Bush in Israel

080109-bush-bw.jpg

Waar gaan Olmert en Bush het over hebben? Ze zeggen over de ‘illegale voorposten’ van de nederzettingen. Dat wil zeggen: de tenten of oude caravans die de kolonisten ergens op een heuveltje van de Westoever neerzetten zonder formele toestemming van de Israelische overheid. Want volgens alle andere normen, die van de Conventies van Geneve bijvoorbeeld, zijn alle nederzettingen illegaal.

Het wordt dus weer een rookgordijntje: Bush deelt een standje uit en zegt dat de outposts een belemmering zijn voor het vredesproces, Olmert belooft ze weg te laten halen en doet dat vervolgens natuurlijk niet (de vorige keer dat er ‘illegale voorposten’ zouden zijn verwijderd bleken dat vooral voorposten te zijn die nooit hadden bestaan) Bush kan doen alsof hij ferm heeft opgetreden, en ondertussen heeft niemand het over de honderdduizenden kolonisten die al op de Westoever wonen en die het onmogelijk maken dat er ooit nog een werkelijke Palestijnse staat zal komen.

Zie een artikel hierover van Ben White, op Electronic Intifada. Hier.

8 gedachten over “Bush in Israel

  1. Het maakt op mij een potsierlijke indruk. Bush wil, na al zijn desastreuze escapades, op het allerlaatst graag nog iets moois op z’n CV kunnen schrijven. Het is al veelzeggend dat hij nú pas voor het eerst in zijn gehele ambtsperiode naar Israël en Palestina gaat!
    Het lijkt me vooral een PR-stunt. Het is, zacht gezegd, uiterst onwaarschijnlijk dat de Israëli’s enige reële concessie zullen willen doen, zoals blijkt uit hun optreden in de afgelopen jaren. Tenzij de VS hen werkelijk daartoe willen dwingen. Dat is gezien de machtige pro-Israëllobby in de VS en het feit dat het Bush’s laatste jaar is -waardoor hij al min of meer een “lame duck” is- uiterst onwaarschijnlijk. Mogelijkheden zat om nieuwe besprekingen tussen Israëli’s en Palestijnen eindeloos te rekken, zoals de geschiedenis leert. Niet voor niets lukte het Clinton ook niet op het laatste nippertje.

  2. Het is te weinig en erg laat, niet persé te laat denk ik. Toch moet je oog houden voor nieuwe dingen: gatenkaas, het lijkt potsierlijk maar was niet eerder door een president genoemd, en datzelfde geldt voor de term “bezetting” en het vermelden dat nederzettingen ( en niet alleen voorposten) moeten worden opgeruimd. Net als in het begin van zijn ambtstermijn de verklaring dat er een Palestijnse staat moet komen. Er zit wat beweging in.
    En het is helaas traditie dat Amerikaanse presidenten pas op het einde van de ambtstermijn een keer wat roeren in het M.O.

    En, het is volgens mij nog steeds mogelijk: Terugtrekking tot de grenzen van 1967, alleen het Ariël-nederzetingenblok blijft in Israëlische handen maar wordt territoriaal gecompenseerd, Oost Jeruzalem voor de Palestijnen, nieuwe palestijnse verkiezingen,
    afbreken van de muur, etc.
    Met een linkse Israëlische regering en een democratische president in de VS zal er toch iets mogelijk moeten zijn, hoop ik dan.

  3. Dat klinkt ongeveer als: ‘als we spek hadden konden we eieren met spek bakken – als we eieren hadden’.
    Er is geen enkele kans op dat Israel een linkse regering krijgt. Er is nauwelijks meer iets dat de term ‘links’ nog zou verdienen in Israel en wat er nog is krijgt zeker geen meerderheid.
    Elke Amerikaanse presidentskandidaat die zich ook maar enigszins positief uitlaat over Palestijnen kan het schudden. Hillary Clinton maakte die fout, ze wist niet hoe snel ze zich aan moest sluiten bij de Vrienden van Israel om het weer goed te krijgen.

    De term ‘gatenkaas’ (Swiss cheese) voor de Westoever is al jaren oud en niet origineel. De suggestie dat het maar eens afgelopen moest zijn met de bezetting en er een Palestijnse staat moet komen kwam nog van Sharon en werd overgenomen door Olmert. Wanneer Israel (en de VS) in positieve zin praten over een Palestijnse staat weet je dat het niet gaat over een Palestijnse staat.

    Waarmee duidelijk werd hoe laat het was. De ‘matrix of control’ is bijna klaar, nog een stukje muur, nog een paar wegen naar de nederzettingen, de laatste uitbreiding van de nederzettingen om Jeruzalem hermetisch af te sluiten, en dan zal Israel plechtig een paar bantoestans ‘overdragen’ aan het Palestijns Gezag, waarmee ze hun handen kunnen wassen van de verantwoordelijkheid voor de bevolking die in die enclaves wordt opgesloten. Die mag dan in leven worden gehouden door de internationale gemeenschap en de VN.

    Misschien komt er een piepklein beetje meer uit de ‘onderhandelingen’, maar erg waarschijnlijk is het niet, gezien het feit dat Olmert op geen enkel gebied, muur, nederzettingen, checkpoints, Gaza, bereid is om ook maar een centimeter opzij te gaan. Alles gaat geheel volgens plan, het Israelische plan. Wie dat ‘nieuwe dingen’ noemt heeft al jarenlang niet opgelet.

  4. Je hebt deels gelijk maar weigert te zien dat er wel degelijk beweging is: Niet zozeer in de Israëlische politiek ( waarin in mijn ogen weinig onomkeerbaar is, die twee staten zijn wel mogelijk) maar wel in de Amerikaanse en in de internationale opstelling: nog niet genoeg, nogmaals, maar de bantoestans zijn nou vrijwel letterlijk genoemd door Bush en dat was jaren, zelfs maanden geleden ondenkbaar: het zou nooit iets anders mogen heten dan enkel en alleen veiligheidszônes, stroken, barrières het moet nou eenmaal uit militair oogpunt etc.

    Dat verandert, en de Israëlische publieke opinie verandert: er wordt gezien dat er geen zelfmoordaanslagen meer zijn, dat de Palestijnen geen gevaar vormen en dat de onderdrukking toch doorgaat met flauwe pretexten. Het gaat niet eindigen met een paar bantoestans en ook niet met één staat. Er komt een Palestijnse staat naast Israël, ik kan niet anders dan daarin blijven geloven.

  5. Mooi geloof, Sebastiaan, want dat is het.
    De feiten spreken andere taal.
    Er is geen sprake van dat de Israelische publieke opinie verandert: die is racistischer en anti-Palestijnser dan ooit. Tachtig procent van de Israelische bevolking is voorstander van de illegale ’targetted killings’, die sinds 1 januari al meer dan 30 levens heeft gekost in de Gazastrook, om maar een voorbeeld te noemen. De angst voor zelfmoordaanslagen is nu vervangen door de angst voor kassam raketten, waarvan er laatst een zover kwam als Ashkelon.
    Het zou erg leuk zijn dat jij gelijk kreeg, maar er is nog werkelijk geen enkele aanleiding voor om daar in te geloven.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *