bezettingspolitiek die maakt dat er onschuldige kinderen sterven, Palestijnse zowel als Israëlische.

Anja Meulenbelt
Lid Eerste Kamer SP