And now for something completely different! Zondag vierden mijn dierbare vrienden Jan Andreae en Peter van Rooijen dat ze vijf en twintig jaar bij elkaar zijn, en inmiddels ook wettig getrouwd.

Het was een bijeenkomst waarbij de champagne (niet voor mij) en de tranen (die wel) rijkelijk vloeiden. Prachtige speeches van beide families. Hun dochter Roos sprak ook ontzettend ontroerend over haar vaders. En Hendrik, namens de vrienden, haalde een gebed van Huub Oosterhuis te voorschijn. Want we bidden vaak voor de machtelozen, ‘voor mensen die van U verlaten zijn, voor allen die hun lot niet kunnen dragen, voor hen die weerloos zijn in de handen van mensen’, maar we bidden niet alleen voor de vluchtelingen en de vreemden, we bidden ook voor de mensen die overeind blijven en doorgaan te doen wat er gedaan moet worden, de ‘mensen met rechtvaardige handen’, zoals Jan en zoals Peter. En dit waren dus de woorden voor hen: “Voor hen die kracht uitstralen, liefde geven, recht doen, dat zij staande blijven in ons midden”.

Dat Jan en Peter nog lang staande mogen blijven in ons midden.