Eindelijk.
Het lijkt wel alsof Great Britain nog steeds in splendid isolation verkeert, want het lukte me tot op nu niet om op het internet te komen. De PC van het hotel was antiek en die kreeg je alleen aan de praat door heel hard op de toetsen te hengsten, en aan cijfers deed ie niet, en dan zal je net xs4all als provider hebben. Al mijn trucs en omwegen tevergeefs.
Aan de universiteit waar de conferentie was, geen internetdesk. In de conferentiehal, idem dito. Dan maar vanochtend op zoek naar een internetcafe, is het natuurlijk zondag dus pas om 12 uur open. Dat is nu. Ik moet zometeen na het tikken wel mijn handen gaan wassen want het toetsenbord is VET. En ik bedoel VET niet als in LEUK maar als in GREASY.

De conferentie is ondertussen heel erg de moeite waard. Een fantastische reeks sprekers, die allemaal gekomen zijn op het thema Een Staat voor Palestina en Israel. Pappe, Kharma, Abunimah, nog veel meer. Veel Palestijnse academici uit de diaspora, en ook kritische Israeli’s. Ik zal er nog veel meer over vertellen, dus dames en heren, hou je even in met de reacties tot je weet waar je op reageert, en sowieso heb ik nu even geen tijd om lange lappen tekst te gaan lezen.

Het wordt me erg duidelijk waarom het niet toevallig is dat het de Palestijnen in de diaspora zijn, plus de Palestijnen uit Israel zelf, die allang niet meer geloven in de twee-staats-oplossing. Om te beginnen praktisch: zelfs als Annapolis nog een beetje gaat lukken, waar het niet naar uit ziet, dan komt daar nooit meer uit dan een paar Palestijnse enclaves die de grootse naam Palestijnse staat mogen dragen maar dat niet zijn. Ik zei het al, ik kom nog op Annapolis. Maar zelfs als de bezetting gedeeltelijk of helemaal zou worden opgeheven, dan nog is er geen oplossing voor de problemen van de vluchtelingen, zeker die van buiten de gebieden, en niet voor de positie van de Palestijnen binnen Israel. Die twee groepen hebben al langer het geval dat ze niet meetellen in de onderhandelingen over de toekomst van de Palestijnen.

Hoewel iedereen erg somber is over de actuele toestand, en de vergaande versnippering van de Palestijnen die met de scheiding tussen Fatah en Hamas, Westoever en Gaza nog erger is geworden, hing er hoop in de lucht. De zaal was barstens vol, er zijn Palestijnen uit Zweden, Australie, Italie en waar niet vandaan gekomen, en iemand zei, dit is niet zomaar een conferentie, dit is het begin van een beweging.

De berichten komen zo gauw mogelijk.
En nog eens: hou je even in met je mening over de eenstaats cq tweestaatsoplossing, tot ik de verhalen heb geplaatst en je weet waarop je reageert.