Bijlage bij het Dossier Palestina-Israel. Hier.
Waren de joden een volk?
“Israel is historisch uniek. Israel is het enige land ter wereld dat nog bevolkt wordt door hetzelfde volk, met dezelfde taal en dezelfde religie, als duizenden jaren geleden” lezen we op de website van Likoed Nederland (met dank aan de Christenen voor Israël, zeggen ze er vriendelijk bij, waarmee dit nog eens duidelijk wordt: niet alle joden zijn zionist en niet alle zionisten zijn joods). Zie hier.
Nu kun je op het blote oog meteen enige flinke kanttekeningen maken bij deze uitspraak: dezelfde taal? De joden die naar Palestina en later naar Israel emigreerden spraken van alles, de Europese talen, Russisch, Arabisch, jiddisch, maar het moderne Hebreeuws, het Ivriet, moest opnieuw worden uitgevonden en ingevoerd. Dezelfde religie? De oorspronkelijke zionisten waren niet religieus, het merendeel van de joodse Israeli’s is dat nog steeds niet, de orthodoxe joden die er al woonden waren geen zionisten, en de versmelting van Israelisch ultra-nationalisme en orthodoxie – zoals we aantreffen bij de meest fundamentalistische kolonisten, is van later datum. En waren de zionistische joden die naar Palestina trokken nog hetzelfde volk als de Israelieten en later de Yehudim van meer dan tweeduizend jaar daarvoor?
Professor Schlomo Sand heeft de Israelische mythen nog verder onderuit gehaald, met zijn boek When and how was the jewish people invented? (Hebreeuws) En anders dan Finkelstein en Silberman wil hij uit zijn historische studie wel conclusies trekken met politieke implicaties.
Was er tweeduizend jaar geleden een joods volk, en zijn de joden die naar Palestina en later Israël kwamen de nazaten van de joden van toen? Veel van wat later joden werden zijn bekeerlingen, zegt Sand. Anders dan we nu denken – dat het jodendom niet geinteresseerd is in bekeringen – was dat eens anders.
Het kon nooit aangetoond worden, hoewel de archeologen er naarstig naar hebben gezocht, dat het bijbelse verhaal van de joden die werden verdreven, tweeduizend jaar in de Diaspora leefden maar altijd terugverlangden naar Jeruzalem zoals het staat in de preambule van de Israelische verklaring van onafhankelijkheid. Die mythe was nodig om te kunnen verantwoorden dat de Europese zionisten Palestina in beslag namen, dat ze ’terug’ kwamen. De Romeinen verdreven geen volken, ze zouden er ook niet toe in staat zijn geweest, zegt Sand. Feitelijk komt het er dus op neer dat de bevolking die er voor 1948 woonde erg veel meer recht heeft zich te beschouwen als de rechtmatige afstammelingen van het koninkrijk van Juda – hoewel ook daar nooit een afstamming in rechte lijn aangetoond zou kunnen worden – geen enkele bevolking blijft duizenden jaren onvermengd en puur.
De eerste Zionisten, tot aan de Arabische Opstand (1936 -9) wisten dat er geen sprake was geweest van een verbanning, en dat boeren nooit vrijwillig hun land verlaten. Zelfs Yitzhak Ben-Zvi, de tweede president van de staat Israel schreef in 1929 dat ‘de grote meerderheid van de boeren niet afstammen van de Arabische veroveraars maar van daarvoor, van de joodse boeren die eens in de meerderheid waren bij het opbouwen van het land’.
Het is niet zo dat de joden zich verspreidden, maar dat het geloof zich verspreidde, zegt Sand. Waarmee verklaard kan worden hoe er zulke grote joodse gemeenschappen aangetroffen konden worden in Spanje en in Oost-Europa. In het begin van de twintigste eeuw leefden alleen al drie miljoen joden in Polen.
Kortom, er bestaat niet zoiets als ‘het joodse volk’ zegt Sand. Er bestond wel een jiddisch volk en er bestaat nu een Israelisch volk. Maar ik erken niet dat zij het recht hebben te heersen over andere bewoners van Israel, zegt hij. De meeste joden willen helemaal niet in Israel wonen, hoewel niemand hen tegenhoudt. Het is dus onjuist om Israel samen te laten vallen met ‘het land van het joodse volk’. Israel heeft geen bestaansrecht als joodse staat, maar wel als staat van al haar burgers, ongeacht geloof of etnische afkomst. Iedereen die de jonge Arabische Israeli’s kent begrijpt dat zij nooit zullen instemmen met leven in een land dat zegt dat het niet ook van hen is. ‘Als ik een Palestijn was zou ik in opstand komen tegen zo’n staat, maar zelfs als Israeli ben ik er tegen’.
De weerstand tegen zijn boek is groot. Vanzelfsprekend, zegt Sand. Natuurlijk komt de angst op dat het historisch recht op dit land wordt ondermijnd, wanneer blijkt dat de joden niet uit Judea afkomstig zijn. Zeker nu het tijdperk voorbij is dat kolonisatoren eenvoudig hun land veroverden, Amerika, Australie, en eens de blanken in Zuid Afrika, en eenvoudig konden zeggen: wij hebben gewonnen dus het land is nu van ons.
Wat we nodig hebben is niet een mythe over ons verleden maar een mythe voor onze toekomst, zegt Sand. Wat tegenwoordig het bestaan van Amerika en van de Europese landen rechtvaardigt is dat het open, progressieve en welvarende landen zijn. Dat zou Israel ook moeten worden.
Geachte mevr Meulenbelt
U kunt in plaats van het bekritiseren van de ontstaansgeschiedenis van het Joodse het ook eens over de geschiedenis van de Palestijnen hebben. De Palestijnen waren voor de tijd van Arafat Arabieren. In elk document dat over de Palestijnen gaat voor de tijd van Arafat wordt het volk dat in het vroegere Palestina woonde arabieren genoemd. Het Palestijnse volk is niet meer dan een samenraapsel van Arabische volkeren.
In hoeverre hebben de Palestijnen dan recht op de staat Israel?
Benjamin Smalhout
Amstelveen
PS : Graag deze keer niet verwijderen maar een reactie geven en graag een uitleg over de historische geschiedenis van de Palestijnen
Dat is weer het geijkte paradigma één, meneer Smalhout: de bekende poging om de misdaden tegenover de Palestijnse bevolking weg te poetsen door te doen alsof ze maar een ‘samenraapsel van Arabische volken’ waren.
De Palestijnen woonden er. Dat is hun recht op het land. De zionisten kwamen uit Europa en beriepen zich op een geschiedenis van tweeduizend jaar teug, die ook nog aan alle kanten rammelt. Duidelijk dus, lijkt mij, wie er recht had om daar te wonen: de christenen, joden en moslims die er al waren. En als de joden uit Europa gekomen waren als migranten, in plaats van als koloniale heersers die de plaatselijke bevolking er uit gingen schoppen, dan zij ook.
Maar ondanks het feit dat Israel reuze zijn best heeft gedaan om de Palestijnse geschiedenis weg te werken, is die wel bekend. En hier in het dossier te vinden. Lees oa Pappe, Kimmerling, Khalidi, en ga even naar de tentoonstelling in het Tropenmuseum. En val ons niet lastig met deze onzin.
Voor 1948 heette deze streek Palestina en de mensen die er woonden waren Palestijnen. daar hoorde ook de toen nog kleine Joodse gemeenschap bij, die noemden zich ook Palestijn.Onder de ottomaanse bezetting heette het hier palestina en onder het Britse mandaat heette het Palestina. Dus hoe je het ook wend of keert, het waren palestijnen. daar kan jij niets aan veranderen meneer Smalhout. En dat Anja je deze geschiedenis nog eens een keer uit zou moeten leggen, is onzin. ben je echt geinteresserd dan ga je maar eens googlen en je vindt er genoeg over. En lees eens de artikelen die hier op deze weblog staan. Ook wij nederlanders zijn een samenraapsel van allerlei volkeren die in de loop der eeuwen vanuit heel europa naar Nederland zijn gekomen, maar dat betekent niet dat wij minder nederlands zijn.
En ook nog even over het joods zijn. In Israel is niet iedereen even Joods. De ethiopische joden worden ontzettend gediscrimineerd, zijn die minder Joods?Er wordt ontzettend veel verschil gemaakt tussen de Joden in Israel. Een Joodse Israelier die niet zionistisch is wordt ook in Israel gediscrimineerd, en heeft minder rechten. Dus waar hebben we het over, over dat Israel het land voor de joden is of voor de Zionisten.
Geachte heer Smalhout
Naar aanleiding van uw conclusie “Het Palestijnse volk is niet meer dan een samenraapsel van Arabische volkeren” het volgende.
(1) Let u in het vervolg een beetje op uw woorden!
Indien iemand zou schrijven: “het Israelische volk is niet meer dan een samenraapsel van uit verschillende delen van de wereld afkomstige emigranten die volgens Israelische wetgeving als jood kunnen worden aangemerkt”, zou u zich daaraan misschien terecht hebben gestoord.
(2) U heeft vrees ik de bijlage “waren de joden een volk” van mevrouw Meulenbelt en het door haar besproken boek van Shlomo Sand, “When and how was the jewish people invented”, niet gelezen. Daarin wordt immers nu juist aannemelijk gemaakt dat – zoals de genoemde tweede president van de staat Israel Yitzhak Ben-Zvi reeds in 1929 schreef – de grote meerderheid van de Palestijnse boeren niet afstammen van de Arabische veroveraars (maar van de zich eertijds daar gevestigde hebbende joodse boeren).
(3)Zoals eerder opgemerkt door Trees, verdient het misschien aanbeveling dat u zich in het vervolg eerst enigszins vediept in het onderwerp waarover u zich een oordeel wil permiteren.