Het hoort inmiddels bij de vaste nummers van de Israëlische pogingen om het versleten imago van Israël op te krikken, de GLBTQ beweging in Israël gebruiken om aan het buitenland te laten zien dat een geweldig progressief land het is, zeker vergeleken bij de omringende landen. Is dat dan niet waar? Deels zeker. Zolang je binnen de stad Tel Aviv blijft kun je openlijk homo zijn, met je gelijkgeslachtelijke partner samenleven, zijn er prettige hotels en cafés en de moord op een paar jongeren in een homocafé is alweer een paar jaar geleden.

Op het internationale Equality Forum dat gehouden werd in de VS stond Israël centraal, en was de Israëlische ambassadeur Owen, inmiddels berucht, uitgenodigd als keynote speaker. Die deed wat hij hoort te doen – daar wordt ie voor betaald – hij benadrukte alleen hoe geweldig Israël was voor de gays, hij liet weg wat er nog helemaal niet in orde is, en hij loog. Met name over hoe aardig Israël is voor Palestijnse homo’s die al of niet met hun Israëlische partner in Israël zouden willen wonen – hij vertelde er maar niet bij dat die linea recta gedeporteerd worden. En hij vertelde ook maar niet dat de Shin Bet, de Israëlische geheime dienst, graag Palestijnse homo’s chanteert dat ze geout zullen worden als ze niet meewerken aan het verstrekken van informatie, met het gevolg dat je als Palestijnse homo ook nog gewantrouwd kunt worden als collaborateur. Geweldige bijdrage.

De wat kritischer organisaties deden dus niet mee aan de Equality Forum, waaronder uiteraard de Palestijnse groepen, zoals Al Qaws. En Katerine Franke, professor in de VS, die met een delegatie LGBTQ mensen de Westoever bezocht, bedankte voor de eer om op de conferentie te komen spreken en stuurde in plaats daarvan een video. Daar legt ze heel precies in uit waarom ze niet meewerkt aan het laatste staaltje hasbara. Kijk er even naar. Ze is glashelder.

Zie wat ik er eerder over berichtte: hier.