Ik schaam mij voor het integratiedebat, zei Adri Duivesteijn, lid Tweede Kamer voor de PvdA in een interview in de Volkskrant (2 maart 2004)
Ik vind zijn mening, en het feit dat hij zijn nek uitsteekt, een verademing. Duivesteijn is het er mee eens dat we te soft zijn geweest in onze multiculturele idealen van destijds. Maar het rechtse moralisme schiet helemaal de andere kant op en is knap beangstigend.

Duivesteijn:
‘Het gaat hier om de loyaliteitsvraag naar de niet-westerse mens. Over oudkomers wordt gepraat op een manier alsof ze hier net zijn. Kinderen van 30, hier geboren, worden nu plosteling allochtoon genoemd. Het is zo generaliserend, diskwalificerend en stigmatiserend. Dit is integreren met het pistool in de rug!’

Een fastoenlijk debat in de kamer is niet meer mogelijk, volgens Duivesteijn. Het rapport Bruggen Bouwen van de commissie Blok was helemaal niet slecht. Er werd eindelijk gekeken naar de feiten. Maar het rapport werd afgeschoten door VVD en CDA. Ook binnen de PvdA werd het niet omarmd. En daar is maar één reden voor, het electoraat. Niemand wil zich het onderwerp af laten nemen. En van de maatregelen die gepropageerd worden is de een nog harder dan de ander. Met wat er werkelijk aan de hand is heeft dat niets meer van doen, volgens Duiversteijn: ‘Als de politiek op deze manier afglijdt is het terecht dat het hoofddoekje een symbool van protest wordt.’

Ja, zegt Duivensteijn, ik geloof nog in de multiculturele samenleving. Er moet respect zijn voor andere culturen.

Ik sluit me daar graag bij aan.