Dertien jaar geleden zag ik duizenden mannen midden in de nacht wachten bij checkpoint Erez, om naar hun werk in Israel te gaan. Daar is het nu leeg. Een paar buitenlanders, een paar zwaar zieken, een paar diplomaten of VN vertegenwoordigers. Geen arbeider mag Gaza nog uit.
Dertien jaar geleden kon je nog vrij van Bethlehem naar Jeruzalem. Nu staan daar de arbeiders om vier uur ’s nachts te wachten om naar hun werk in Jeruzalem te gaan.
Een fimpje. Kijk. Hier.
Beste,
13 jaar geleden kon je nog vrij van Bethlehem naar Jeruzalem.
En toen begonnen de zelfmoordaanslagen in Israël. Wanneer was de eerste? In 1994 dacht ik. Precies 13 jaar geleden dus.
De zelfmoordaanslagen zijn een vreselijk terreurwapen. Iedereen kan dader zijn, en iedereen -die op de verkeerde plaats is op een verkeerd tijdstip- een slachtoffer. Of je nu toerist, vredesactivist, rechtse kolonist of arabier bent.
Het is toch normaal dat een land dat met een dergelijke vorm van terreur te maken krijgt, strenge veiligheidsmaatregelen neemt? Stel u even voor dat Belgen (en ik ben er toevallig een) zelfmoordaanslagen plegen in Nederland. Hoe lang zou het duren voor de grenzen worden gesloten? Het is inderdaad erg voor al die Palestijnse arbeiders die nu werkloos thuiszitten en hun families amper kunnen voeden. Ook zij zijn het slachtoffer van extremisten…Maar wat moet Israël dan doen? Een Israëli vroeg dit eens aan mij, en ik kon niet echt antwoorden…U wel?
Zoals wel meer mensen die door dik en dun Israel willen blijven verdedigen, en zich graag bedienen van het argument dat Israel zich ’toch moet verdedigen’ draai je de feiten om.
Het bezettingssysteem, inclusief de eerste checkpoints waren er eerder dan de eerste zelfmoordaanslagen. Dat systeem was 13 jaar geleden eenvoudig nog niet zo ver doorgevoerd als nu, hoewel de manier waarop arbeiders werden behandeld die in Israel gingen werken toen ook al onmenselijk was.
De zelfmoordaanslagen, die ik altijd volstrekt heb afgekeurd, waren een reactie op de steeds verder dalende levensstandaard, door de voortgezette bezetting, waarbij de Palestijnen steeds verder werden ingesloten, en van hun vrijheid en middelen van bestaan werden beroofd. Met veiligheidsmaatregelen heeft het grootste deel van de muur niets te maken, anders was het wel op de Groene Lijn gebouwd, maar dat kun je allang weten. Wie werkelijk een aanslag zou willen plegen loopt wel om. De muur is nog steeds niet hermetisch gesloten.
Ook zijn het nooit de arbeiders geweest die aanslagen hebben gepleegd, volgens de gewone menselijke wet dat mensen die nog een redelijk leven hebben geen toevlucht nemen tot wanhoopsdaden. Wat je ook kunt zien aan de Palestijnen binnen Israel zelf, in principe dezelfde mensen als in Gaza en de Westoever, die erg worden gediscrimineerd, maar nooit hun toevlucht hebben genomen tot gewelddadig verzet.
Daar kun je een les uit leren, Daphne. En dat is dat mensen tot wanhoopsdaden komen als je ze hun hoop ontneemt.
Verder zij het nog eens gezegd dat de Palestijnen minstens zoveel reden hebben om zich te verdedigen, en dat elk volk onder bezetting het recht heeft om zich daartegen te verzetten, ook gewapend.
Wat Israel moet doen weten we ook allang. De bezetting opheffen. Zich houden aan de afspraken en de beloftes die met Oslo zijn gemaakt. Maar daar is het zeer waarschijnlijk al te laat voor, omdat de nederzettingenbouw al veel te ver is gegaan en het niet waarschijnlijk is dat die nog zal worden teruggedraaid.
Wow, u reageert snel!
Wel, het was niet echt mijn bedoeling om Israël door dik en dun te verdedigen.
Ik heb geen enkele band met het land of met de joodse godsdienst. Ik probeer -als historicus- enkel om dit conflict -en al de daarbij horende uitwassen en wantoestanden- uit zoveel mogelijk invalshoeken te bekijken. Ik heb daarvoor ondermeer uw boek ‘Het beroofde land’ gelezen, maar ook bijvoorbeeld ‘Een verhaal van liefde en duisternis’ van Amos Oz.
Een volk heeft inderdaad het recht om zich te verdedigen, maar in het verleden hebben andere onderdrukte volkeren zich toch al op minder bloedige wijze verzet tegen hun bezetters. En met meer succes overigens…De zelfmoordaanslagen hebben alles volgens mij alleen maar erger gemaakt. En is het toevallig dat ze net na de Oslo-akkoorden begonnen?
Daphne,
Als veiligheid het primaire doel van Israël was geweest hadden ze de muur, bariëres en checkpoints op de groene lijn gezet, binnen de grenzen van 1967. Je mist de essentie. Zoveel mogelijk land voor Israël minimimale bewegingsvrijheid voor Palestijnen en dat mogen ze Dan Palestina noemen.
Tuurlijk waren aanslagen. Een groot deel van de Palestijnen willen nog steeds terug naar hun dorpen en steden in Israël van voor 1948. Hun situatie is zodanig slecht dat iedere hoop op een beter bestaan verdwenen is. En dan heb ik het nog niet over het volstrekt nuttelozen geweld dat Palestijnen dagelijks moeten ondergaan. Ik vraag me serieus af. Wat zou ik doen?
En laten we wel wezen, de apartheid in Zuid Afrika was een peulenschil vergeleken met wat er nu in Israël en Palestina aan de hand is.
Over de film: Beestachtig. Ik heb er geen woorden voor.
mevrouw daphne, U als historicus zou toch beter moeten weten. Nooitg gehoord van de verdrijving in 1948 van 75 % van het palestijnse volk? Stel je voor dat dat metde Belgen gebeurde. Nooit gehoord van de bezetting vande Westbank en Gaza in 1967, en de gevolgen daarvan voor de palestijnen? wat voor soort historicus bent U. En hoezo gebruiken de palestijnen overmatig geweld. Wat denkt U dat het Israelische leger uitvreet op de westbank en in Gaza al decennia lang? Bloemetjes uitdelen. En over Oslo, de Palestijnen hadden iets in de gaten wat U nooit zult begrijpen, zij wisten dat Oslo het begin van het eind was voor hen, en ze hadden gelijk.
Waar maak ik me ook druk om, eigenlijk moet ik Uw reactie gewoon afdoen als ‘weer zo iemand die er geen moer van wil begrijpen. Maar U noemt U zelf historicus, waar hebt U in godsnaam Uw opleiding gedaan. En dan ook nog zeggen dat U het van zoveel mogelijk invalshoeken wilt bekijken, bewaar me. Groet
Beste Daphne,
Een poos geleden heb ik een interessant artikel gelezen van een Palestijnse intellectueel en de kop van het artikel was: al zouden we idioten zijn, dan nog hebben we rechten.
Ik denk dat iedereen recht heeft op de universele mensenrechten. Vooral van een historicus vind ik het een beetje vreemd dat er een excuus wordt opgevoerd waarom Israel gelijk heeft om de mensenrechten van de ruim één miljoen Palestijnen te schenden.
Ik heb van 1983 tot 1986 in Israel in een ziekenhuis gewerkt bij Tel Aviv . Op de afdeling werkten twee vrouwen als schoonmaaksters, ze waren afkomstig uit Gaza. Een afstand van ongeveer 80 km, dat met normaal vervoer in ongeveer een uur te doen moest zijn. Dat dat kon weet ik omdat we af en toe beademde patiënten overkregen uit het Gazastad ziekenhuis, die waren per amblulance in van te voren aangekondigd en besproken vervoer ongeveer in iets meer dan een uur in ons ziekenhuis. Ik heb de schoonmaaksters ooit gevraagd hoe laat ze van huis gingen en hoe laat ze terug waren. Ze gingen rond 4 uur in de ochtend van huis en waren ’s avonds rond 10 uur weer thuis. Hun werkdag duurde net als de mijne ongeveer 8 uur , dat betekent dus dat vervoer ongeveer heen en terug 10 uur duurde,langer dan hun werkdag, terwijl eigenlijk twee uur genoeg had moeten zijn. Dat was dus midden jaren tachtig lang voor de eerste intifada.
Als je mijn boek Het beroofde land werkelijk gelezen hebt, dan hoef ik hier niet opnieuw uit te leggen wat daar al staat en voor iemand die zegt historica te zijn is het toch niet moeilijk de feiten te checken.
De intifada brak uit na Oslo nadat bleek dat Israel geen moment bezig is geweest om de bouw van de nederzettingen te bevriezen, de bewegingsvrijheid van de Palestijnen in Gaza en de Westoever steeds verder werd beperkt, en de economische situatie van de Palestijnen steeds verder verergerde, zeker nadat steeds minder arbeiders werd toegestaan om in Israel te werken. De Palestijnen zijn gewoon bedrogen. Arafat ondertekende een intentieverklaring waarin hij namens de Palestijnen (nog eens) Israel erkende, en de grote historische concessie deed om genoegen te nemen met een Palestijnse staat op 22% van het oorspronkelijke mandaatsgebied Palestina. Dat was in de achteraf gezien naieve verwachting dat Israel zich zou inspannen om die Palestijnse staat er werkelijk te laten komen. Het antwoord was: gewoon doorgaan met bezetting en nederzettingenbouw.
Allemaal gewoon te checken.
Mijn vraag is dus hoelang je aan de gang kunt blijven om de zaak ‘van verschillende kanten te bekijken’ en wanneer je daar eens je conclusies uit trekt.
Wel, bedankt voor jullie vele reacties. Toch heb ik de indruk dat er vaak naast de kwestie wordt geantwoord.
Deze kwestie was dus: waarom kom je 13 jaar geleden vrij van Bethlehem naar Jeruzalem (@Ina: zoals mevrouw Meulenbelt schrijft in haar post) en nu niet meer? Wat is de reden daarvoor?
Mijn hypothese is dus dat de zelfmoordaanslagen de reden zijn waarom het nu veel moeilijker is voor Palestijnse arbeiders om in Israël binnen te raken. Deze zelfmoordaanslagen startten 13 jaar geleden (in april 1994). De timing klopt dus alvast.
Natuurlijk is de muur een onding zoals Leo de Kam terecht schrijft. Dat de muur op het grondgebied van de Palestijnen wordt gezet is inderdaad een schande en een aanfluiting van de rechten van de Palestijnen. Ik verdedig de muur dus niet, ik zoek alleen een verklaring voor de verhoogde grenscontroles in vergelijking met 13 jaar geleden.
Het lijkt me behoorlijk moeilijk om iets te doen aan de zelfmoordaanslagen. Zoals ik in mijn eerste post schrijf kan iedereen een dader zijn. Dus is iedereen die je binnen de grenzen van Israël binnenlaat een mogelijk gevaar. Met als gevolg overdreven controle en een inperking van de bewegingsvrijheid van de Palestijnen. (@Imad: dit is geen excuus, maar een verklaring van de feiten. Net zoals er volgens mij geen excuus bestaat voor de zelfmoordaanslagen, al kan je het extremisme van sommige Palestijnen wel verklaren als je kijkt in welke situatie ze moeten leven.)
Wat betreft de timing van de zelfmoordaanslagen wil ik toch nog het volgende schrijven: de Oslo-akkoorden werden ondertekend in september 1993. De eerste zelfmoordaanslag gebeurde in april 1994. Is 7 maanden niet wat kort om te besluiten dat je bedrogen werd? Wilden sommige Palestijnse extremisten (en ook Joodse extremisten) dit akkoord niet gewoon kelderen?
Mijn hypothese is dat de zelfmoordaanslagen hebben gezorgd voor een verharding van de publieke opinie in Israël waardoor Netanyahu in 1996 werd verkozen. Die ging inderdaad vrolijk door met de bezetting en nederzettingsbouw. Waardoor we nu zitten in de moeilijke situatie zoals we die vandaag kennen.
Wat vinden jullie trouwens van de inspanningen van president Sarkozy om geld in te zamelen voor een leefbare Palestijnse staat?
Daphne, je wilt kennelijk graag blijven denken dat de muur een reactie is is op zelfmoordaanslagen. Dat kun je alleen blijven geloven als je je ogen sluit voor wat Jeff Halper de matrix of control noemt, het systeem waarbij Israel probeert om de Palestijnen, met name op de Westoever op zo klein mogelijk terrein, omsingeld, onder controle te houden, bij elkaar te drijven. Die matrix of control bestaat uit, ik citeer nu Halper:
Zo ziet de matrix of control, er in feite uit:
1. Allereerst werd het gebied opgedeeld in A, B en C gebieden, wat neer kwam op 64 eilandjes waarbinnen de Palestijnen min of meer autonomie hadden.
2. Vervolgens werd er overal, niet alleen tussen Israël en de Palestijnse gebieden maar vooral ook daarbinnen een compleet netwerk van checkpoints en wegversperringen aangelegd waardoor het gehele gebied verder gefragmenteerd werd en de plaatselijke economie geheel instortte.
3. Van kleine nederzettingen werden de nederzettingen steeds grotere blokken, en dat proces is nog niet afgelopen. Er zijn nog nieuwe nederzettingen gepland die groter zijn dan Tel Aviv. Die grote blokken nederzettingen werden bovendien gesanctioneerd door de VS.
4. Vervolgens is daar een raster van snelwegen overheen gelegd ter waarde van drie miljard dollar, die de nederzettingen verbinden met de Israëlische steden, maar de Palestijnse woonkernen van elkaar scheidt. Van nederzetting Ariel, diep in de Westoever naar Tel Aviv is nog maar 15 minuten rijden. Dan wordt er nu nog gebouwd aan de grote snelweg tussen noord en zuid Israël, de Trans National Highway, die de hele as van Israël verschuift. Het nu aaneengesloten stedelijke gebied is dus opgeschoven naar het oosten, de Westoever in. Het vormt één geurbaniseerd gebied waarbinnen nog wat kleine enclaves van Palestijnen aanwezig zijn.
5. En als sluitstuk wordt nu de muur gebouwd die de omsingeling vormt en de werkelijke grens van de bantustans voor de Palestijnen.’
Verder is dit wat je kunt weten: de methoden om Palestijnen van hun bewegingsvrijheid te beroven, de checkpoints, de pasjeswetten, de wegen alleen voor joden, de nederzettingen die ook gebruikt werden om gebieden van elkaar af te sluiten, waren al heel lang aan de gang voor de eerste zelfmoordaanslagen. Dus nog eens: je draait de feiten om als je wilt beweren dat de muur daar een reactie op was. Nog afgezien van wat je met eigen ogen kunt waarnemen: die muur scheidt niet zozeer de Palestijnen van Israel maar vooral Palestijnen van elkaar, wat niet klopt met jouw veronderstellling dat de muur werd gebouwd om zelfmoordaanlagen te voorkomen, en wat ook niet klopt omdat de zelfmoordaanslagen zijn opgehouden terwijl voor iemand die de tijd heeft een omweg nog steeds heel makkelijk is. Kun je ook met eigen ogen aanschouwen, ik kon een jaar of zo geleden nog eenvoudig over de geitenpaadjes de checkpoints omzeilen. Dat kostte wel veel tijd, voor oude mensen en kinderen is het niet te doen, voor auto’s ook niet, en niet voor mensen die naar hun werk of naar school moeten. Een beetje zelfmoordactivist heeft die tijd wel, of die klimt ergens over de muur heen waar die nog laag is. Kan ik je zo foto’s van laten zien.
En waarom je 13 jaar geleden nog wel vrij van Bethlehem naar Jeruzalem kon is eerlijk gezegd nogal logisch, dat gigantische miljarden vretende project om de Palestijnen op te sluiten heeft vele jaren bouwen gekost. Het is nog steeds niet helemaal af. Bovendien, zoals historicus Illan Pappe zegt, gaat het welbewust om een langzame etnische zuivering, de Palestijnen worden steeds verder teruggedrongen en verder opgesloten, en dat gaat met stapjes tegelijk, zodat er geen moment is dat de buitenwereld constateert: dit is misdadig.
En het werkt. De mythe dat al die maatregelen bedoeld zijn voor de eigen veiligheid, en om zelfmoordaanslagen tegen te gaan, wordt kennelijk nog steeds door heel wat mensen geloofd. Hoewel je als je naar de feiten kijkt echt beter kunt weten. Er worden telkens weer pogingen gedaan om de bezettingspolitiek af te doen als een reactie op de Palestijnen. Dan ben je dus blind voor het controleerbare gegeven dat de bouw van de matrix of control geen moment is gestopt. Nog afgezien van het feit dat mensen een reden moeten hebben om tot wanhoopsdaden te komen. Waar de wanhoop vandaan komt kun je ook met eigen ogen zien.
Over dat geld inzamelen heb ik het ook al gehad. Er komt geen leefbare Palestijnse staat, zolang de bezetting niet wordt opgeheven. Ook de wereldbank heeft al gekonstateerd dat er geen enkele opbouw van de economie te verwachten is zolang de Palestijnen niet kunnen reizen, niet kunnen handelen, geen zaken op kunnen bouwen. Het geld dat er komt gaat bovendien naar de Westoever en niet naar Gaza. En zal gebruikt worden om te kunnen overleven.
Genoeg hierover, alles wat ik hier zeg staat al uitgebreid op dit weblog. We hoeven niet alles opnieuw te herhalen. Jij wilt graag blijven geloven wat je gelooft, ik kan je niet tegenhouden Daphne. Maar ik raad je aan om je beter op de hoogte te stellen, en dat kun je al door te lezen wat je op dit weblog kunt vinden. Ga naar Jeff Halper, naar Ilan Pappe, Tanya Reinhart, en nog vele anderen.
“Ook de wereldbank heeft al gekonstateerd dat er geen enkele opbouw van de economie te verwachten is zolang de Palestijnen niet kunnen reizen, niet kunnen handelen, geen zaken op kunnen bouwen.”
En Amnesty International en diverse internationale vakbonden.