Mijn vriendin Rula Halawani, de fotografe uit Oost Jeruzalem is in Nederland. Haar foto’s maken onderdeel uit van een prachtige tentoonstelling in het Fries Museum in Leeuwarden, met werk van Arabische fotografen. Daar kom ik nog op terug.
Rula werkte voor Reuters, maar wil vooral haar eigen projecten doen. Zo heeft ze een project gemaakt over kinderarbeid in de Palestijnse gebieden, en werkt nu aan een serie over checkpoint Kalandia, waar ze dagelijks doorheen moet als ze naar haar werk als docente aan de universiteit in Bir Zeit gaat.

Rula heeft het mooiste adres van de wereld, Rula Halawani, de Olijfberg, Jeruzalem. Dat klinkt romantisch, maar het is er een bende. Het Palestijnse gedeelte van Jeruzalem is bezet en wordt welbewust verpauperd in de hoop dat de Palestijnen zelf vertrekken. Rula blijft.
Als inwoonster van bezet Jeruzalem heeft ze vergeleken met de Palestijnen van de Westoever een beetje verderop een paar voorrechten: zo mag ze door Israël reizen met een laissez passer, een paspoort krijgt ze niet. En ze heeft geen stemrecht, zoals de Palestijnen in Israël wel. En ze heeft een perskaart, dus ze mag Gaza in, wat andere Palestijnen uit Israël of Jeruzalem weer niet mogen, laat staan die van de Westoever.
Ze is Ben Gurion doorgekomen, hoewel ze twee keer door de veiligheidscontrole moest. De eerste keer was het de security kennelijk niet opgevallen dat ze Palestijnse was, hoewel ze Engels spreekt en geen Ivriet. Toen ze op die gedachte kwamen omdat ze nog eens naar haar papieren keken bij de paspoort controle moest ze er nog eens doorheen.
Maar eenmaal in Nederland werd ze gelukkig vriendelijk ontvangen. Dat is ook wel eens anders geweest.

Het was een mooi openingsfeestje daar in Leeuwarden. Dansen in het gras, op blote voeten, op Aysha, van Youssoef N’Dour.
Binnenkort meer over Rula en haar werk.

Rula is als het er op aankomt even erg als ik, geen foto van haarzelf kan er mee door. Ik ga na foto’s van mij altijd weer op dieet, dus ik ook liever niet. De volgende foto’s, Rula met vrienden, mochten.