Dat was dus Ethel Portnoy, Clara, die eens leven en poezen deelde met Rudy Kousbroek. Nu roep je vast o ja natuurlijk, die! Met die erbij had je de eerste plaats gedeeld met Ruben, je glazenwasser.
Zo. En dit zijn dus de winnaars waarvan het peloton erg dicht bij elkaar zat:
Ruben Verhasselt: 25 goed
Clara Legene: 24 goed
Anne-Marie Mineur: 23 goed
André: 22 goed
Camille Mortagne: 17 goed
Peter Langedijk: 13 goed. Met de groeten aan die aardige boekverkoper.
Ik moet even kijken hoeveel poezenboekjes ik nog kan vinden dan krijgen jullie er allemaal een.
Verbasterde namen heb ik goedgekeurd. Ik heb het ook vergeven dat Bomans Frits werd genoemd. (Ik vroeg me altijd af hoe dat ging in huize Bomans als de kleine Godfriedje naar huis werd geroepen om te komen eten, God! Thuiskomen! of Fried! Je eten wordt koud!) Niet goedgekeurd werden ‘lijkt op een Fransman’ voor Strawinsky, ‘die kattenonthoofdster’ voor Dorinde van Oort, en Gloria Steinem, die door niemand werd geraden, was dus niet ‘Phil Bloom met kleren aan’.
Gezien mijn achtergrond meenden de meeste van jullie feministes te ontwaren waar ze niet zaten, Cisca Dresselhuys, meerdere keren gespot maar niet aanwezig, Hedy D’Ancona, Andreas Burnier, Lilian Rubin, allemaal niet op het feest. Een eervolle vermelding voor Camille, die als enige Germaine Greer waarnam, én een van de mindere godinnen uit de scene, Sjuul Deckwitz, die zich nooit liet fotograferen zonder poes. Rita Mae Brown (van Ruby Fruit Jungle, de eerste lesbische roman met happy end) en Gloria Steinem zitten dus niet meer in het bewustzijn. Cherie Blair werd door niemand aangezien voor een schrijfster, dus poseren met poes helpt niet altijd om er literairder uit te zien.
En valt het jullie niet op hoe vaak kat en mens op elkaar lijken? Mischa de Vreede en poes kijken beide de kat uit de boom, Wim Schippers en beestje lijken alletwee een tikje onder de invloed, Hermans en kat ongenaakbaar, Biesheuvel en poes beide geheel in hun eigen werkjes verzonken, Greer en beest alletwee érg arrogant, Patrricia Highsmith en poes willen alletwee niet, en Thomése en poes doen of ze er niet bij zijn. Raymond Chandler, die zijn poes Taki van Menno ter Braak geleend lijkt te hebben schreef er nog bij dat hij zijn kat aan de staart vast moest houden om stil te zitten.
Clara pest terug met een foto die ik niet weet, en natuurlijk zijn er nog meer. Later. Hier de werkelijke namen bij de foto’s.
10. Ruth Rendell (Barbara Vine)
13. Marco Bakker met Tucker, de moeder van Max die de vader is van Gonzo en Lassie van Armin.
Ha, leuk. Er zitten er een paar tussen die ik nooit had geweten, maar dat we Rita Mae Brown niet wisten, en György Konrád en Andreas Burnier, dat is wel heel jammer. Leuke kwiz!
… en natuurlijk mijn felicitaties aan Ruben en Clara!
Tjonge, dat had ik niet gedacht. Belcampo was een wilde gok, maar van Annemarie Oster was ik weer 100% zeker, al blijkt zij Gloria Steinem te wezen.
Een heel goed 2008 aan alle kattenliefhebbers!
Ruben
En jij ook. Ruben!
Ik ga mijn man weer eens opzoeken, ik zit vannacht tussen de andere knallen. (Ik dacht, ik ga maar vroeg naar bed, om vast wat vooruit te slapen. Mooi niet. Mijn eigen hangjongeren moesten dringend hun vuurwerk vast proberen. Ik dacht godbetert dat ik al in Gaza was)
Leuk serie foto’s! Alleen die ene van Gerard Reve: heel naar om tie zien dat hij een volwassen kat aan het nekvel optilt. Dat is een grove belediging voor elke volwassen kat. Bovendien doet het zeer, omdat ze dieren te zwaar worden voor dat nekvel. Jammer dat die er bij zit. De rest vind ik enig!
33 Maarten Biesheuvel? Duh? Is dat die vlek in de tuin dan?
Ruben, van harte! Maar ja, van een jongen die al jong de broodjes wilde smeren op feministische bijeenkomsten (en niet mocht) had ik niet anders verwacht. En Anja, ik had Ethel Portnoy opgevraagd bij google afbeeldingen en het wordt tijd dat die beter gaat lijken op haar eigen foto’s, hahhhahhahaha.
Ik moet tot mijn schande bekennen dat er drie vrouwen bijzitten van wie ik nog nooit heb gehoord.
Hier de mijne, om een beetje te helpen: ze is Nederlandse, ten onrechte in de vergetelheid geraakt en het portret is van Willem Witsen.
Prachtig!
Nescio, Belcampo en Kousbroek samen op één pagina. En dan ook nog eens met beestjes erbij.
Complimenten.