Zat ik gisteren aan het einddiner van mijn conferentie over fondsenwerven. Achthonderd mensen, veel van de gigantische organisaties als Unicef, Oxfam of ook grote als Greenpeace. Veel Amerikanen. Daar zat er een van naast mij aan tafel. Praatje, praatje, wat doe jij, o Gaza, interesting. How big is your budget. Nou, wij komen nog niet aan een ton dus wij zijn hele kleine visjes. Die man was niet gelukkig. Hij had net een prachtig project in Nepal gedag moeten zeggen. Tja, de Amerikaanse administration had gezegd dat er verdenkingen waren dat ze met verzet te maken hadden en verzet staat zowat gelijk aan terrorisme, en zo’n gerucht kunnen ze niet hebben want dat schaadt de andere partners want dan komt er minder geld binnen. Dus had hij het project in Nepal moeten laten vallen. In het belang van zijn andere projecten.
Zo gaat dat. Ook de humantiaire hulp wordt gepolitiseerd en ingezet door Bush. In Gaza moeten bijna alle organisaties nu afzien van Amerikaanse hulp want die krijgen ze alleen maar als ze een verklaring ondertekenen dat ze geen kontakten hebben met ’terroristen’. Onze organisatie daar zegt dat ze geen politie zijn maar hulpverleners, dat ze iedereen helpen ongeacht religie of politieke overtuiging, en ongeacht hoe ze aan die handicap komen, door een erfelijke ziekte, doordat ze neergeschoten zijn. En aangezien de aanhang van Hamas en de Jihad op dit moment naar zo’n dertig procent is gestegen kent iedereen wel iemend die iemand kent … en hoe kun je dan verklaren dat je geen kontakt hebt met wat de VS terroristen noemt, zonder onderscheid tussen legaal verzet en onwettige aanslagen op burgers? Dus ondertekenen ze niet en krijgen geen Amerikaanse hulp meer. Niemand ondertekent trouwens, behalve een organisatie die helemaal geen last heeft van zijn geweten, een mantelorganisatie van Hamas.
Zo ver strekt de politiek van de Bush administration zich uit, ook de humanitaire hulp wordt ondergeschikt gemaakt aan de politieke doelen.
Anja Meulenbelt
Weblog
Van deze Amerikaanse meneer te horen – én te zien – dat hij heel zijn hart verpand heeft aan zijn werk in Nepal; hij verhaalt over de jonge mensen daar, die zich met heel hun wezen inzetten voor de ‘verloren’ kinderen .. en hoe hij er weggehaald werd en hen niet meer mag begeleiden omdat hij persoonlijk/zij contacten zouden hebben met terroristen ..
Hij vertelt aan ons, wetende dat wij ons inzetten voor de gehandicapte mensen in de bezette Gazastrook..
Hij deelde met ons zijn onmacht en hartepijn, die we als vrijwilligers binnen Stichting Kifaia ook zo goed kennen.
A passionate man!
Anja,
Stel je maar in op een overwinning van hr. Bush c.s., en derhalve op een voorzetting van de “unholy alliance” die nu in de VS aan de macht is (religieuze extremisten als “rapture believers”, een superrijke oligargie, de neo-conservatieve clan, en nog meer van dergelijk volk). Het is een minderheid van de bevolking van de VS. Maar ze hebben wel de meeste belangrijke media in handen, en daarmee ook de macht.
Zie ook m’n weblog. (Zie b.v. ‘Michael Ledeen’ – staat onder Gearchiveerde logs, Politiek, internationaal)
Mazzel & broge, Evert
Dat die Bush een ongelooflijke bongobrain is die direct afgeserveerd moet worden, voor het welzijn van de hèle wereld, dat is nou wel duidelijk. Maar hoe Kerry staat tegenover dit soort ‘veiligheids’issues en hoe hij aankijkt tegen de toestand in Israel en Palestina, daar weet ik eigenlijk heel weinig van. Wie weet daar wat meer van?
Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat president Bush juist voorstander is van een Palestijnse staat: http://www.muslimsforbush.com
BUSH SUPPORTS PALESTINE
“If liberty can blossom in the rocky soil of the West Bank and Gaza, it will inspire millions of men and women around the globe who are equally weary of poverty and oppression, equally entitled to the benefits of democratic government. I have a hope for the people of Muslim countries.”
– President Bush, June 24, 2002
En: http://www.muslimsforbush.com/mission/mission7.html 😉
Daniël, jij moet ongeveer de laatste Europeaan zijn die Bush nog op zijn woord gelooft. Kijk naar iemands daden, niet naar zijn woorden. Ga nog even terug naar De twee-fasen oplossing, lees wat Jeff Halper te zeggen heeft over de ‘feiten op de grond’. Wat Sharon aan land overlaat voor de Palestijnen, met de volledige instemming van Bush, kan onmogelijk een zelfstandige, leefbare staat worden.
Joes, Adam Keller van The Other Israel schreef dit als antwoord op de vraag wie erger is, Bush of Kerry.
There can be little doubt that the administration of George W. Bush has been a disaster for the Israeli-Palestinian arena. The virtual blank check which Bush gave to Ariel Sharon (in marked contrast, it should be said, to the attitude of Bush’s own father towards Shamir) had been a central factor in the deterioration and escalating bloodshed which characterized the past four years, up to and including the past weeks. No doubt, all of us would heave a big sigh of relief if we hear on November 3 of George W.’s demise. Still, what can we expect of Kerry, if he does manage to get elected (which now is a more realistic prospect than in September, when I was over there).
Senator Kerry’s public pronouncements with regard to our region left much to be desired, to say the least. In fact, he echoed and effectively endorsed all of Bush’s worst positions. On the other hand, it is well-known that the pronouncements regarding Israel and the Palestinians made by a US presidential candidate are not a sure guide to how that candidate would actually perform, if and when actually getting into the White House. Moreover, the one clear line emerging from Kerry’s positions on Iraq (which also leave much to be desired) is that he would put an end to Bush’s unilateralism and seek a rapprochement with the Europeans – and any such effort would have implications for our region.
But as I said in every American city where I spoke, even if Kerry turns out to be as bad a president (a worse one than George W. Bush could hardly be imagined), getting rid of Bush would still be worthwhile. Getting rid of Bush would drive home a salutary and highly-needed lesson, that a leader who starts a war unnecessarily would pay for it with his career (at least that, when so many pay with their blood). Such a lesson would be well attended by future presidents of the United States – and since the US is so dominant in our world, also by future presidents of Russia, and prime ministers of Israel, and PM’s of India and presidents of Pakistan. In short, if Bush gets thrown out, anybody else who is in a position to start an unnecessary and precipitous war may think twice. The world would be a bit better place.
Adam Keller
@ Anja: mijn reactie was een met ironie… dat had je toch wel door mag ik hopen? 😉 😛
Nou, van die Kerry hoeven we dus eigenlijk ook niet zoveel te verwachten.
In ieder geval bedankt voor de reacties!