Ja ik weet dat er belangrijkere problemen in de wereld zijn, Gaza en Syrië en Wilders en het PGB. Maar als het met de poezen niet goed gaat gaat het niet goed met mij, zo symbiotisch zijn we in dit harige huishouden.
Er moest een plasje van Kobus naar dokkie dokkie voor controle. Of hij nog steeds die dure brokjes moet eten waar hij zuur van wordt, zodat hij geen blaasgruis krijgt. Want hij was al een keer bijna dood omdat dat gruis zijn piemeltje verstopte en hij niet kon plassen. Nou is dat piemeltje er inmiddels af, wat zielig is hoewel hij zijn balletjes ook al kwijt was en met dat piemeltje niet veel meer deed. Behalve plassen. Of niet dus. (Zie hier.)
Hoe krijg je een plas uit een poes? Hele dag achter het dier aanlopen om op het juiste moment een theekopje onder zijn bibs houden? Ik dacht slim te zijn en nam het plasje mee naar dokkie dokkie met de poes er nog omheen, want daar weten ze wel hoe ze dat eruit krijgen. Helaas. Daar aangekomen bleek de poes na enig vakkundig knijpen nog helemaal leeg.
Ik mocht die lege poes weer mee naar huis nemen en kreeg instructies mee wat ik met Kobus moest doen. Een schone bak, daarin plastic korrels, en dan afwachten en de plas met een pipetje in een buisje doen. Dat is nog niet zo eenvoudig, want er is nog een poes, Josefientje, kattenbakdelers zijn het, en die d’r plas moest het vooral niet zijn, want die heeft als oude poes weer hele andere, zij het even dure kwalen.
En ik moest er tijd voor hebben, want het moest natuurlijk op een werkdag gebeuren, en het plasje moest binnen drie uur bezorgd worden bij de dierenarts. Daarmee waren het weekeinde en alle avonden van de baan. Eerst maar even afscheid genomen van de fractie. Zeeën van tijd opeens. Nou ja, niet echt.
Kobus opgesloten in de slaapkamer, met de nieuwe bak. Deur dicht. Mijn oren dicht voor het verontwaardigde gemauw, toen het zielige gekerm en het doordringende gekrab aan de deur. Toen het stil werd toch eens gaan kijken. En jawel. Plas in het bakkie. Joepie! Wij trots.
Bij dokkie dokkie aangekomen, met plas en zonder poes, wachten tot de testjes werden gedaan. Mevrouw er zitten héél erg veel rare bacteriën in de plas. Heeft u de bak wel schoon gemaakt? Wat nou weer. Nou ben ik niet helemaal dom, en ik had al gehoord van die mensen die de plas van de hond opgevangen hadden in een lege appelmoespot, zonder die eerst af te spoelen. Ja en dan blijkt hij diabetes te hebben. Dus ik had de bak zeker omgespoeld van te voren. Maar misschien niet goed genoeg. Of zit Kobus helemaal vol met griezelbacteriën?
Affijn. Moest ik toch weer met Kobus naar het spreekuur, want nu wordt hij opgenomen tot er voldoende plas in de poes zit om nog eens onderzocht te worden. Straks word ik gebeld als het gelukt is.
Wordt vervolgd.
Update: Kobus zat inderdaad vol met griezelbacteriën want hij heeft een zware blaasontsteking. Normaal hebben vooral poezen dat, en niet de katers, die hebben vaker blaasgruis, maar ja, hij is tegenwoordig ook een soort van poes en hij heeft alletwee. Maand lang twee keer per dag antibiotica en vijf dagen pijnstillers. Ik had niets aan die sufferd gemerkt.
Ik klaag er maar niet over dat het me weer een rib uit mijn lijf kost.
Ach arme Kobus en arme jij!!!
’t Is te hopen dat dat arme beest niet hoeft te lijden.
Hoor je nog weleens iets over dat leuke, witte, poesje uit Gaza Anja?
Zorgen ze daar nog steeds voor haar of is ze er niet meer?
Groet,
Gerrie
Toen ik weg was, was die poes in Gaza ook verdwenen, Gerrie
Ik hoop dat ze haar weg heeft gevonden, en zich elders heeft laten adopteren.
Het was wel een overlevertje, anders had ze mij ook niet gevonden.
Sterrkte voor jullie allen!
Ja ik zit te wachten op het telefoontje van de dokters. Kobusje zit nu op de behandeltafel en vindt het volgens de assistente niet leuk. Ik vind het ook niet leuk.