Nu eens niet een SP’er die het zegt:

“Wie een chronisch zieke partner heeft én een huurhuis én een baan dertig kilometer verderop wordt van vele kanten gepakt, vooral als er ook nog eens kinderen naar de crèche moeten. Heel veel Nederlanders gaan veel en veel meer inleveren dan die twee procent en de slagen komen vrij willekeurig aan.”

“Het Kunduz-akkoord maakt in feite een einde aan de sociale zekerheid. Er hoeft maar weinig te gebeuren of je gaat maatschappelijk ten onder. Een MKB’er die door de kwaaie tijden gedwongen is een of twee werknemers te ontslaan krijgt er – terwijl het water hem aan de lippen staat – even de kosten voor een half jaar WW bij. Huizenbezitters met dubbele woonlasten, die dan dat ene onverkoopbare huis maar willen verhuren, moeten straks een woonbelasting betalen. De vijftiger zonder werk valt na een half jaar de bijstand in. Zijn tot enkele tienduizenden euro’s teruggebrachte maximale ontslagvergoeding mag alleen voor scholing worden ingezet. Natuurlijk zal geen werkgever hem in dienst nemen want dat halve jaar WW-kosten als het misgaat, is een erg goede reden om het personeelsbestand zo klein mogelijk te houden.”

Han van der Horst op Joop. Hele verhaal: hier.