Voor Clara
Straatsburg. Het Paleis van Europa. Dat is zo groot, als je een plasje wilt doen moet je dat echt tien minuten beslissen voor de deadline. Dat vergeet ik altijd dus ik heb nogal haast en ren de WC in met een symbooltje van een vrouwtje op de deur.
Daar staat een man voor een pisbak iets voorspelbaars te doen.
Eerste gedachte: wat doet die man op een vrouwenWC.
Tweede gedachte: hij heeft die pisbak toch niet meegenomen.
Derde gedachte: oeps!
Dat kekke vrouwtje in een minirokje is wat ze in Straatsburg dus verstaan onder een man. Want een vrouw, dat is een wezen in een rok tot over haar knieeën en lekker opgetrokken tot hoog boven haar navel. Misschien kom ik toch te veel uit de jaren zestig, minirokjes, hotpants, om me daar mee te kunnen identificeren, hoewel die hotpants ook al weer erg verleden tijd zijn.
Foto: Straatsburg bij nacht.
Ik ben weer thuis. Snipverkouden geworden, werkster ziek dus alles zoals ik het heb achtergelaten inclusief de vuilniszakken die meuren. Doe ik het licht aan: knal, kortsluiting. Zit ik bij kaarslicht. Waar haal ik in het weekeinde een electricien vandaan en ik moet weg, naar Nijmegen.
Poezen blij dat ik thuis ben, dat wel.
Er komen nog foto’s en een slotbeschouwing, van Straatsburg.
Anja, heb je een aardlekaschakelaar? En weet je al waar de kortsluiting vandaan kwam? Dat lichtknopje niet gebruiken, maar wellicht kunnen de andere wel?
Ik weet niet hoe het heet wat ik heb, maar het klepje waarmee ik de ‘groep’ weer aan zou moeten zetten doet meteen weer knal, ook als ik wat ik denk dat de boosdoener was uitschakel.
Dat wordt dus de elektricijn, want ik pruts daar niet mee. En leef het weekeinde met een verlengsnoer voor de computer en vele gezellige kaarsjes. De koffiemachine doet het niet maar het kookstel en de ijskast wel, dus wat klaag ik.
Wat voor plaatje geeft het vrouwen toilet dan aan ?? Dit symbool zou voor mij ook vrouwentoilet zijn. succes in het donker, het drukt je weer een met de neus op de feiten. “dat we erg om het hand zitten zonder electra”
Het zal wel uit onbewuste solidariteit met de Palestijnen zijn dat de elektriciteit het begaf. We zijn hier niet dankbaar genoeg voor die luxe: knopje om, licht gaat aan. Kraan open: water.
Hahhhahahhahahha, dank je wel!
Als alle wc’s in het donker waren had je die bordjes niet nodig.
@ Clara (5):
Als je het zesde plaatje op de tweede rij bekijkt: het lijkt erop dat het mannetje en het vrouwtje hun respectievelijke plasjes nog maar nauwelijks kunnen ophouden. Deze symbolen zijn kennelijk bedoeld voor hoge nood-WC’s. Daarop moet Anja dus voortaan letten.
Enneh…..alle WC’s in het donker lijkt me toch een beetje riskant, hoor.
Wel eens opgevallen dat er zo weinig openbare toiletten zijn in LN?