Het is waarschijnlijk dat ik zo’n hekel heb aan Bush dat Clinton in mijn ogen weer bijna aardig is geworden en ik nu een vriendelijke droom over hem had. Clinton en ik zaten naast elkaar op een saai congres, toen hij in mijn oor fluisterde: zullen we er met z’n tweeën tussenuit knijpen, ik heb nog een paar uur voordat mijn vliegtuig gaat. Ik pakte een rugzakje vol met voedsel en een flesje wijn en we gingen lopen. Al gauw waren we het pad kwijt en liepen door de modder en klauterden een berg af. Je bent helemaal niet zo’n echte vrouw, zei Clinton waarderend, toen ik ook nog zonder zijn hulp een rivier was overgestoken.
De echte Clinton had waarschijnlijk liever een echte vrouw gehad.
Helaas was in mijn droom mijn camera kapot, dus ik zal nooit kunnen bewijzen dat het echt gebeurd is.
Anja Meulenbelt
Weblog
Het zou nu helemaal leuk zijn als Clinton ook die droom had, Anja. 😉
Clinton heeft het aan z’n hart…
Zou er een verband zijn? 😉
“Je bent helemaal niet zo’n echte vrouw” geweldig! Ik moet er telkens erg om lachen.
Mag ik geheel en al off topic eens vragen naar de stand van zaken omtrent het leren telebankieren?
Nou, Lucy, ik heb alles in huis om er aan te beginnen, dat telebankieren. Nu moet ik nog de tijd vinden om daar rustig voor te gaan zitten en het te installeren. En dan te kijken of ik het snap en niet bij de eerste hindernis als het karikatuurvrouwtje dat een muis ziet in de stress te schieten van ik kan dit niet! Dan zou ik dus ook even op moeten houden met gezellig aan mijn weblog te blijven prutsen.
Maar eerst moet ik vandaag een maaltijd koken voor tien personen.
Dat kan ik tenminste.
Als echte vrouw.
Doe zoals ik: Vraag je kind dat gedoe te installeren en gelijk even het een keertje voor te doen. Dat scheelt een geweldige hoop frustratie, zweet en vloeken. Voor mij werkte het fantastisch en kind en moeder waren allebei dik tevreden.
Maar jij staat nu als goede moeder en echte vrouw te zweten in de keuken. Zal vast een hoop te eten en te kletsen zijn, veel plezier.