Ik was uitgenodigd voor de inwijding van het nieuwe ambassadegebouw van de General Delegation of Palestine in Den Haag, waar president Mahmoud Abbas de opening zou verrichten. Ik ging graag, want de bijeenkomst in de Eerste Kamer met Nederlandse parlementariers had ik over moeten slaan – het was een besloten vergadering, en ik ben geen senator meer.
Heel erg veel mensen bij de nieuwe Ambassade. Veel meer dan ik me herinner toen ik genodigd was bij een ontvangst met Arafat, die het contract voor de bouw van een nieuwe haven in Gaza ondertekende op het Amsterdamse stadhuis – dat was nog met burgemeester Schelto Pattijn. Ook toen was Saeb Erekat erbij, met wie ik op het rondvaartbootje op weg naar het Anne Frankhuis nog een warme relatie onderhield, voornamelijk gebaseerd op het feit dat zijn sigaren op waren en ik nog een lekker doosje Hajeniussen had.
(Midden ambassadeur Abuznaid)
Een diplomaat legde me vrijdag in Den Haag uit hoe het kwam dat Abbas met zoveel egards was ontvangen, op bezoek bij hare majesteit, bij onze premier, ontvangst in de Eerste Kamer: nadat Arafat eenmaal als staatshoofd was ontvangen, kun je het nu met Abbas niet meer ‘downgraden’. Tiny Kox vertelde hoe dat was, de discussie met de parlementariers. Zo’n vraag over terrorisme. Luister, zei Abbas. We waren allemaal terroristen, Israel en de Palestijnen. Ik ook. Maar dat was twintig jaar geleden.
Wachten tot de auto kwam. Toen de opwinding, vooral bij de Nederlandse Palestijnen voor wie dit helemaal een grote gebeurtenis was. Kwam de auto, omringd door een haag van securitymensen. Zwaaien. Mensen verdrongen zich met camera’s om het moment vast te leggen. De ambassadeur Nabil Abuznaid ontving Abbas. Speech. Speech van Ed Kronenburg, de huidige secretaris-generaal van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Abbas hees de Palestijnse vlag, terwijl het Palestijnse volkslied werd gespeeld. Ik zag naast mij Palestijnen vechten tegen de tranen. Het betekent iets, dat dit in Nederland kan gebeuren. Iets van erkenning voor het hele Palestijnse volk.
(Links Ed Kronenburg, rechts Machmoud Abbas)
Dat was ook waarom ik er was. Om de erkenning van de Palestijnen. Ik sprak een Palestijnse vriendin, die vertelde dat er ook Palestijnen waren die er niet heen wilden – te veel kritiek op Abbas, en op Fatah. Maar ik was het met haar eens, kritiek of niet, dit moment oversteeg dat even.
Abbas mocht vervolgens een paar honderd mensen een hand schudden, en gelegenheid geven voor foto’s. Ik maakte een foto van Benji de Levie, toen hij aan de beurt was. En ik haastte me op weg naar Rotterdam. Voor Syrië.
Hoi Anja,
Wordt het niet eens tijd om publiekelijk na te denken over de een-staat-OPLOSSING in plaats van de twee-staten-OPLOSSING?
Ik hoor van steeds meer kanten verluiden, Ilan Pappe en Ali Abunimah zijn werkelijk niet de enigen, dat het idee van twee staten al lang geen OPLOSSING meer is, maar eerder een bron voor nieuwe problemen. Ik krijg het indruk dat onze politici wat dit betreft jaren achterlopen. Maar ja, doen ze dat niet altijd?
Er wordt al nagedacht over de een-staats-oplossing, Ernst, dat komt vanzelf als voldoende blijkt dat Israel alleen lippendienst bewijst aan het idee van twee staten, en het niet voor niets is dat de machthebbers het pas hadden over een ‘Palestijnse staat’ toen het praktisch gezien al nauwelijks meer mogelijk was. En natuurlijk, onze politici, de rechtse wel te verstaan, lopen niet zozeer achter als wel achter Israel en de VS aan, en praten na wat ze na moeten praten.
Twee punten over de ‘staten-vraag’. In de eerste plaats zijn het de Palestijnen zelf die moeten beslissen waar ze zich op richten. Niet wij.
Ten tweede, hebben de Palestijnen mij duidelijk gemaakt waarom ze het, net als Abbas, maar ook de onafhankelijke Mustafa Barghouti, de eis voor een Palestijnse staat nog niet laten vallen. Omdat het duidelijk moet worden dat het Israel is die stelselmatig en gestadig probeert om een Palestijnse staat onmogelijk te maken: door de voortgaande nederzettingenbouw vooral, maar ook door het handhaven van de kolonistenbeweging, het gestadige wegpesten van Palestijnen, met ‘onwettige’ zowel als (voor Israel) wettige bureaucratische middelen, door het opgesplitst houden van Hamas en Fatah enzovoorts. Nu kunnen de Palestijnen aantonen dat Israel geen enkel reeel plan in de aanbieding heeft voor een Palestijnse staat, en zelfs onder druk van de VS weigert om de nederzettingenbouw te bevriezen gedurende de tijd van mogelijke onderhandelingen. Waarmee duidelijk wordt wie een oplossing stelselmatig saboteert en tegenhoudt.
Het moment dat de Palestijnen zouden zeggen, laat maar zitten, dat wordt toch niks meer, doe ons dan maar één staat, geef je Israel een vrijbrief om op de Westoever (nog meer) hun gang te gaan, want dan zijn het de Palestijnen die geen twee-staten-oplossing willen. Ik denk niet dat je veel Palestijnen zult vinden die er nog in geloven, maar ze hebben goede redenen om het (nog) niet op te geven.
Hoe je de strijd voert voor één democratische staat – wat ook een lange lijdensweg gaat worden – en in andere opzichten niet bepaald een aantrekkelijk idee om met door en door racistische Israelische burgers samen te moeten leven – komt vanzelf aan de orde wanneer de Palestijnse staat niet alleen informeel maar erkend een dode mus blijkt te zijn.
Wat niet weg neemt dat het goed is dat er hardop over nagedacht wordt zowel door Israeli’s als Palestijnen. Al zijn dat aan beide kanten nog maar een handje vol.
Hoi Anja,
het was leuk om je vorige week te zien. een vraagje, mag ik wat fotos’s van het bezoek van Abas die op je wesite staan gebruiken?
ik hoop je gauw te mogen zien.
groetjes,
nawal
Natuurlijk Nawal, het was vooral ook jouw feest, en van de Palestijnen van Vlaardingen.
Je kunt de foto’s van mijn weblog afplukken, maar als je (om te printen) een grotere resolutie nodig hebt moet je me even mailen en zeggen welke foto’s ik je door kan mailen.
Het probleem van erkenning is niet dat er miljoenen mensen stikken in ellende, maar dat ze het recht wordt ontzegt hun land te bevrijden. Want dat wil Hamas, PNA, PLO, Fatah, PFLP, Hezbolla en de Palestijnen in het algemeen natuurlijk. Een staat.
We zagen het in de voormalig Joegoslavie en hier het Heilige Land dat 3000 jaar een eenheidsstaat van religies en volkeren was, dat rechts en links dat (zomaar) slikten, toen ‘men’ vanaf 1948 (en later o.a. in 1990, 1991, 1995, 2001, etc.) landen ging opdelen via het eenzijdig steunen van afscheidingsbewegingen.
Afscheiden is nu eenmaal geen oplossing. Bevrijden is de enige stabiele en voor iedereen humane oplossing. Dat was het in Zuid Afrika uiteindelijk ook.
De afgelopen 30 jaar hadden ‘we’ moeten protesteren toen allerlei landen werden opgedeeld. (Palestina werd ook opgedeeld in een joods en een arabisch deel.) Enkelingen deden dat; de meeste Nederlanders niet. Grote delen van links Nederland steunden allerlei afscheidingsbewegingen. Nu grijpen daardoor afscheidingsbewegingen overal ter wereld ‘hun’ kans. De VN en de USA bevorderen dit met miljarden dollars. ‘Ze’ (m.n. Israel) weten dat ze het op dit moment van de bevrijdingsbewegingen gewonnen hebben.
Dat is een dramatsche constatering.
Je mag van ‘de’ Nederlanders, ‘de’ Europeanen en ‘de’ Amerikanen wel delen van een land afscheiden (in een linker en rechter deel; boven en onder; noord en zuid) maar niet je land bevrijden (van – hier bijvoorbeeld – het zionisme)’. Als je opdeling niet pikt in een joods deel en een arabisch deel – zoals Hamas, Hezbolla, PLO, ANC, etcetera – krijg je domweg geen geld, steun of hulp.
Dat afscheidingsbewegingen van de machthebbers in de wereld wel geld krijgen en bevrijdingsbewegingen niet moet ons te denken geven.
Hoi Anja het was echt leuk om je tezien hebben bij de palestijne ambasade in Denhaag , maar vraagje hoe kan ik me foto,s toen det dag zein ? want ik heb ook daar foto,s de waar ik handje gegeven aan Mahmoed Abbas !!
Groetjes : Fadi
(5) Rik, ik ben zelf ook een aanhanger van één democratische staat, maar ik vind zelf dat dat wel heel idealistisch is en bovendien niet mijn keuze maar die van de mensen zelf. En wat betreft Israel heeft het nog meer voeten in de aarde dan een zogenaamde Palestijnse staat, want voor Israel ziet het er naar uit dat ze het zionisme dan op moeten geven. Nou daar ben ik voor, maar zie je het gebeuren?
We zijn het er over eens dat het probleem al is begonnen toen de VN voorstelde om Palestina op te delen. Dat was een heel slecht idee. Maar de vergelijkingen met andere ‘opgedeelde’ landen gaan wel mank: in Joegoslavie ging het anders dan met Israel/Palestina over lokale volken, en niet over een agressieve invasie van zionisten die never nooit van plan zijn geweest om het land te delen maar het wilden overnemen. De vergelijking met Zuid Afrika gaat ook mank, omdat dat land nooit op te delen zou zijn geweest in een wit en een zwart deel.
‘Bevrijding’ is altijd een mooi woord, maar zo gauw je het concreter maakt wat dat dan zou moeten betekenen wordt het nogal problematisch.
Fadi, wat bedoel je precies? Of ik foto’s heb waarop je Abbas een hand geef, of dat je die zelf hebt en graag geplaatst zou zien?
nee ik bedoel dat ik heb ook foto gemaakt met abbas maar ik weet niet hoe kan ik aan komen want ik weet ook niet wie was de man de had foto,s voor edereen gemaakt ! want ik wil me foto hebben off zein en ik weet niet hoe kan ik komen aan de foto ..