Eigen risico
Afgelopen dinsdag in de EK ging het over de nieuwe wet waarin de no claim korting in de ziektekostenverzekerin verdwijnt, maar vervangen wordt door een eigen risico. Tineke Slagter was er de hele dinsdag mee bezig, en werd er zichtbaar niet vrolijk van. De discussie zat op slot.
(Tineke Slagter een tijd geleden, een stuk vrolijker)
Klink wilde geen krimp geven, en de PvdA, ook zichtbaar niet erg gelukkig, draaide met de coalitie mee, en kon geen beter argument verzinnen dan dat het eigen risico toch wel een beetje beter was dan de no-claim. Niet volgens de SP: het blijft daarmee feit dat de zieken betalen voor de gezonden. Niet ons idee van solidariteit. Volgende week wordt er hoofdelijk gestemd, maar het ziet er niet naar uit dat de PvdA tegen de coalitie in zal stemmen, ook al is te raden dat de achterban van de PvdA er ook niet erg gelukkig mee is. Zie voor het bericht de SP site: hier.
Emancipatienota
En Sadet Karabulut (SP) mocht in de Tweede Kamer in de clinch met minister Plasterk over de emancipatienota. De Geus beweerde destijds nog dat de emancipatie wel voltooid was, om dat ook weer schielijk terug te trekken toen de feiten op tafel kwamen. Maar Plasterk was nog wel van plan om ‘als een helleveeg’ over de emancipatie te keer te gaan. Dat valt dus tegen. Geen visie, en vooral niet over mannen. Daar krijg ik dus een vermoeid deja vu gevoel van, want het is al vijf en twintig jaar geleden zowat dat al duidelijk was dat de emancipatie van vrouwen stagneert zolang mannen niet meedoen en hun deel van de zorg overnemen. Zolang dat niet gebeurt kan iedereen hoog en laag springen: vrouwen laten zich niet dwingen om meer te gaan werken als de taken thuis niet beter zijn verdeeld. En dan komt Scheffer ook nog aanzetten met de mededeling dat we (wij autochtonen) meer kinderen moeten krijgen. Idem dito: zolang de mannen niet meer zorgen, gaan vrouwen niet meer kinderen krijgen.
De passages die wel in de nota over mannen gaan, gaan alleen over allochtone mannen, zegt Karabulut. Alsof alleen zij traditionele rolopvattingen hebben. Khadija Arib (PvdA) wees er op dat de nota weer alleen ging over de allochtone vrouwen waar het niet goed mee gaat, in plaats van de groep waar het nou juist wel goed mee gaat meer te steunen, meer als rolmodel in te zetten. Plasterk, die niet vond dat het zijn taak was om mannen er op te wijzen dat ze vaker sokken moeten wassen, deed het dus niet geweldig.
Straatjongens
In bijna alle kranten wel een uitgebreid interview met Jan Dirk de Jong, de onderzoeker die zich lang onder de Marokkaanse jongeren mengde om meer te begrijpen van hun straatcultuur. Zijn boek, waar hij op promoveert, Kapot moeilijk, lijkt mij zeer de moeite. Dan kunnen we eens af van het oordeel dat Marokkaanse jongeren die moeilijkheden veroorzaken vooral kampen met hun Marokkaanse cultuur. Ik zei het al: als dat waar was dan hadden hun vaders, die nog dichter bij de cultuur van het land van herkomst staan méér moeilijkheden veroorzaakt, en dat is duidelijk niet zo.
Wat er gebeurt is een typisch product van jonge mannelijke migranten in een stadscultuur, jongens die aan alle kanten de boot missen en ook nog het gevoel hebben dat ze worden uitgekotst. En dus ontwikkelen ze wat niet typisch Marokkaans is maar typisch jong-mannelijk-migrant-bootgemist, zoals je dat evengoed ziet met Pakistaanse jeugdbendes in Oslo, Chileense jongens in Madrid en Koreanen in Los Angeles. De eigen straatcultuur, inclusief opschepperij, onderlinge rivaliteit en stoerheid, wordt een compensatie voor het gebrek aan een stevig gevoel voor eigenwaarde. Iedereen wil erkenning, en wie dat noch thuis, noch in de samenleving krijgt zoekt dat dus bij elkaar. De Jong geeft ook aan wat er zou moeten gebeuren: uitdagingen bieden, veel begeleiding, opleidingen die aansluiten, en ophouden met ze weg te zetten als allochtonen. De Jong is zich er van bewust dat hij een weinig modieus standpunt verkondigt, een standpunt dat haaks staat op de roeptoeterij over zwaarder straffen. Want alleen straffen, dat is al duidelijk, lost het probleem niet op. Lijkt me een aanrader: lees Kapot moeilijk.
Atalay’s mogen blijven!
Goed nieuws: ook de andere Atalays hebben nu status, (hier en hier) de hele familie kan blijven. Feest!
Petra van het ASKV liet het me weten. Het IND heeft toegegeven fouten te hebben gemaakt. Er zijn meer mensen door, en Nou het heeft even geduurd, maar de IND heeft haar fout toegegeven, en ook flink wat anderen zijn nu door. Petra:
“we zwemmen in de taart, chocola, bloemen, planten, Iraanse schilderijtjes, roze tasjes met ‘I love Amsterdam’, prachtig (nou ja, er zijn ook mensen voor wie we nog moeten knokken, vooral degenen die even in het buitenland zijn geweest)”.
Asielzoekers, Volterra
Ik vertrek straks naar Volterra, voor een Europese conferentie over asielzoekers en hoe het beter kan. Ik heb meegeholpen aan het hoofdstukje over vrouwen van de Volterra Charter, dat feestelijk aangenomen zal worden, en moet onder andere het woord voeren over de tendens om asielzoekers door te schuiven naar andere landen en door Europa te laten zwerven, in plaats van duidelijk samen te werken om ze een snelle en rechtvaardige procedure te geven. Ik laat van me horen als dat kan, ik neem mijn laptopje mee maar weet niet of ik dat daar aan de praat krijg. Zondag weer terug.
Groningen, 8 november 2007
Beste Anja Meulenbelt,
In de kabinetten Balkenende I en II voedde Jan Peter Balkende het opkomend ‘wij-zij’-gevoel in de Nederlandse maatschappij door te schermen met ‘onze joods-christelijke normen en waarden’ en de Verlichting die ‘ons’ uit de donkere middeleeuwen had gehaald. Dit alles om het schrille contrast aan te geven dat ‘onze’ cultuur vormt met de zogenaamde ‘achterlijke’ moslimcultuur van de nieuwe Nederlanders.
Ik zal niet ingaan op voorbeelden van de talloze gruweldaden die in naam van ‘onze’ joods-christelijke normen en waarden zijn begaan, zoals bloedige (godsdienst)oorlogen, de Inquisitie, de heksenvervolgingen, de slavenhandel, en – recentelijk – Abu Ghraib en Guantanamo Bay, maar het voorbeeld van de Verlichting bij de kop nemen. De Verlichting, die begon in 1650, werd door onze premier genoemd in verband met het rigide karakter van de islam, en de positie van vrouwen en homo’s in de islam.
Bent u het met me eens dat we, wat de vrouwenemancipatie betreft, niet 350 jaar ‘vooruitlopen’ op de islam, zoals de premier suggereerde, maar slechts 35 jaar, en wat betreft de emancipatie van de homo’s slechts enkele jaren? (De premier zelf heeft het nota bene bestaan tijdens zijn bezoek aan Indonesië in april 2006, toen hij door een groep moslims aan de tand werd gevoeld over het feit dat in Nederland het burgerlijk huwelijk 5 jaar eerder was opengesteld voor partners van gelijke sekse, te antwoorden dat hij daar persoonlijk tegen had gestemd.)
Om op ‘onze’ vrouwenemancipatie terug te komen; zou u kort kunnen schetsen wat die inhield aan de hand van de zogenaamde eerste en tweede emancipatiegolf? Hoe staat het nu met de emancipatie van vrouwen in Nederland? Zou je kunnen spreken van een derde emancipatiegolf? Hoe verloopt die, als je kijkt naar de acties, de onderlinge solidariteit en de resultaten?
Met vriendelijke groeten,
Mitzi Paap
P.S.
Ik schrijf deze brief als redactrice van de Jasmijnkrant van het Multiculturele Vrouwencentrum Jasmijn in Groningen (http://www.jasmijn.info/).
Beste Mitzi,
Ik heb op dit weblog al vaker betoogd dat het nog maar één, twee generaties terug was dat vrouwen hier mishandeld werden zonder weg te kunnen, dat vrouwen als ze trouwden ontslagen mochten worden, en ook de homobeweging is nog maar heel recent. En zoals we het net met de CU mee kunnen maken, het is nog steeds mogelijk dat homo’s geweerd worden.
En nee, ik kan niet kort schetsen hoe het was met de eerste en de tweede golf, dat is een artikel zo niet een boek. Maar gebruik het minigoogletje van dit weblog, ga naar emancipatie en je komt wel het een en ander tegen. Of nodig me een keer uit, voor een lezing, naar Groningen.
@ Mitzi,
vergis je niet in de islam. Die wel ander en ruimer is, dan vaak gedacht wordt. Misschien lopen we wel eeuwen achter, hier in NL, op die godsdient. Tot 1956 werden mannen in NL automatisch hoofd van het gezin en was een getrouwde vrouw automatisch niet meer “handelingsbekwaam”: bevoegd zelfstandig financiele of andere zakelijke handelingen te verrichten (maar alles moest met toestamming van manlief).
Deze jurridische figuur heeft nooit, maar dan ook nooit bestaan binnen de islam. Binnen het islamitisch recht heeft een vrouw haar eigen geld (of goederen) dat geld is van haar en daar mag ze zelf een bedrijf van opzetten, dat besturen, weer verkopen en een nieuw bedrijf beginnen en wat al niet. Haar man heeft geen zeggenschap over dit geld.
Om culturrele redenen kun je dat helaas niet overal in de islamitische werld zien, maar dat is een ander verhaal. Dat andere verhaal kan ook wel verteld worden, daar niet van.
Maar als je de stelling poneert, dat we 35 jaar voorlopen op “de islam”, moet je nder ogen zien, dat we anno 1956 eerder een stukje van een eeuwenoude achterstand inhaalden op de islam.
Volgens de SP zorgt het eigen risico ervoor dat de ziek betaalt voor gezond. Hoe kan dat ? Gezond zijn kost namelijk niets. Ziek zijn is heel duur.
Het is dus eigenlijk: Gezond betaalt voor ziek. Ziek betaalt een beetje mee aan de eigen kosten. Ziek gaat door het eigen risico een stukje meer betalen aan hun eigen kosten.
De SP slogan “ziek betaalt voor gezond” is populisme van het zuiverste water, namelijk het verdraaien van de werkelijkheid om de aanhang naar de mond te praten.
Dit zou in het onderwijs als duidelijk voorbeeld voor populisme kunnen worden gebruikt.
Hoi Anja,
Overzichtelijk stuk, makkelijk door te komen, korte overzichtelijke blokjes. Dat wat betreft de schrijfstijl die gehanteerd is voor dit stuk.
Wat betreft de inhoud schrik ik vooral van Plasterk. Als Buitenhof-columnist vond ik hem altijd briljant en met name bij de columns over emancipatie liet hij zich van zijn beste kant zien. Nu is hij minister en laat hij het afweten.
Gelukkig is niet heel Nederland afhankelijk van het gegeven dat Plasterk al of niet mannen aanmoedigt om sokken te wassen. Mijn ouders hebben een gezonde verdeling betaald werk/werk binnen gezin. En ook ik wil, als ik over een paar jaar m’n eigen huishouding draai, een goede verdeling waarbinnen ik echt niet te beroerd ben om sokken te wassen. Zelfs die van Plasterk niet!
Hallo Anja even een reactie op het populisme van Henk. Zoals ik in het debat heb betoogd is gezond zijn geen prestatie en kies je er niet voor om ziek te zijn. Daarom zijn we solidair met elkaar als het om zorgkosten gaat.Het kan iedereen overkomen, de ene dag nog goed gezond in staat tot alles (inclusief mooie baanen veel geld) de volgende dag een hersentumor/ hartinfarct/ongeluk en veroordeeld tot bed/lijden en gehandicapt zijn. Wij van de SP zijn erop tegen dat daar een straf op staat in de vorm van een verplicht eigen risico (bedoeld om ongepast zorggebruik tegen te gaan)waarbij ziek er dus voor betaalt omdat ze ziek is en omdat ze betaalt hoeft gezond iets minder te betalen. Dus ja ziek betaalt voor gezond en daar is niets populistisch aan!
Had je overigens geen leukere foto van mij?
Succes in Volterra, Tineke
Ik ga meteen een leukere foto opzoeken, waarde collega, ik zat een beetje in tijdnood.
Gedaan. Beter?
Dank je voor je reactie trouwens, want jij kan het uiteraard beter uitleggen dan ik.
Beste Tineke Slagter, je ziet toch een aantal wezenlijke zaken over het hoofd. Door invoeren van een beperkt eigen risico verlaag je de kosten voor de verzekeraars, omdat ze € 150,- minder hoeven uit te keren per claimende verzekerde per jaar. Daarnaast vervalt een flinke administratieve last doordat de miljoenen rekeningen van mensen die minder dan € 150,- zorgkosten hebben nu niet verwerkt hoeven te worden. En dit is nog altijd de grootste groep Nederlanders.
Als het eigen risico verdwijnt dan gaat de premie direct met zo’n € 10,- per maand omhoog. Dus per saldo zijn de extra kosten voor zieken erg beperkt. Daar staat tegenover dat het ER een premievoordeel voor iedereen met zich meebrengt.
Wie goed rekent kiest voor een ER. En nog een tip, beperk je hoofdzakelijk tot de basisverzekering. Steek het geld van de aanvullende verzekeringen gewoon in je zak. Tenzij je natuurlijk zeker weet dat je hierop een lonend beroep zult doen.
Overigens blijft de slogan populistisch, omdat die suggereert dat gezond kosten veroorzaakt. Dat is niet waar. Ziek zijn kost geld.
Overigens vind ik net zo goed als u dat solidariteit in de zorg een groot goed is. Het ER tast dat niet aan omdat het financiële gevolg zeer beperkt is en per saldo misschien wel nihil zou kunnen zijn.
Eigenaardig Henk, mijn rekentalenten zijn beperkt, maar mij lijkt het verschil tussen 10 euro voor iederee en 150 euro voor zieken toch tamelijk groot. Voor velen kan net het verschil uitmaken tussen wel en niet naar huisarts of apotheek, met allerlei kwalijke gevolgen van dien, ook op financieel gebied. Wie namelijk met iets tamelijk onschuldigs door blijft lopen, komt vaak alsnog in het ziekenhuis en maakt hoge kosten die voorkomen hadden kunnen worden.
Hahhahaha, Henk, jij bent een lekkere. In jouw rekenmethode kunnen de premies vanwege alle lager uitvallende kosten voor de verzekeraars dus volgend jaar een stuk omlaag. En, waarschuw je, zullen ze stijgen als je geen eigen risico hanteert.
Toch is de voorspelling dat alle premies bij alle verzekeraars volgend jaar zullen stijgen. Ook bij een verplicht eigen risico.
We moeten namelijk met zijn allen die miljarden die de reclames de verzekeraars hebben gekost, nog voor ze ophoesten.
Hendrik Jan, het bezoek aan de huisarts valt niet onder het eigen risico.
En Jan, je wekt ernstig de indruk dat je nu je ouders jouw sokken laat wassen. Ik mag toch hopen dat je dat zelf doet.
Clara, je leest niet wat er staat. De huidige premies zijn ongeveer € 10,- per maand lager dan ze zouden zijn als er geen ER was. Om de duidelijke redenen die ik hierboven genoemd heb. Over toekomstige premieontwikkeleingen heb ik me niet uitgelaten.
Dus afschaffen van ER betekent nu meteen zo’n € 10,- per maand prijsstijging van de zorgverzekering. En, waarschijnlijk nog meer dan € 10- per maand.
Hendrik Jan, jouw rekentalent is inderdaad beperkt. € 10,- per maand is namelijk € 120,- per jaar. In vergelijking met € 150,- ER dus een verwaarloosbaar verschil. Maar ik dacht, dat snapt iedereen toch wel.
Ik lees denk ik toch precies wat er staat, Henk. De huidige premies mogen dan in jouw rekenmethode tien euro lager uitvallen dan ze zouden zijn als er geen eigen risico zou zijn, feit blijft dat ze per saldo voor iedereen zullen stijgen. Terwijl ik op basis van jouw diagnose heel even de hoopvolle gedachte kreeg dat als er maar goed naar jou geluisterd werd, alle premies terstond omlaag konden.
Jammer dat je niet ingaat op de echte problemen: de mislukte marktwerking door toenemende en ongeremde clustering van grote zorgfondsen (hoezo keuze voor de consument?), de megalomane bedragen die die fondsen uitgeven aan reclame, de verwachte vergrijzing, de effecten van de wet van Baumol die in de zorgsector, zoals allang voorspeld, steeds beter zichtbaar worden, de verlengde levensduur en de toename van dure medische hoogstandjes, enzovoorts.
Ook jij zegt hierboven dat solidariteit een belangrijk goed is. Ik ben dat volledig met je eens. Maar solidariteit is meer dan een nauwelijks zichtbaar verschil van enkele tientjes. Solidariteit die alleen kan bestaan als mensen het financiële gevolg ervan niet tot nauwelijks merken in hun portemonnee is geen solidariteit, maar opportunisme. In elk geval geen solidariteit die beklijft. Want als het teveel gaat kosten, legt zo’n solidariteitsbeginsel onmiddellijk het loodje.
Toch?
@ Jan Breur (5):
Als je “Plasterk” een beetje door elkaar schudt krijg je “Parkslet”. Misschien heeft hij daarom er geen tijd voor mannen aan te moedigen hun eigen sokken te wassen….
-.-.-.-.-.-.
Overigens: “kapot moeilijk” is “straattaal” voor “verschrikkelijk stoer”.
“Als je “Plasterk” een beetje door elkaar schudt krijg je “Parkslet”. Misschien heeft hij daarom er geen tijd voor mannen aan te moedigen hun eigen sokken te wassen….”
Ik had niet verwacht op dit weblog zo’n onnozel brugklasniveau tegen te komen. Op de man spelen, geweldig hoor. Een mens zou er bijna voorstander van de Dag van het Respect van worden. Maar ja, het zal wel kapot moeilijk zijn, zo’n grap.