Mahmoud Abu Taha’s zorgen zijn eindelijk over. Abu Taha, twintig jaar oud, leed aan darmkanker, en vroeg toestemming om in Israel behandeld te worden. Vier keer probeerde de familie van Abu Taha een vergunning te krijgen, die werd afgewezen op grond van ‘veiligheidsrisico’s’. Het ging ondertussen slecht met Abu Taha, hij verloor zoveel lichaamsgewicht dat hij niet meer in staat was om te lopen of te staan. Eindelijk kwam er een vergunning af. Zijn vader begeleidde hem in de ambulance naar Erez. Daar kwam het bericht dat hij toch niet doorgelaten zou worden. Na acht uur wachten stierf hij. Zijn vader werd gearresteerd en in een Israelische gevangenis opgesloten. Een reden waarom hij gevangen werd genomen werd niet gegeven. Er zijn meer patienten die het nog niet opgeven en op de lijst staan voor een vergunning in Israel behandeld te worden. Kanker, een hartpatient wachtend op een operatie, een meisje met een gebroken nek. Zie Mohammed Omer, hier.

Sinds de grenzen in juni dicht gingen zijn dertig patienten overleden, anderen zijn blind geworden of moesten ledematen laten amputeren.
Twee kleuters met taaislijmziekte, die onder behandeling zijn in het Hadassah Ziekenhuis in Israel wachtten ook tevergeefs. Muhammad en Mustafa al-Shanti. (Zie foto hierboven) Een broertje van hen overleed al aan de ziekte. De reden die gegeven wordt dat de moeder geen vergunning krijgt, is dat de ouders geen Palestijns identiteitsbewijs hebben – ze zijn in Jordanië geboren. Ze trokken naar familie in Gaza, toen het nog kon, en kregen daar hun kinderen. Maar Israel heeft nog steeds hun aanvraag voor Palestijnse identiteitsbewijzen afgewezen. In september kregen ze nog een vergunning, in oktober niet. Hier. Volgens mensenrechtenorganisatie B’Tselem gaat het niet goed met de kinderen. Hier.

En nog een patient die het niet overleefde. Hier. En meer, hier.

Zelf zijn we regelmatig getuige van de behandeling van de zwaar zieken die nog wel toestemming krijgen om naar Israel te gaan. Een zichtbaar zwaar zieke oude vrouw, nauwelijks meer in staat om te lopen, die niet in haar rolstoel de grens over mag, en voetje voor voetje door de draaihekken moet schuifelen, terwijl haar oude man die niet mee mag haar na kijkt en haar niet mag helpen. Een spastische jongen die ook niet in zijn rolstoel over de grens mag en gedragen moet worden – en van angst een aanval krijgt en schreeuwt van de pijn. Een man, duidelijk dement, die opgesloten in een hok zonder ramen, wachtend tot hij wordt doorgelaten, een angstaanval krijgt en begint te brullen. Joes was er bij. En dat zijn de gelukkigen die nog toestemming krijgen. Anderen gaan gewoon dood.

Zie voor meer nieuws over de belegering, een kritische en goed geinformeerde Israelische site van ‘anti-bezettingsactivisten’, Kibush, hier.

Er wordt weer mondjesmaat benzine toegelaten, maar voor de meeste mensen is die te duur. Het betekent ook dat als straks de kou toeslaat, en die is in vochtig Gaza echt ijzig, er geen verwarming is. Zie over de voedselsituatie in Gaza Electronic Intifada, hier.