Advertentie van Gush Shalom (Uri Avnery) in Haaretz. Wat de Israelische bevolking wil – en niet krijgt. Interessant: de meerderheid wil dat er kontakten komen met Hamas. Zou onze minister Verhagen daar aub naar willen luisteren?

The Majority Wants an Agreement –
The Government Does the Opposite

A public opinion poll conducted by “New Wave Research” discloses:

49.2% are for simultaneous negotiations with Mahmoud Abbas and Syria.
66.0% for negotiations with Mahmoud Abbas.
57.4% for contacts with Hamas.
50.1% for almost complete withdrawal to the Green Line.
52.0% for a demilitarized Palestinian state.
62.7% do not believe Olmert can do it.

En verder. Het is bekend dat de Israelische regering zich grote zorgen maakt over het ‘demografische evenwicht’, dat wil zeggen de joodse meerderheid binnen de regio. Is die meerderheid er niet meer, dan wordt het steeds moeilijker om vol te houden dat de joodse staat tegelijk ook een democratie is, want het is de vraag hoe joods die joodse staat nog zou blijven wanneer te veel niet-joden stemrecht hebben. dan moet Israel kiezen: of een democratie met gelijke rechten voor alle burgers en geen joodse staat meer, of een joodse staat en de burgerrechten van niet-joden nog verder inperken en dan kan het niet meer het beeld overeind houden dat het een democratisch land is.

Nu is het een openbaar geheim dat er minder joden bij komen dan er weggaan. Joodse gezinnen krijgen minder kinderen dan niet-joodse. Veel mensen zijn bovendien al weggetrokken, veel Israeli’s lopen met een tweede paspoort op zak. En er is weinig animo onder joden in het westen om ‘aliyah’ te maken – ‘op te stijgen’ naar het beloofde land. In het verleden is geprobeerd om grote groepen joden naar Israel te krijgen uit landen waar de mensen het economisch slechter hebben dan in Israel. Dus is er een immigratiegolf van Russen op gang gezet, waarbij een oogje dichtgeknepen werd dat veel van hen halachisch niet joods waren en ook weinig met het jodendom op hadden. Sindsdien kun je in Israel varkensworst kopen en Russische kranten. Ook zijn er Ethiopische stammen naar Israel gehaald die claimen af te stammen van de oorspronkelijke joden. Die toen ze eenmaal waren geemigreerd moesten ontdekken dat ze door de orthodoxie niet als joden worden erkend en met hun donkere huidskleur nogal werden gediscrimineerd.

Israel probeert het met zwaar gesubsidieerde programma’s om jonge joodse Amerikanen een vakantie aan te bieden om hun ‘geboorteland’ te leren kennen, ‘Birthright’ heet zo’n programma. Het loopt nog niet storm. Nu proberen ze de joodse gemeenschap in Iran over te halen om naar Israel te verkassen (Volkskrant vanochtend) Het is altijd interessant om te horen dat het geld daarvoor wordt gedoneerd door buitenlandse joden, die zelf geen zin hebben om in Israel te gaan wonen, en misschien denken dat ze hun schuldgevoel daarover zo af kunnen kopen. Individuele Iraanse joden kunnen nu 7380 euro krijgen als ze emigreren, gezinnen kunnen rekenen op een bedrag van 44275 euro. Dat bovenop de gebruikelijke financiele steun die Israel al biedt, waaronder goedkope huisvesting in de nederzettingen.

De Vereniging van Iraanse joden heeft het aanbod afgeslagen. ‘De identiteit van Iraanse joden is voor geen geld ter wereld te koop – dit kinderachtige politieke lokkertje zal die niet uit kunnen wissen’.

Er wonen al sinds zevenhonderd jaar voor Christus joden in Iran. Ze hebben een vertegenwoordiger in het hudige Iraanse parlement, Morris Motamed. De joden van Iran hebben altijd vrijelijk kunnen emigreren als ze dan wensten, en driekwart van de gemeenschap heeft dat ook gedaan sinds de islamitische revolutie. Maar 70% van hen emigreerde – naar Amerika.