Van de website van Mona Baker. Hier.
Ground Rules Relevant to the Middle East
Rule # 1: In the Middle East, it is always the Arabs that attack first, and it’s always Israel who defends itself. This is called “retaliation”.
Rule # 2: The Arabs, whether Palestinians or Lebanese, are not allowed to kill Israelis. This is called “terrorism”.
Rule # 3: Israel has the right to kill Arab civilians; this is called “self-defense”, or these days “collateral damage”.
Rule # 4: When Israel kills too many civilians, the Western world calls for restraint. This is called the “reaction of the international community”.
Rule # 5: Palestinians and Lebanese do not have the right to capture Israeli military, not even a limited number, not even 1 or 2.
Rule # 6: Israel has the right to capture as many Palestinians as they want (Palestinians: around 10000 to date, 300 of which are children, Lebanese: 1000s to date, being held without trial). There is no limit; there is no need for proof of guilt or trial. All that is needed is the magic word: “terrorism”.
Rule # 7: When you say “Hezbollah”, always be sure to add “supported by Syria and Iran”.
Rule # 8: When you say “Israel”, never say “supported by the USA, the UK and other European countries”, for people (God forbid) might believe this is not an equal conflict.
Rule # 9: When it comes to Israel, don’t mention the words “occupied territories”, “UN resolutions”, “Geneva conventions”. This could distress the audience of Fox.
Rule # 10: Israelis speak better English than Arabs. This is why we let them speak out as much as possible, so that they can explain rules 1 through 9. This is called “neutral journalism”.
Rule # 11: If you don’t agree with these rules or if you favor the Arab side over the Israeli side, you must be a very dangerous anti-Semite. You may even have to make a public apology if you express your honest opinion (isn’t democracy wonderful?).
Posted on Aug 04, 06 | 9:56 am
Grappig lijstje, maar erg triestmakend omdat het waar is. Joris Luyendijk beschrijft in zijn boek een ander journalistiek adagium namelijk ‘Jews are news’. 1 dode jood heeft meer nieuwswaarde dan 100 dode moslims.
Ik erger me steeds meer aan de schijnheiligheid van de NL pers. De Iraanse regering wordt als ‘regime’ aangeduid en bekritiseerd om het gebrek aan democratie (hoewel er wel degelijk verkiezingen worden gehouden), terwijl men dat nou nooit voor Saudi Arabie doet, dat toch echt een voorbeeld is van een fundamentalistische, vrouwonvriendelijke, ondemocratische politiestaat.
Regel 6 klopt in ieder geval niet. Israel houdt niet duizenden Libanezen gevangen. Deze elementaire feitelijke onjuistheid, een open deur voor de gemiddelde Midden-Oosterse krantenlezer, ondermijnt het hele betoog. Blijf bij de feiten, die zijn overtuigend genoeg.
Goed als je iets corrigeert, Willem, maar je laat natuurlijk niet een heel betoog ondermijnen door één feitelijke fout: die duizenden Palestijnse gevangenen kloppen helaas wel.
Verder is dit duidelijk geen wetenschappelijk verhaal, maar een ironisch, zo je wilt sarcastisch betoog over hoe de media met het Midden-Oosten omgaan. En ook al kun je zo de uitzonderingen op de genoemde regels vinden, er is veel herkenbaars in.
Gilles ik moet je toch even corrigeren: agelopen vrijdag stond nog in de Volkskrant een paginagroot artikel over het regime in Saudie Arabie. De houding ten opzichte van Saudie Arabie is wel vaak dubbel: Saudie Arabie was(is) tenslotte een bondgenoot tegen Irak maar zoals je zegt het is een: fundamentalistische, vrouwonvriendelijke, ondemocratische politiestaat. Net als Iran overigens. Laat je niet wijs maken dat Iran ‘echte’verkiezingen heeft. De keuze is beperkt en degene die echt veranderingen willen doorvoeren worden teruggevloten door de geestelijken.
Nog een reactie op Willem. De kritische stukken over Saudi Arabie heb ik gemist. Niet zo vreemd want ik woon in buitenland en ben maar zo nu en dan in Nederland. ik ben het eigenlijk gewoon met je eens. Ik ben ook blij dat ik niet in Iran hoed te stemmen want ik geloof inderdaad niet dat de verkiezingen echt 100% democratisch zijn. Ik ben eenmaal in Iran geweest, en dat was vlak nadat Ahmadinejad was gekozen. Ik vond mensen buitengewoon open en kritisch over hun leiders. Zeker, de keus tussen Rafsanjani (die door iedereen als corrupt wordt gezien) en Ahmadinejad was voor velen een ‘non-keuze’ waardoor ze niet meer gingen stemmen. Maar ik vind dat de neiging om de Iraanse samenleving te demoniseren angstwekkend. Er borrelt en bruist daar van alles onder de oppervlakte, en dat strookt toch niet echt met het ‘axis of evil plaatje’. Door de antagonische houding van Bush gaan veel Iraniers zich eerder achter hun leiders opstellen dan zich verzetten. Natuurlijk ik weet ook wel dat de Kathami evolutie is mislukt (hoewel, dat valt op lange termijn nog wel te bezien).
Ik begrijp niet waarom met Iran zelfs geen dialoog kan worden aangegaan terwijl de leiders van Saudi Arabie gezellig op staatsbezoek naar Londen mogen.
Nu ik stop want het oorspronkelijke bericht ging helemaal niet over Iran….
Of jullie zo vriendelijk willen zijn je uitstapjes naar verre landen te beperken en je weer aan het onderwerp te houden. Graag.
Ooit zullen ze spijt krijgen;)